İsyanlı Sükut | Abdurrahim Karakoç

İSYANLI SÜKUT

Gitmişti makama arz-ı hâl için,

'Bey' dedi, yutkundu, eğdi başını

Bir azar yedi ki oldu o biçim

'Şey' dedi, yutkundu, eğdi başını

Kapıdan dört büklüm çıktı dışarı,

Gözler çakmak çakmak, benzi sapsarı

Bir baktı konağa alttan yukarı,

'Vay' dedi, yutkundu, eğdi başını

Çekti ayakları kahveye vardı,

Açtı tabakasın, sigara sardı

Daldı neden sonra garsonu gördü,

'Çay' dedi, yutkundu, eğdi başını

İçmedi, masada unuttu çayı;

Kalktı ki garsona vere parayı,

Uzattı çakmağı ve sigarayı,

'Say' dedi, yutkundu, eğdi başını

Döndü, gözlerinde bulgur bulgur yaş,

Sandım can evime döktüler ateş

Sordum: 'memleketin neresi gardaş? '

'Köy' dedi, yutkundu, eğdi başını

Yürüdü, kör-topal çıktı şehirden,

Ağzına küfürler doldu zehirden;

Salladı dilini vazgeçti birden,

'Oy' dedi, yutkundu, eğdi başını

ABDURRAHİM KARAKOÇ