Ey İnsan Beni Dinle! Ne Olur Dinle!

Ergenekon · 02-19-2007

İnançlarından korkan küçük mahlukat! Sen,insan

Mantıklı sevişmelerle doğuracağın çocuğun burcunu ayarlayan,sözde yüce varlık!
Hepimiz insanız

Hem de tüm kirliliğiyle! Hepimiz tüm vahşiliğiyle insanlığın,beynimizin yaşamsal yönüne zincirlenmişiz

Hayat koşuşturmacası!
Kendimizi unutturan rolleri hayatın

Bir ebeveyn,bir çocuk,bir öğrenci,bir sevgili,bir işçi,bir işveren,bir megastar

Sen “sen”sin! Tüm ruhunla,unuttuğun sen! Unutturulan sen!
Kaldır kafanı zincirlerinin ötesini gör!Yapabilecekken başkalarına bıraktığın hayallerini izle bir film gibi!Sen kendini hayata bırakalı beri neler değişmiş sende kalan,neler kendini imha etmiş kullanılmamaktan?
Unutulmayacak tek düzenin neden evlenip çoluk çocuk sahibi olmak gibi masum bir yalana sarılarak yaşadığını düşündün mü hiç?
Şu mantık evliliği denilen olayın insani ihtiyaçlardan kaynaklı bir formalite olduğu ve tarafların birbirine tensel alışkanlık edinmeleriyle de hayvanileştiği doğru değil midir? Dininden korkan insan! Sana soruyorum,bu sahte düzene katılmak senin dininde günah değil midir?
Sahip olduğun beyinini kasıkların yönetecekse o beyinle düşünmek,varlığın anlamını reddetmek değil midir? Tanrı’nın insana akıl vermesinde bir amaç olmalı! Kullanılmayan akıllarsa süresi dolmuş ilaçlar gibi çöpe atılmalı!
Bu karmaşık senfonide bir ritm tutturmak istiyorsan eğer; sen,sen ol!
Vasıflarındaki kıstaslardan çıkıp kendince nefes al,kendi cümlelerini kur

Bul kendini sonra,çıkar yıkıntılarının ardından

Özlediğin huzuru sana senden başka kimse veremez! Sen kendi ruhunun ilacısın insan! İçinde üreyen hırs kanserini ancak sen yenebilirsin! Sana seni unutturan hırs kanserini

Hayvani içgüdülerinden kurtulmak ve insanca bir beyinle dürüstçe bakmak hayata

Rahat nefes almak,huzurla dolmak

Sadece insan olmak!

02-19-2007	#1
Ergenekon	Ey İnsan Beni Dinle! Ne Olur Dinle! İnançlarından korkan küçük mahlukat! Sen,insan Mantıklı sevişmelerle doğuracağın çocuğun burcunu ayarlayan,sözde yüce varlık! Hepimiz insanız Hem de tüm kirliliğiyle! Hepimiz tüm vahşiliğiyle insanlığın,beynimizin yaşamsal yönüne zincirlenmişiz Hayat koşuşturmacası! Kendimizi unutturan rolleri hayatın Bir ebeveyn,bir çocuk,bir öğrenci,bir sevgili,bir işçi,bir işveren,bir megastar Sen “sen”sin! Tüm ruhunla,unuttuğun sen! Unutturulan sen! Kaldır kafanı zincirlerinin ötesini gör!Yapabilecekken başkalarına bıraktığın hayallerini izle bir film gibi!Sen kendini hayata bırakalı beri neler değişmiş sende kalan,neler kendini imha etmiş kullanılmamaktan? Unutulmayacak tek düzenin neden evlenip çoluk çocuk sahibi olmak gibi masum bir yalana sarılarak yaşadığını düşündün mü hiç? Şu mantık evliliği denilen olayın insani ihtiyaçlardan kaynaklı bir formalite olduğu ve tarafların birbirine tensel alışkanlık edinmeleriyle de hayvanileştiği doğru değil midir? Dininden korkan insan! Sana soruyorum,bu sahte düzene katılmak senin dininde günah değil midir? Sahip olduğun beyinini kasıkların yönetecekse o beyinle düşünmek,varlığın anlamını reddetmek değil midir? Tanrı’nın insana akıl vermesinde bir amaç olmalı! Kullanılmayan akıllarsa süresi dolmuş ilaçlar gibi çöpe atılmalı! Bu karmaşık senfonide bir ritm tutturmak istiyorsan eğer; sen,sen ol! Vasıflarındaki kıstaslardan çıkıp kendince nefes al,kendi cümlelerini kurBul kendini sonra,çıkar yıkıntılarının ardındanÖzlediğin huzuru sana senden başka kimse veremez! Sen kendi ruhunun ilacısın insan! İçinde üreyen hırs kanserini ancak sen yenebilirsin! Sana seni unutturan hırs kanserini Hayvani içgüdülerinden kurtulmak ve insanca bir beyinle dürüstçe bakmak hayata Rahat nefes almak,huzurla dolmak Sadece insan olmak!