|  | Niçin Tahtaya Vuruyoruz |  | 
|  10-06-2012 | #1 | 
| 
Prof. Dr. Sinsi
 |   Niçin Tahtaya VuruyoruzMeşe ağacına insanların ruhani bir değer vermesi çok eskilere dayanır  Ağacın yüksekliği ve sağlamlığı nedeni ile bazı güçlere sahip olduğuna  inanılıyordu  Tahtaya vurma inancı dünyanın apayrı iki yerinde  birbirinden bağımsız olarak gelişti  Önce milattan önce 2000`li yıllarda  Kuzey Amerika yerlilerinde, sonra da Ege`de Helen uygarlığında  Her iki kültür de meşe ağacına çok sık yıldırım düştüğünü gözlemlemişti  Amerika yerlileri meşenin, Tanrının yıldırımla yeryüzüne inip üzerinde  oturduğu yer olduğuna, Helenler ise Yıldırım Tanrısı olduğuna  inanmışlardı  Kuzey Amerika yerlileri bu batıl inancı bir adım daha ileri götürdüler  Bu ağacın köküne vurarak, ileride başlarına gelebilecek tehlikelere ve  şansızlıklara karşı Tanrı ile temasa geçtiklerine inanıyorlar ve ondan  kendilerini korumasını istiyorlardı  Ortaçağda ise Hıristiyan din adamları bu inancı kendi devirlerine taşıdılar  Onlara göre bu inanışın temelinde Hz  İsa`nın tahta bir  çarmıhta öldürülmesi yatıyordu  Hatta Avrupa`nın her katedralinde  orijinal tahta haçın küçük bir parçasının bulunduğuna inanılıyordu  Bu  tahtaya vurmak ise "Tanrım dua ve isteklerimi gerçekleştir" anlamına  geliyordu  Bu arada diğer kültürlerde inanıştaki tahta aynı kaldı ama cinsi biraz değişti  Amerika yerlileri ve Helen medeniyetinin ağacı meşe iken,  Mısırlılar incir ağacını, Almanlar dişbudağı tercih ettiler  Hollandalılar ise ağacın cinsine önem vermediler  Boyasız ve cilasız  olması onlar için yeterliydi  Amerikalıların tahtaya vurma inancının kökeni ne gariptir ki Amerikan yerlilerine dayanmıyor  Romalılar devrinde Avrupa`da iyice yaygınlaşan  eski Helen inancının bir parçası olarak Amerikalılar tahtaya vuruyorlar  Başımıza gelebilecek kötü şeyleri savuşturmak için tahtaya vurma inancı hala devam ediyor ama uygulama alanı çok daraldı  Her taraf plastik ve  laminat dolu  Siz en iyisi yanınızda daima bir küçük tahta parçası  bulundurun  Meşe ağacından olursa daha da iyi olur! | 
|   | 
|  | 
|  |