Divan Şiirinin Özellikleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Divan Şiirinin Başlıca Özellikleri

Divan şiirleri örnekleri

Divan şiirleri türleri

En güzel divan şiirleri

Divan şiirinin kökleri İslâm öncesi Arap şiirine dayanır

Bu şiir tarzı İslâmiyet?ten sonra bu dine giren çeşitli milletlerin katkısı ile önce Arapçada daha sonra Farsça ile Doğu ve Batı Türkçelerinde en sonra da Hint Müslümanlarının yazı dili olan Urducada gelişmiştir

Nazım birimi genel olarak ?beyit?tir

Dört ve daha fazla dizeden oluşan bentler de kullanılmıştır

Ölçü aruz ölçüsüdür

Son zamanlarında az da olsa hece kullanılmıştır

Tuyuğ ve şarkı hariç bütün nazım şekil ve türleri Fars edebiyatı aracılığıyla Arap edebiyatından alınmıştır

Kelime ve kelime grupları yönünden Arapça ve Farsçadan oldukça çok etkilenmiştir

Süslü sanatlı ve ağır bir dil kullanmışlardır

Redif ve kafiyeye önem verilmiştir

Göz için kafiye esastır tam ve zengin kafiye kullanılmıştır

Şiirlerin (kasideler ve mesneviler hariç) belli bir adı yoktur

Şiirin sonunda şairin mahlası (takma adı) geçer

Nazım şekil ve türleri kesin sınırlarla birbirinden ayrılmıştır

Şiirlerde genellikle konu bütünlüğü olmadığı gibi bütün güzelliğine değil parça güzelliğine önem verilir

Kısmen kasidede ama özellikle mesnevilerde konu bütünlüğü vardır

Sanat için sanat ön plândadır

Anlam da söyleyiş de son derece önemlidir

Bu yüzden söz sanatları bolca kullanılmıştır

Konular genellikle gerçek hayattan uzaktır

Aşk sevgili ölüm ıstırap şarap övgü ve din gibi konular en çok işlenen konulardır

Soyut konular işlenir

Duygu ve düşünceler kalıplaşmış ?mazmun?larla anlatılır

Fikirler ve duygular neredeyse ortaktır

Boyun servi; kaşı keman; çenenin elma; ağzın nokta oluşu her şairde aynıdır

Divan şairlerinin müstakil dünya görüşleri ve felsefeleri yoktur

Hepsi aynı fikirleri değişik bir biçimde söylemişlerdir

Divan şairleri Fars edebiyatının üstatlarına yetişmeyi hedefleyip zamanla onları geçtikleri gibi birbirlerine de benzemeye çalışmışlardır

Bundan dolayı nazirecilik geleneği oluşmuştur

Şairin kişiliğini ve büyüklüğünü söyleyiş orijinalliği ve güzelliği sağlar

Divan şairi daima aşıktır

Bu aşk onulmaz dert olmakla beraber şair bu dertten memnundur onlara göre bu derdin dermanı gene bu derdin kendisidir

Hatta zamanla beşerî aşk yerini Allah aşkına bırakır

Bu sebeple âşık mecazî sevgilisine kavuşmak istemez

En başarılı ve tanınmış divan şairleri Baki Fuzuli Nedim ve Nefi?dir

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Divan Şiirinin Özellikleri Divan Şiirinin Başlıca Özellikleri Divan şiirleri örnekleri Divan şiirleri türleri En güzel divan şiirleri Divan şiirinin kökleri İslâm öncesi Arap şiirine dayanır Bu şiir tarzı İslâmiyet?ten sonra bu dine giren çeşitli milletlerin katkısı ile önce Arapçada daha sonra Farsça ile Doğu ve Batı Türkçelerinde en sonra da Hint Müslümanlarının yazı dili olan Urducada gelişmiştir Nazım birimi genel olarak ?beyit?tir Dört ve daha fazla dizeden oluşan bentler de kullanılmıştır Ölçü aruz ölçüsüdür Son zamanlarında az da olsa hece kullanılmıştır Tuyuğ ve şarkı hariç bütün nazım şekil ve türleri Fars edebiyatı aracılığıyla Arap edebiyatından alınmıştır Kelime ve kelime grupları yönünden Arapça ve Farsçadan oldukça çok etkilenmiştir Süslü sanatlı ve ağır bir dil kullanmışlardır Redif ve kafiyeye önem verilmiştir Göz için kafiye esastır tam ve zengin kafiye kullanılmıştır Şiirlerin (kasideler ve mesneviler hariç) belli bir adı yoktur Şiirin sonunda şairin mahlası (takma adı) geçer Nazım şekil ve türleri kesin sınırlarla birbirinden ayrılmıştır Şiirlerde genellikle konu bütünlüğü olmadığı gibi bütün güzelliğine değil parça güzelliğine önem verilir Kısmen kasidede ama özellikle mesnevilerde konu bütünlüğü vardır Sanat için sanat ön plândadır Anlam da söyleyiş de son derece önemlidir Bu yüzden söz sanatları bolca kullanılmıştır Konular genellikle gerçek hayattan uzaktır Aşk sevgili ölüm ıstırap şarap övgü ve din gibi konular en çok işlenen konulardır Soyut konular işlenir Duygu ve düşünceler kalıplaşmış ?mazmun?larla anlatılır Fikirler ve duygular neredeyse ortaktır Boyun servi; kaşı keman; çenenin elma; ağzın nokta oluşu her şairde aynıdır Divan şairlerinin müstakil dünya görüşleri ve felsefeleri yoktur Hepsi aynı fikirleri değişik bir biçimde söylemişlerdir Divan şairleri Fars edebiyatının üstatlarına yetişmeyi hedefleyip zamanla onları geçtikleri gibi birbirlerine de benzemeye çalışmışlardır Bundan dolayı nazirecilik geleneği oluşmuştur Şairin kişiliğini ve büyüklüğünü söyleyiş orijinalliği ve güzelliği sağlar Divan şairi daima aşıktır Bu aşk onulmaz dert olmakla beraber şair bu dertten memnundur onlara göre bu derdin dermanı gene bu derdin kendisidir Hatta zamanla beşerî aşk yerini Allah aşkına bırakır Bu sebeple âşık mecazî sevgilisine kavuşmak istemez En başarılı ve tanınmış divan şairleri Baki Fuzuli Nedim ve Nefi?dir