Uğruna Hayaller Yaktığım...

Ve uğruna hayaller yaktığım

Satırlarım tükendi

Sen hala tükenmedin mi !

-dayan bebeğim-

Düğümü boğazıma takılmış beklemekle geçen her günde

Daha mı zor her şey

Ya da daha mı alıştığım sensizliğe…

-sensizliğin 12günü-

Sensizlik derken içimi titreten bu ses

Sen misin ?

Yoksa bana bıraktığın bensizliğim mi …

Hala içim elvermiyor sensizim demeye

Ne yaptın bana

-gitmek zorundaydım meleğim –

Kalmayı deneseydin…

Kurulmuş onca hayal vardı oysa

Biliyordun

Yoksa Yağmur’u özlemedin mi ?

Seni satırlarda yaşamak ne kadar ağır bir ceza

Hangi mahkeme yok etti

Yarım kalan düşlerimi(zi)…

-yüzünü yere eğdim özür dilerim-

Oysa ne sözler vermiştin bana

Böyle olmamalıydı masalın finali…

Böyle bitmeyecek sana biriktirdiğim sevgim

-düşündüm de ben gitme !-

İçine hapsolduğun o çöküntüden

Kurtulacaksın bir gün

Belki de ben kurtaracağım seni…

Ya da geçip gidecek zaman

Geçiverecek

Ardına düşen kaygılarımla…

Gene sarılacaksın bana

Kesilecek hasta sözcüklerimin sesi

-okullar kapanmadan geleceğim-

Uğruna hayaller yaktığım

Çok bekletme seviyorum seni…