Farabi'nin Düşünceleri

Farabi'nin Düşünceleri




Farabi'nin felsefesi, Aristo felsefesine dayanan akılcı bir felsefedir (bak Aristo) Aristo' nun aklı temel alan akıl yürütme (usavurma) yöntemini kullanarak felsefe ile İslam dinini uzlaştırmaya çalışmıştır Aklın, edindiği bilgilerle iyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan, güzeli çirkinden ayırabildiğini söyler İnsan için en yüksek erdemin bilgi olduğunu belirtir Farabi'ye göre evrendeki varlıkları bilen ve bundan yaşam için doğru anlamlar çıkaran kişi Tanrı'ya ulaşmanın yolunu bulmuştur Bu nedenle gerçek filozoflar arasında düşünce ayrılığı olmayacağına inanır Büyük İslam bilgin ve filozofları İbn Miskeveyh, İbn Sina ve İbn Rüşd onun yolunda yürümüş ve düşüncelerini geliştirmişlerdir


Farabi İslam'da siyasal felsefenin de temelini atmıştır Farabi'ye göre kişi yetkinliğe ulaşabilmek için gereksinim duyduğu şeylerin tümünü tek başına sağlayamaz Bunu ancak kişilerden birinin eksiğini öbürü ile tamamlayan toplum sağlayabilir Bu nedenle birey toplum içinde yaşamadıkça yetkinliğe ulaşamaz En üstün yetkinliğe ise ancak kentte ulaşılabilir Farabi kentleri erdemli ve erdemsiz olarak ikiye ayırır Erdemli kent aydın soylularca yönetilir ve başkanını seçimle saptar Erdemi ise yardımlaşma doğurur Erdemli toplum mutluluğa ermek için yardımlaşan toplumdur Erdemsiz kentte ise güçlü ile güçsüz arasında sürekli bir çatışma vardır Bu çatışma güçlünün egemenliği ile sonuçlanır

Yapıtlarını Arapça yazmış olan Farabi'nin din, metafizik, evrenbilim, mantık, doğa bilimleri, ahlak, astronomi, kimya, müzik alanlarını kapsayan yapıtları birçok dile çevrilmiştir Bilimlerin tanımını, sınıflandırılmasını ve konularını içeren İlimlerin Sayımı (thsaü'lUlûm), "Erdemli kent" anlamına gelen elMedinetü'lFazıla, devlet yönetimi üzerine düşüncelerini içeren esSiyasetulMedeniye, erdem konusunu işlediği Mutluluğu Kazanma (Tahsilü'sSaâde) dilimize çevrilen yapıtlarındandır