Affetmek Bir Seçimdir...

Affetmek Bir Seçimdir

Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek
Başkalarını affettiğimizde biz özgürleşiriz

Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi engeller
Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir

Salt kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı Nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır

Affetmek insanı derinleştirir
Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir

Çünkü affetmek bir seçimdir
Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir
Affetmek bir süreçtir Birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür
Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır Yani koşullu affetme yoktur

Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin

Affetmek bir seçimdir

Amacı sizin rahatlamanızdır, sizin özgürleşmenizdir
Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır

O acılar sizin acılarınız
Affetmek kolay değildir

Fakat özgürleşmek için gereklidir
Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır Oysa affetmek, geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak, yaşamımızı kontrolü altında tutmasına son vermek demektir

Affetmek, o kişiyi sevmek değil
Affetmek, o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil
Affetmek, o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil
Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil
Affetmek, o kişiyi kucaklamak değil
Affetmek, o kişiyi suçsuz bulmak değil
Affetmek, o kişiyi hakli bulmak değil
Affetmek, o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil


Affetmek kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin hapishanesinden özgürlüğe çıkmaktır
Affetmek artık acıyı hissetmemektir Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir
"Duygusal unutma" affetmenin diğer adıdır