Hoş Geldin

Hoş Geldin

Gözlerimin ışığa yorgunluğu niceydi

Kağıttan sandallarım batık

Ayazına yalınayak koştuğum mevsimlerdeyim

ipsiz bir uçurtmaydım fırtınalarında

Ömrümün Geri sayımı başlamıştı

bu hüzünbaz geçmişime

Çelimsiz,yorgun,korkaktım

Üstelik yaralı ve yenik

Çaresizdim

Ki inkar edemezdim bunları

Biraz da utangaç

Üstüme çökmüş evrenin bütün gölgeleri

Yaşanmamış savaşların esiriyim,vurulanıyım

Yağmursuz toprakların çatlağına gizlenmiş

olmayan gülüşlerimin tohum umuduyum

Yeşertmek için çabalıyorum

zehir zembelek kanatmak için kendimi

Bana gülmeyi öğretmediler

inadına bütün ağlayışlar ezberimde

Ve sen geldin

kaderin geciktirmiş zaman dilimiyle

Küçücük avuçlarıma sığdıramadığım

özlemlerimin ten rengi ile

Gözlerine baktıkça

Umut sandalımla mavilere yol alıyorum

Kapamazsan gözlerini

Mutlu olmanın kaşifi olurum

Yada kaderine müdahale hakkını kendinde bulan

bir günahkar

İsimsiz gülüme isim oldun

Yada gülümün yaprak arkası melek yüzü

Bana gülebilmeyi öğret

Bana gözlerinin ezberini

sana gelmeleri

Kurak ömrümün habersiz sağanağı

hoşçakalı olmayan hoş geldin ile

Hoş Geldin

İhsan Bozkuş