İstanbul’Un Beklediği Şiir

İstanbul… Ah seni bir an görebilmek

Hasretim suzan gibi…

Kalbinin henüz hiç kimsenin göremediği,

Henüz hiç kimsenin giremediği sokaklarında dolaşmak

İklimim hazan gibi…

Kalbinin en suskun, en sevgili, en güzel caddesinde bir yer ver bana;

Hayallerimi işte tam oraya inşa edeyim,

Orada büyüteyim mahzun çocukluğumu,

Orada gidereyim uykusuzluğumu ve orada tüketeyim suskunluğumu

Sükûtum, fizan gibi…

Ah İstanbul… Güven dolu hayaller sakladım sana

Kimseye güvenemem, hiç- mi dersin?

İstanbul… Özümden özüne kanat çırpınca bütün duygular,

Adına merhaba diyerek savruldular, aşk’a selam durdular

Fatihin fetih gemisini karadan yürütenler,

Marmara’dan vuslata uzanıp, aramıza köprüler kurdular…

Çevirme benden uzaklara o efsunlu bakışını

Hangi karanlık sökebilir yüzünün şems nakışını

Ah İstanbul… En safi duygularla bağlandım sana

Unutursun geçer, of- mu dersin?

İstanbul… Aktın gönül fezasına, kusursuzca yankılan

Umutlarıdır gönlümün, umutsuzca yakılan Fütursuzca yıkılan…

Puslu fotoğraflarda seyrettim taşını, toprağını

Gözlerini göremesem de, en soğuk iklimlerinde gözlerini hayal ettim, gözlerinle ısındım

Hep gecelerine çizdim yıldız yıldız sevgimi, gecelerine sığındım

Bir uykusuz düş gibi nefesine sarıldım

Ah İstanbul… Derya oldum, sel oldum ağladım sana

Sızlanma boşuna, git- mi dersin?



İstanbul… Hayallerim var, ve bu hayaller senindir!

İçine düşse de har, yinede hüsün dolu haller senindir

Engeller çıkarma önüme! Engelleri sen indir

Şiirler yazdım sana, satır satır senindir…

Bir ev hayal ettim can var içinde

Kalbimi koydum en güzel yerine; yâr içinde

Kış görmez yüzümüz, bahar içinde…

Ah İstanbul… Demet demet şiirler topladım sana

Sözlerin yetersiz, kes- mi dersin?

İstanbul… Sözlerim kâfi değil has sesine, ferasetine

Alıştı şu yüreğim hasretine, esaretine…

Ah nefesin Üfle yüzüme, gözlerime dolsun rengin

Yok dengin Gölgen, Güneşten de engin

Rüzgara meydan okuyan yaprağa benzer ahengin…

Hadi, bir sen dol içime, bir de hüzün

Ah’ı öğretir özüme yüzün…

Ah İstanbul… Kalbimi besteleyip söyledim sana

Bu kadar yeter, sus- mu dersin?

Susarım…

Bir suya, bir de sana susuyorum

Prangalar yedi dilim; susuyorum

Feth edilmeyi bekleyen İstanbullar var, eylerim ikrar,

Fetih yakındır, varsa İstikrar !

Kadim Dolunay

Fikret İzgl'nln yorumundan dinlemek için tıklayınız