Yanlızdı Yapayalnız

Kaderine terkedilmiş
Soğuk ve yıkık bir evin
Köşesinde büzülmüş
Karnı ac, sırtı açık
Bir yardım eli bekliyordu
Ne gelen var nede giden
Kimsesiz değildi
Bir oğlu ve bir kızı vardı
Çağdaşdılar
Anneler gününü kaçırmazdılar
On gün sonra anneler günü
Karanfiller alınmış
Anne ziyaret edilecekti
Yıkık evin yolunu tuttular
Anneleri üç gün önce ölmüştü
Zorluklara direnci kalmamıştı
İmdadına Azrail yetişti
Bütün sıkıntılarını bitirmişti
Kimselerin haberi yoktu
Yalandan gözyaşı döktüler
Hocaya haber salıp
Salasını okuttular
Yanık yanık okunan salaya
Dayanamayıp ağladılar
Kefenlenip kabre konunca
Anne toprağın bol olsun deyip
Fatiha bile okumadan ayrıldılar
Gel zaman git zaman
Bunlarda yaşlanmış
Çocukları evden ayrılmış
Kendileride yapayanlız kalmış
Annelerinin akibetini
Bunlarda yaşamış
Etme bulma dünyası
Siz siz olun, kendi kuyunuzu
Elleriniz ile kazmayın
Atalarınıza sahip çıkın
Hem dünyanız ve hemde ukbanız
Mamur olsun
Eliniz toprak tutsun
　
Abdurrahman Yıldız