Bazen Kalabalık Oluyor İnsan.. İsmet Baygın

Bazen kalabalık oluyor insan

Koynunda saklarken rüzgarı küçük bir erkek çocuğu …

Kendini yırtan bir bulut görünürdü gecelerde…

Gözyaşlarından kuş sürüleri doğururken bir kız çocuğu,

Uykuya dalmış şehirler ağıtlar yakardı yağmura

Eğriden doğru yaratmak isteyen bir adam…

Düştüğü kendine tekrar tırmanmaya çalışan bir kadın

Sesinden dizelerine kavgalar düşüren bir şair

Şiirlere öfke kusan bir şarkı

Küllerinden tekrar doğmak isteyen bir sigara…

Hayatı tersten yaşamak isteyen bir ölü

Yaşanmamış hayatları biriktirmeye çalışan mezarlar

Ve kahraman aramaya çıkmış bir çok masal

Bazen kalabalık oluyor insan

Ayrılık desenli bardaklar ile yudumlarken denize karşı acıları

Bir kaç tesadüfü denkleştirip karşılaşmak isterken beklenen ile

Umutlar kupon ile biriktirilmiyor diyordu dudağına yapımış aç bir martı

Tuzunu öperken denizin

Tokadını yemiştim dalgaların …

Bir sandal içerken mavileri,

Paslanmış güneşi onarmaya çalışıyordu bir balıkçı

Ve sevişmelerini izliyordu balıkların; çıtlarken çekirdeğini deniz anası

Sessizlik bir kaç adım biriktirmeye çalışırken avuçlarında

Ayak sesleri yankı yapıyordu karıncaların,

Çözülmemiş bulmacalar gibiydi uyanan suretler

Taşların arasına saklanmış yeni yetme rüzgarları yakalarken küçük bir erkek çocuğu

Yeni bir güne ağız dolusu ağlamalar biriktiriyordu bir kız çocuğu

İsmet Baygın