Levent Yıkılmaz'dan Nazım Hikmet'e

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Memleketimin Hikmetin’e

O’ki şahlığın soyundan gelipte Asil bedenini halkdan sayan

O’ki güzel memleketimin yazı , Kışı , ilk ve son mevsimleri

O’ki bu memleketin adı ile özdeşleşen

Türkiyem denildiğinde başta gelenlerden

Kuru bir çarşaf kuru bir beton sessiz bir karanlık

Not düşüyor , Nazım Hikmet

Not düşüyor karanlığın içerisin’den

Bir Ses Belirir ; Güzel Ülkem

Not düşüyor demirparmaklığın ardın’dan

Not düşüyor ; Mavi gözlü Dev

Beyaz sayfaların’ her cümle başına Memleket

Her sonuna Haykırış , Aydınlık

Soğuk bir kundura içinde tolozlu betonda gün ışığı değmeksizin Hep Hasret

Titrek mum alevinde şiirlerini sözlerini yalansız haykıran Mavi gözlü dev ,

Malı , mülkü hiçe sayıp halktan olan Güzel yüzlü şair

Bilirim can’ranım bilirim

tarih masumiyeti yargıladı o gece

asil halk seni seninle yaşadı bunuda bilirim

gazete küpüründen öğrendim , masumluğun tebessümü, aydın olmanın cefası Soğuk betonda yıllarca kalmak , yaşamak

Bir Derginin başlığından öğrendim , Seni konuşturmuyorlar derya’da

Öğrendim'ki cihan'da yer bırakılmıyor sana

Aydın olan kalemle çiziliyor şu koca beyaz sayfa'da

Bir arkadaşdan öğrendim Harp çıktıda Nazım Hikmet Savaşta Bir akşam haberlerinden öğrendim Hikmetimin Açığa çıkmayan ŞiirleriniSene 1939 ,Hikmetim savaşın acısını yaşamakta

Yaşadığı alan karanlık zifiri bir çar

Son nefes Son An , ilk cümleler Vatan

Ne Ses , Ne ışık , Ülkesinde düşünür savaşan diğer ülkelerin insanlarını

Savaşın acısını memleketimin girmemesine rağmen yaşar içten bunharca

,

O bir insan sevdalısıydı bilirim bir dahi bir deha geride ne varsa

Ne Tarih onu anlatabildi , Nede Yazılar onun büyüklüğünü Beyaz sayfalara yansıtabildi

,

Adı, Nazım Hikmet , Mavi gözlü dev

Yeni Nesil Seni Yaşacak buna inan Can’Ran

Güzel ülkemin Asil timsali

Bu memleket seni sen gitdikten sonra tanıdı yaşadı , yaşatdı

Bu memleket seni bir halkın içinde biri olarak benimsedi

Asil Duruşların ayak sesleri , Seni gelene gidene sordurdu

Bilirim Hikmetim , Bilirim , Kelimeler keyifetsiz kalsın hisler anlatsın

Yüzünde Hep asil tebessüm kalsın

Yüreğinde Ülke Sevdası

Dudaklarda Millet Aşk-ı

Bu cümleler keyiyetsiz kalır’da cümleler titrer

Dokunduğun her yer karanlıktan çıkar’da aydınlatır sevdayı, ateşi , bilinmeyeni , bilineni geriye kalan herşeyi

