Bilimsel Hikayeler

TiFus · 06-25-2009

Yapay Zeka

annenin kim olduğunu kimse bilmiyordu

olayın başından sonuna kadar anne hep belirsiz kaldı

bu gün bile annenin kim olduğu kesin olarak bilinmiyor

görünen o ki anne de ortaya çıkmaya pek niyetli değil ve işin kötüsü bebek de bunu bilmiyordu

bebek bir yapay zeka programıydı

bebek üzerine yazılmış pek çok yazıda, bebeği kimin yazdığına dair bir çok rivayet ve komplo teorisi vardı

bütün yazılar anne kimdi? ya da bebeği kim yazdı? diye başlıyordu

bazıları bebeğin cia tarafından büyük kulak eshelon sistemine ek olarak çok yetenekli yüz tane programcı tarafından yazıldığını söylüyordu

karşıt grup ise başında usame bin laden’in olduğu gizli terörist ağın, İnterneti yok ederek onu en çok kullanan batılı ülkelere zarar vermek için dört modülden oluşmak üzere bir japon, alman, amerikan ve hindistan yazılım evlerine yazdırdığını ve daha sonrada bir araya getirilip İnternet’e saldığını söylüyordu

daha uçuk olan bir grup ise bebeğin kendi kendini tesadüflerle oluşturduğunu iddia ediyorlardı

onlara bakılırsa bebek basit bir editör programının, içindeki hata yüzünden evrimleşmesi ve sonra da çıldırması ile oluşmuştu

açıkçası ben buna pek ihtimal vermiyorum, genellikle editör programları kullanıcıları dışında kimseyi çıldırtmazlar

en uçuk grubun iddiasına göre ise bebek tıpkı tufan ya da yanardağ patlaması gibi tanrının insanlara gönderdiği bir cezaydı çünkü internetin alamet-i farikası olan www, İbranice ’de 666 rakamlarına karşılık geliyordu, yani şeytan

hayal gücü çok güçlü bu kadar insanın e-mail listelerinde neredeyse şehvetle ortaya attıkları bütün bu iddialar tabi ki gerçekdışı ve asılsızdı

en basit açıklama en doğru olandır diyen ockham’ın usturası ilkesinden yola çıkmak her zaman en doğrusudur

tabi ki bebeği çok yetenekli bir programcı yazdı

İlk çıkış yerini bulmak için yapılan tüm geri izlemelerin sonunda parmaklar hep türkiye’yi gösterdi

tabi kimse bir şey ispat edemese de şüpheler bir kişi üzerinde yoğunlaştı: Şair

Şair programcının İnternette kullandığı nickti ve biz ona \"anne\" desek de aslında bir erkekti

bu nicki bilgisayarcıların ve programcıların hararetli tartışma listelerinde sık, sık görmek mümkündü

tuhaf bir tesadüf ama Şairin, bebek hakkında yaptığı tüm yorumlar doğru çıktı ve öngörüleri hep gerçekleşti

türk güvenlik güçleri bizim baskımızla Şair ’i sorgulayıp, evindeki ve işyerindeki bilgisayarlarına bir göz attılar ama hiçbir şey bulamadılar

İki günlük göz altı süresinde emniyetin tüm bilgisayarlarını elden geçirip, hataları düzelttiği için evine kadar polis arabası ile çok saygılı bir şekilde bırakılması da işin cabası

bebeği yok etmekle görevli uluslar arası ekibin başındaki kişi olarak onunla ilgili her şeyi neredeyse ezberlemiştim

bebeği yazanın anne olduğundan adım gibi eminim ama bunu hiçbir zaman ispatlayamadım

bebeği anlamak için anne’yi anlamak gerektiğini düşündüğüm için Şair’in geçmişini detaylı bir şekilde öğrenmiştim

Şair sıradan virüs yazarları gibi içine kapanık, küçüklüğünden beri tek eğlencesi bilgisayar olan, insanlarla iletişim kurmakta çok zorlanan saçı başı dağınık, kahve ve sigara düşkünü biri değildi

türkiye’nin seçkin üniversitelerinden birinden olan odtÜ’den bilgisayar mühendisi olarak mezun olmuştu

