Divan Edebiyatı�Nda Düzyazı |
|
|
#1 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Divan Edebiyatı�Nda DüzyazıDivan, şiire ağırlık veren bir edebiyattır Düzyazı, ancak bilimsel çalışmalarda, tarihlerde, kimi sanatsal metinlerde ve gezi türü eserlerde kullanılmıştır Divan Edebiyatı�nda düzyazılar, yazılış amacı ve dil tutumu dikkate alınarak üçe ayrılır:
Sinan Paşa�nın Tazarru�at adlı eseri, bu türün en tanınmış örneğidir Sanatlı düzyazıya inşa denir2 Orta Düzyazı Yer yer ağır ve süslü, yer yer sade bir dille yazılan düzyazılardır Genellikle tarih kitaplarında bu düzyazı türü görülür Osmanlılar zamanında tarihçilik,�vakanüvis� adı altında yürütülen bir tür memurluktu Sarayda görevlendirilen vakanüvisler, önemli önemsiz her olayı günü gününe notlar halinde yazarlardı Bu eserler, olay anlatımına dayalı olduğundan, bilimsel tarih anlayışıyla bağdaşmaz Divan döneminin başlıca tarihçileri arasında Aşıkpaşazade ,Ali, Ebülgazi Bahadır Han,Naima, Peçevi, Mütercim Asım sayılabilir![]() 3 Sade DüzyazıDil ve anlatım ustalığının değil, ele alınan konunun önem taşıdığı düzyazı türüdür Bu anlayış nedeniyle, sade düzyazılarda ustaca söz söyleme çabası görülmez; dil açık, yalın, doğaldır Bu düzyazı türünü kullananlardan başlıcaları şunlardır: Mercimek Ahmet , Katip Çelebi, Evliya Çelebi (Eseri:Seyahatname)
|
|
|
|