Ecelden Kaçılmaz

Hz Süleyman'ın sarayına kuşluk vakti saf bir adam telaşla girer

Nöbetçilere, hayati bir mesele için Hz Süleyman'la görüşeceğini söyler ve hemen huzura alınır

Hz Süleyman (as) benzi sararmış, korkudan titreyen adama sorar:

- Hayrola ne var? Neden böyle korku içindesin?

Derdin nedir? Söyle bana

Adam telaş içinde:

- Bu sabah karşıma Azrail (as) çıktı

Bana hışımla baktı ve hemen uzaklaştı

Anladım ki, benim canımı almaya kararlı

- Peki ne yapmamı istiyorsun?"

Adam yalvarır:

- Ey canlar koruyucusu, mazlumlar sığınağı Süleyman!

Sen her şeye muktedirsin Kurt, kuş, dağ, taş senin emrinde

Rüzgarına emret de beni buradan ta Hindistan'a iletsin

O zaman Azrail (as) belki beni bulamaz

Böylece canımı kurtarmış olurum Medet senden!

Hz Süleyman, adamın haline acır Rüzgarı çağırır ve:

- Bu adamı hemen al Hindistan'a bırak!" emrini verir

Rüzgar bu Bir eser, bir kükrer

Adamı alır ve bir anda Hindistan'da uzak bir adaya götürür

Öğleye doğru Hz Süleyman, divanı toplayarak gelenlerle görüşmeye başlar

Bir de ne görsün, Azrail (as) da topluluğun içine karışmış,

divanda oturmaktadır Hemen yanına çağırır:

- Ey Azrail! Bugün kuşluk vakti o adama neden hışımla baktın?

Neden o zavallıyı korkuttun?" der

Azrail (as) cevap verir:

- Ey dünyanın ulu sultanı! Ben, o adama öfkeyle,hışımla bakmadım

Hayretle baktım O yanlış anladı Vehme kapıldı

Onu, burada görünce şaşırdım Çünkü Allah (cc) bana emretmişti ki:

- "Haydi git, bu akşam o adamın canını Hindistan'da al!"

Ben de bu adamın yüz kanadı olsa, bu akşam Hindistan'da olamaz

Bu nasıl iştir, diye hayretlere düştüm İşte ona bakışımın sebebi bu idi