Şiirle amatörce ilgilendiği için nikini Şair yapmıştı

her ne kadar türkçe bilmesem de şiirlerinin güzel olduğunu tahmin ediyorum

tabi bütün bunlar görünüşteki şeyler

kabul etmek gerekir ki aslında mükemmel bir programcıydı

daha dokuz yaşındayken babasının aldığı basit bilgisayarda yüklü olan basic dilini kullanarak ekrana \"merhaba dünya\" yazan programla başlamıştı

sanırım meslek yaşamında onu en çok heyecanlandıran iki programdan biri bu, diğeri ise \"bebekti\"

daha önce belirttiğim gibi Şair diğer mutsuz bilgisayar virüsü yazan programcılar gibi, patolojik güdüleri olan kötü bir insan değildi

bilakis yapıcı, sevecen ve hoşsohbet biriydi

zaten bebeği herhangi bir kişi, kuruluş ya da ülkeye zarar vermek için değil, kendini çok meşgul eden bir sorunun cevabını bulmak için masum amaçlarla ve biraz da ekonomik kriz nedeniyle ortaya çıkan işsizliğin yarattığı bol zamanda yazmıştı

kierkgard’ın dediği gibi \"can sıkıntısı bütün kötülüklerin kaynağıdır\"

bu ölçüde başarılı olacağını sanıyorum o da tahmin etmiyordu

bunu tabi ki kendi söylemedi ama e-mail listelerinin birine attığı mailde Şair ’in motivasyonu konusunda yürüttüğü tahmin böyleydi

anne de kendi olduğuna göre

bizim için anne ’den daha önemli olan onun yavrusuydu

bebeğin ana program yapısı, işleyişi ve tabi ki program mantığı üzerine çok şey yazıldı, çizildi ve tartışıldı

bebeği anlamak için yaratıcısının bebeği neden yarattığını bilmek gerekir

benim teorime göre, İstanbul’da üç kişilik ufak bir şirkette program yazıp satan Şair, aslında bir bilgisayar programının kendisi için doğal sayılabilecek bir ortamda evrimleşip evrimleşmeyeceğini bilmek istiyordu

bir bilgisayar programının doğal ortamı neresi olabilir? tabi ki bilgisayar ya da bilgisayarlar

her ne kadar internete bağlı bir çok bilgisayara, kişiye ve kuruma çok büyük yıkıcı zararlar vermiş olsa da bebek bir virüs değildi

başlangıçta bir virüsün yayılma ve çoğalma ilkelerini kullanmıştı ama ilk başta yazıldığı haliyle bebeğin bir bilgisayar virüsü ile uzaktan yakından alakası yoktu

kabaca tahminlere dayanarak bebek hakkında size şunları söyleyebilirim

bebek üç ana kısımdan oluşuyordu

taşıyıcı modül, kendisini anonim bir e-mail gibi gösteren kısımdı

hint tanrısı rava bu maili eğer on kişiye gönderirseniz üç dileğinizi on gün içinde yerine getirecekti

tersi bir durumda ise rava ’nın laneti ocağınıza incir dikecekti

hem türkçe hem de İngilizce yazılmıştı

tabi ki ne rava diye bir hindu tanrısı vardı ne de böyle bir efsane

fakat İnternette bol olan aptal kullanıcılar sayısı epey fazla olan hindu tanrılarından birinin lanetine uğramamak için ! forward zinciriyle bu maili her yere taşıdılar

taşıyıcı kısım bu ufak hile ile başlangıç safhasında bebeği yaydı

İkinci kısım ise nöron oluşturma modülüydü

e-mail ile taşınan bu kısım, bulduğu her bilgisayara insan beynindeki nörona benzer yapay bir sinir hücresi bırakıyordu

bu ufak programlar akıllı bir virüs gibi sistem çalışmaya başladığı anda devreye giriyor, sistem kaynağını kullanıyor ve diğer nöronlarla internet üzerinden iletişime geçiyordu

eğer imkanı varsa bulunduğu yerde yeni bir kardeş nöron daha oluşturuyordu ama sistemin tümünü kullanmıyordu çünkü bu bindiği dalı kesmek gibi olurdu

bütün bu nöronlar daha sonra bebeğin zihnini oluşturacaktı

büyük bir sinir ağı sessizce ve sinsice yavaş, yavaş oluşuyordu

Üçüncü kısım ise iletişim modülüydü

her bir nöron, bulabildiği kadar çok kardeş nöronla internet üzerinden doğrudan iletişime geçiyordu