Ne varsa Gayri ,

Yürekler bir olsun

Sevdalar hikmetime Işık

Yalansız sayfalarla dolsun Not düşün, Mavi gözlü

Ne’de güzel adadın kendini memleketine güzel yüzlü

Her gören imrendi

Her gören ders aldı

Ve her gören Gökyüzüne bir daha baktı

Tarihi soruşturdu , yargıladı

Bu anlatılırmı ‘ki Can’Ran

Mavi Gözlü şapka altın'da Beyaz saçların

Sonana dek memleket için yaşardı ağardı

, Timsal olup aktı

Soğuk betonların eşiğinde öksürüğün sesleri ses olup haykırış yaratdı

Bilirim Can’ranım bilirim , Her nesil ve her gelende biz gibi

Sen bir başkaydın

Senin canını adadığın toprakların

Anımsayacak Herzaman seni asırlarca

Her gelen ismini okudu yazdı çizdi

Tarih seni unutmadı

Ardında bıraktığın Nesil Seni yaşadı yaşatdı

Bunuda bilirim Can'Ranım

,

Şair : Levent Yıkılmaz

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Levent Yıkılmaz'dan Nazım Hikmet'e Memleketimin Hikmetin’e O’ki şahlığın soyundan gelipte Asil bedenini halkdan sayan O’ki güzel memleketimin yazı , Kışı , ilk ve son mevsimleri O’ki bu memleketin adı ile özdeşleşen Türkiyem denildiğinde başta gelenlerden Kuru bir çarşaf kuru bir beton sessiz bir karanlık Not düşüyor , Nazım Hikmet Not düşüyor karanlığın içerisin’den Bir Ses Belirir ; Güzel Ülkem Not düşüyor demirparmaklığın ardın’dan Not düşüyor ; Mavi gözlü Dev Beyaz sayfaların’ her cümle başına Memleket Her sonuna Haykırış , Aydınlık Soğuk bir kundura içinde tolozlu betonda gün ışığı değmeksizin Hep Hasret Titrek mum alevinde şiirlerini sözlerini yalansız haykıran Mavi gözlü dev , Malı , mülkü hiçe sayıp halktan olan Güzel yüzlü şair Bilirim can’ranım bilirim tarih masumiyeti yargıladı o gece asil halk seni seninle yaşadı bunuda bilirim gazete küpüründen öğrendim , masumluğun tebessümü, aydın olmanın cefası Soğuk betonda yıllarca kalmak , yaşamak Bir Derginin başlığından öğrendim , Seni konuşturmuyorlar derya’da Öğrendim'ki cihan'da yer bırakılmıyor sana Aydın olan kalemle çiziliyor şu koca beyaz sayfa'da Bir arkadaşdan öğrendim Harp çıktıda Nazım Hikmet Savaşta Bir akşam haberlerinden öğrendim Hikmetimin Açığa çıkmayan ŞiirleriniSene 1939 ,Hikmetim savaşın acısını yaşamakta Yaşadığı alan karanlık zifiri bir çar Son nefes Son An , ilk cümleler Vatan Ne Ses , Ne ışık , Ülkesinde düşünür savaşan diğer ülkelerin insanlarını Savaşın acısını memleketimin girmemesine rağmen yaşar içten bunharca , O bir insan sevdalısıydı bilirim bir dahi bir deha geride ne varsa Ne Tarih onu anlatabildi , Nede Yazılar onun büyüklüğünü Beyaz sayfalara yansıtabildi , Adı, Nazım Hikmet , Mavi gözlü dev Yeni Nesil Seni Yaşacak buna inan Can’Ran Güzel ülkemin Asil timsali Bu memleket seni sen gitdikten sonra tanıdı yaşadı , yaşatdı Bu memleket seni bir halkın içinde biri olarak benimsedi Asil Duruşların ayak sesleri , Seni gelene gidene sordurdu Bilirim Hikmetim , Bilirim , Kelimeler keyifetsiz kalsın hisler anlatsın Yüzünde Hep asil tebessüm kalsın Yüreğinde Ülke Sevdası Dudaklarda Millet Aşk-ı Bu cümleler keyiyetsiz kalır’da cümleler titrer Dokunduğun her yer karanlıktan çıkar’da aydınlatır sevdayı, ateşi , bilinmeyeni , bilineni geriye kalan herşeyi Ne varsa Gayri , Yürekler bir olsun Sevdalar hikmetime Işık Yalansız sayfalarla dolsun Not düşün, Mavi gözlü Ne’de güzel adadın kendini memleketine güzel yüzlü Her gören imrendi Her gören ders aldı Ve her gören Gökyüzüne bir daha baktı Tarihi soruşturdu , yargıladı Bu anlatılırmı ‘ki Can’Ran Mavi Gözlü şapka altın'da Beyaz saçların Sonana dek memleket için yaşardı ağardı , Timsal olup aktı Soğuk betonların eşiğinde öksürüğün sesleri ses olup haykırış yaratdı Bilirim Can’ranım bilirim , Her nesil ve her gelende biz gibi Sen bir başkaydın Senin canını adadığın toprakların Anımsayacak Herzaman seni asırlarca Her gelen ismini okudu yazdı çizdi Tarih seni unutmadı Ardında bıraktığın Nesil Seni yaşadı yaşatdı Bunuda bilirim Can'Ranım, Şair : Levent Yıkılmaz