Divan Şairi Sami - Mersiye

Divan Şairi Sami - Mersiye


Kanuni dönemi divan şairlerindendir Mersiyeleri ile ün yapmıştırŞehzade Mustafa ile ilgili mersiyeleri ünlüdür

“Yapragın döksün ağaçlar bu cihan oldı hazan
Ata oglına kıyar oldı aceb oldı zaman

Sen Muhibbi olasun sende mahabbet bu mudur
Mustafa gibi ciger-kûşene şefkat bu mudur”

“Ol mehün şevkıne eflake atardum külehüm
Şimdi görünmez olupdur kanı ey çarh mehüm”

MERSİYENİN TANIMI

Mersiye, Arapça kökenli bir sözcük olup “resa” kökünden gelmektedir Çoğulu “merâsî” biçiminde yapılır Bu sözcüğün sözlük karşılığı olarak “birinin ölümü üzerine duyulan teessürü anlatmak için yazılan manzume, ağıt”, “ölmüş bir adamın evsaf-ı cemilesini ta’dâdla vefatından dolayı teessüfi mutazammın olarak tanzim olunan nazm veya bu bâbda îrâd olunan nutuk, sagu” gibi benzer ifadelere rastlıyoruz Bu tanımlardan hareketle, bir terim olarak mersiye şu şekilde açıklanabilir: “Ölen birinin ardından duyulan üzüntüyü dile getirmek, o kişinin iyi taraflarını anlatmak ve ölene karşı şairin ilgisini ifade etmek üzere yazılan lirik şiirlere verilen addır”