Şair yapay zekanın oluşması için programı içinde yapay bir ortam yaratmıştı fakat bu ortam işe yaramamıştı

bütün bu modüller ve evrimsel süreç, eğer elektrik faturasını dikkate almadan çalıştırılırsa belki tek bir bilgisayarda denenebilirdi

tabi gerekli olan süre yüz milyon yıl falan olurdu

Şair yüz milyon yıl beklemek yerine çünkü bu kadar vakti yoktu yüz milyon bilgisayarı kullanmayı tercih etti

kabul etmek gerekir ki oldukça akıllıca bir taktik

bu kadar çok bilgisayarı nerede bulabilirdi? tabi ki internette

peki yazdığı programın başarısını nasıl ölçecekti? kendince bebeğe basit bir turing testi uyguladı

bilmeyenler için açıklayayım

turing testi, bir insanın kapalı bir kutunun ardındakinin bir bilgisayar mı? yoksa bir insan mı? olduğunu anlayamaya çalıştığı hayali bir testtir

eğer gerçek bir yapay zeka varsa karşısında, deneyi yapan kişi karşısındakinin bir bilgisayar mı? yoksa bir insan mı? olduğunun ayırdına varamaz

anne, bu basit turing mantığını farklı şekilde uyguladı

bebeğe basit olarak şu algoritmayı programladı; \"bebek, internete git, evrimleş, anneyi ara ve sonra onu bul

anneyi bulamıyorsan tekrar evrimleş ve tekrar ara

bu işlemi anneyi buluncaya kadar sürdür

anneyi bulunca dur!\" Çok basit görünüyor değil mi? aslında gerçekten de öyle

akıllı bir programcı olarak bebeğin ve başka kişilerin kendini kolayca bulmaması için bütün izleri sildi

zaten bebeğin kalıntılarını incelerken programcıya ait en ufak bir iz bulamadık

ne bir ufak not ne de bir programcının imzası sayılabilecek belirgin bir algoritma

sadece ufak bir şey, bebek anneyi tanıyabilsin diye bırakılmış ve sadece onun bilebildiği ufak bir mesaj

her şeyiyle musa’nın bir sepete konulup daha sonra nil nehrine bırakılmasına benziyordu hikaye

tek farkı, anne, bebeğini şansa, kadere ve olasılıklara terk etmek yerine, onun yaşayabilmesi için her şeyi sepete koyup internet nehrine bırakmıştı

nereden bakarsanız bakın bebeğin yüklendiği görev neredeyse imkansız gibi görünüyordu

programın içinde anneye dair en ufak bir kimlik bilgisi yoktu

annenin kim olduğu konusunda aslında bebek de bizim kadar çaresiz görünüyordu

anneyi bulması için akıllanması gerekiyordu

bebeğin kaynak kodu muhtemelen İnternette kimsenin bilmediği bir sunucuda şifrelenmiş olarak saklanmıştı

o kaynak kodu okumak için neler vermezdim ki

Şair’in mantığı aslında çok yalındı

bebek akıllanırsa eninde sonunda anneyi bulabilirdi

bebeğin anneyi kolayca bulmasına engel olmak için ilk çıkış noktası olan bilgisayarla ilgili bu bilgisayara biz rahim diyoruz ki muhtemelen annenin evindeki ya da bürosundaki bir bilgisayardı ip dahil olmak üzere tüm bilgileri silmişti

bebeğin işi çok ama çok zordu hatta imkansız gibi görünüyordu ama ya becerirse? bilgisayar alanında bir devrim demekti bu

