Hapishanelerin Suçluluk Üzeindeki Caydırıcı Etkisi Nedir

17yydan önce ki hapishaneler hakkında bilgi vermem gerekiyor bu konunun daha iyi anlaşılmaısnı sağlıyacağını düşünüyorum

17yy dan önce hapishaneler günümüzdekilerle çok farklıdır bunların başında özgürlük konusundaki serbestlik ve genel anlamda hapishanelrin gevşekliği gelmektedirögürlük konusndaki serbestlikleir de günümüzdeki hapishanelrdeki özgürlük gibi denetim altındada değildiziyaretçi sınırlamasının ve saatinin olmadığı suçluların partiler düzenleyebileceği kadar dersem snaırım daha fazla açıklamaya gerek kalmazAyrıca suçlu kategoriside bu günki gibi değildi genellikle sarhoşlar ve akıl hastalarını barındırmaktaydı ve hapishaneler mahalli özelikteydi

17yy dan sonra bunun caydırıcı olmadığı tespit edilerek ''işlikler''açılmıştırbu işlikler suçluların sosyal hayata kazndırılma amaçlı olan ve suçluların cezaevinde farklı işlerde çalışması için kurulan cezaevleridirFakat çok zamn geçmeden buralarda suçlulara eziyet verecek kadar ağır işler yüklenmesi ile işlevini kaybetmiştir ve amacına ulaşamıyarak fazla uzun sürmedn kapanmıştır

19yy da hapishanelerde ve suçluluk konusundaki düşüncelerde, hapsihanelerin büyük genele hitap etmesi ve en büyük suçun insan haklarıın gelişmesi ile adam öldürmek olduğu belirlenmesi gibi büyük değişimler olmuşturözelliklede hapishanelerin değişiminin başında suç potansiyeli taşıyan kişiye en caydırıcı yöntemin ''özgürlüğünün kısıtlanması'' olduğu tespit edilmiştir ve eski hapishanelerdeki gevşek ve özgür ortam kaldırılarak özgürlüklernin kısıtlandıkları bir ortam hazırlanmıştır

Fakat tüm bunlar hapishanelerin suç konusundaki caydırıcılığını sağlamakta başarılı olamamıştırEvet belki özgürlüğü kısıtlanması kişiler için gerçekten caydırıcı gibi gözüksede başka problemler ortaya çıkmıştırÇünkü ''özgürlük sevgiyi,baskı şiddeti doğurur''Bu problemlerde hapsihanelerdeki ıslah çabaları eksiklğinden kaynaklanmaktadırhapisten çıkan kişilerin ortalama 4 yıl içinde tekrar suç işlemeleri de bunun kanıtı olmaktadırBu bahsettiğim ıslah çabalarıınn yetersiz olmasının temel sebebide suçluların hapishanelerde hayatın normlarından uzak kalarak hayattan soyutlanmış olmalarıdır,hayattan soyutlanmak demeklede onların orada aile hayatından ve birçok kişisel eşyasından uzak kalması,normal şartlarda iletişim kurmalarının engellenmesi(sabah uyandığında tramvaya binerken görevli ile iletişimi gibi),heteroseksüel ilşkilerinin engellenmesi gibi özelliklerden mahrum bıraklımasıdır

Doğal olarakta bu soyutlanma sonucunda hapishaneden çıktıklarında hayata uyum sağlayamadıklarından ve tabi etiketlemeninde(o adam katil suç işlemiş bizim aramızda işi yok gibi cümleler) etkisiyle yeniden suç işlemektedirlertabi suç işlemelrinin diğer bir nedeni de sürekli suçlu olanlarla bir arada kalmaları onları olumsuz yönde etkileyerek bilinçaltlarına suçun yerleşmesidir

Son zamanlarda yetkililer çözüm olarak şartlı tahliye,ceza indirimi gibi yöntemler öne sürmüşlerdir şartlı tahliye kişinin belirli aralıklarda yerini ve sağlık durumunu bildirerek normal yaşamını sürdürmesi,ceza indirimi ise hapishane içindeki iyi hali göz önünde bırakılarak ceza süresinin kısaltılması şeklinde bir ödüllendirme şeklindeki ıslah çabaları olmaktadırBu son öne sürülen ıslah çabalarıın caydırıcılıkla ters düşmemesi için çözümler aranmaktadır