Arthur Rimbaud Cehennemde Bir Mevsim

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Arthur Rimbaud Cejennemde Bir Mevsim

Aldanmıyorsam bir zamanlar hayatım,önüne

bütün gönüllerin açıldığı, yoluna bütün şarapların

döküldüğü bir şölendi

Bir akşamdı dizimi oturttum Güzelliği-Terslik

edecek oldu-İler tutar yerini bırakmadım ben de

Bayrak açtım adalete karşı

Aldım başımı kaçtım

Ey büyücüler, size ey

bahtsızlık, ey nefret, hazinem size emanet

Azmettim, söndürdüm içerimde insan ümidi adına

ne varsa

Bir yırtıcı hayvan amansızlığıyla atıldım

üzerlerine boğayım diye cümle sevinci

Cellatlara seslendim, ısırayım diye ölürken

mavzerlerin kabzalarını

Seslendim salgınlara,

boğsunlar istedim, kan içinde, kum içinde beni

Tanrı

bildim musibeti

Gırtlağıma kadar battım çamurlara

Cürümün ayazında kurundum

Hop oturup hop

kaldırdım çılgınlığı

Bana baharın getirdiği iğrenç bir budala kahkahasıydı

Derken az önce işte, bir de baktım ki kıkırdamak

üzereyim; aklıma eski şölenin anahtarlarını aramak

geldi, dedim belki de yeniden heveslenirim

Hayırmış meğer o anahtarın adı-Anlaşıldı ben bir

düşteymişim

"Sen canavar kalacaksın

" falan filan

atıp

tutmaya başladı başıma bu şirin hasırları ören şeytan

"Ölümüne sürsün cümle iştahın, bencilliğin, cümle

bağışlanmaz günahın

"

Ah, canıma yetti arttı-Kuzum şeytan, ne olur daha

bir öfkesiz bakıver de benden yana ufak tefek, yolda

kalmış alçaklıklar vara dursun, sen ki yazarda tasvir,

öğreticilik vergilerinin yokluğuna vurgunsun, senin için

kopardım lanetli gün defterimden bu uğursuz yaprakları

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Arthur Rimbaud Cehennemde Bir Mevsim Arthur Rimbaud Cejennemde Bir Mevsim Aldanmıyorsam bir zamanlar hayatım,önüne bütün gönüllerin açıldığı, yoluna bütün şarapların döküldüğü bir şölendi Bir akşamdı dizimi oturttum Güzelliği-Terslik edecek oldu-İler tutar yerini bırakmadım ben de Bayrak açtım adalete karşı Aldım başımı kaçtım Ey büyücüler, size ey bahtsızlık, ey nefret, hazinem size emanet Azmettim, söndürdüm içerimde insan ümidi adına ne varsa Bir yırtıcı hayvan amansızlığıyla atıldım üzerlerine boğayım diye cümle sevinci Cellatlara seslendim, ısırayım diye ölürken mavzerlerin kabzalarını Seslendim salgınlara, boğsunlar istedim, kan içinde, kum içinde beni Tanrı bildim musibeti Gırtlağıma kadar battım çamurlara Cürümün ayazında kurundum Hop oturup hop kaldırdım çılgınlığı Bana baharın getirdiği iğrenç bir budala kahkahasıydı Derken az önce işte, bir de baktım ki kıkırdamak üzereyim; aklıma eski şölenin anahtarlarını aramak geldi, dedim belki de yeniden heveslenirim Hayırmış meğer o anahtarın adı-Anlaşıldı ben bir düşteymişim "Sen canavar kalacaksın" falan filan atıp tutmaya başladı başıma bu şirin hasırları ören şeytan "Ölümüne sürsün cümle iştahın, bencilliğin, cümle bağışlanmaz günahın" Ah, canıma yetti arttı-Kuzum şeytan, ne olur daha bir öfkesiz bakıver de benden yana ufak tefek, yolda kalmış alçaklıklar vara dursun, sen ki yazarda tasvir, öğreticilik vergilerinin yokluğuna vurgunsun, senin için kopardım lanetli gün defterimden bu uğursuz yaprakları