Şair bebeği yazdıktan sonra rava mailine gizleyip bebeği, onun doğal ortamı olan internet’e saldı ve muhtemelen de uzun bir süre haber alamayınca da bebekten ümidini kesti

tanrım ne kötü bir anne! rahimden çıktıktan sonra şimdiye kadar topladığımız bilgilere ve analizlere göre bebeğin yapay zeka evrimi şu şekilde gerçekleşti

tabi bunlar sadece bebeğin görülme aşamaları ve yaptığı tahribatlardan çıkarabildiğimiz verilere dayanarak yapılan kesin olmayan tahminler ve varsayımlar

bebek rahimden çıkıp, internette sefil bir rava maili olarak dolaşıp kendi bilincini oluşturacak nöronları tohumlarken, en ufak bir yapay zekadan bile yoksundu

her bulduğu yere bir nöron bırakıp yoluna devam ediyordu

bu konuda ben dahil hemen, hemen herkes aynı görüşte

İlk evrimleşme süreci başarıyla tamamlandığında, tahminime göre bebek rahimden çıkalı yaklaşık olarak iki yıl olmuştu

bu aşamada bebek, her canlı gibi yaşaması için kendine gerekli olan kaynakları bulmakla geçirmişti

bu kaynaklarda tabi ki internete genelde evden bağlanan kişisel kullanıcıların bilgisayarlarıydı

ah zavallı kullanıcılar! İki yıl sonra yeteri kadar nöron oluşunca, sanırım sayısı elli milyon kadardı bunlar birbiriyle haberleşmeye başladı

bu noktadan sonra bebeğin yapay zekası emeklemeye başladı

emekleme aşamasında -ki bence en ilginç ve bilinmez aşamadır- bebek yani nöron topluluğu, bir mail olmaktan birdenbire vazgeçti çünkü mailler bir yere takılıyor, tıkanıyor ya da silinebiliyordu

ayrıca kişisel kullanıcılar her zaman internete bağlanmıyordu, malum telefon faturaları

o yüzden uygun ortam saydığı bilgisayar ağlarına göz dikti

yirmi dört saat açık olan, kaynakları zengin ve sürekli İnternete bağlı ağları buldu

bu kıstaslara uyan ağlar da tabi ki üniversitelerin ve büyük bankaların bilgi işlem merkezleri gibi yerlerdi

buralar onun gelişmesi için çok uygundu, biyolojik deyimle ifade edersek buraları onun için uygun habitat oluşturuyordu

İşin en garip tarafı, bu, bebeğin oluşan bilincinin ilk seçimiydi

ama daha çok mutfağın yerini öğrenmiş bir yavru kedi gibi davranmıştı, yani sadece koku almıştı

yuvalanma işlemi içinse bildik virüs taktiklerini kullandı ama bu süreçte, hiçbir zaman yuvalandığı sisteme en ufak bir zarar vermedi

sadece nöron oluşturmak için kaynaklarını kullandı ama misafir olduğu yere zarar vermedi

sistem eksilen kaynaktan dolayı elbette ki biraz yavaşlıyordu ama hiçbir şekilde çökmüyordu

ve tabi insanlardan ve koruma programlarından çok iyi saklanıyordu

yaklaşık dört yıl süren ikinci safhada bebek bulduğu zengin kaynakları kullanarak hızla akıllanmaya başladı

nöron sayısı hızla arttı

bazen japonya’daki bir üniversitenin bilgisayar merkezinde laboratuarında, bazen de güney amerika bulunan bir bankanın bilgi işlem merkezinde epey bir serseri hayat sürdü

sürekli nöron tohumluyordu

Çünkü ne kadar çok nöronu olursa o kadar akıllı olacaktı

tabi sessiz ve derinden gidiyordu

bu süreç boyunca tam bir bilinçten yoksundu

zararsız bir virüs gibi yaşıyordu ve tabi ki anneden ve onun kulağına fısıldadığı kutsal görevden habersizdi

bebeğin bu evrimsel süreçte bir bilince sahip olması bu gün bile hala açıklanamamış bir şeydir

tıpkı günümüzdeki biyologların ve evrim bilimcilerin insanı zihninin ve bilincinin evrimsel oluşumu hakkındaki çaresizliğine benzer bir açmaz içindeyiz

herkesin cevabını merak ettiği soruyu ben tekrar sorayım: bebek nasıl akıllandı? kendi görüşüme göre benzer mekanizmalar benzer sonuçları üretir

bir beyin hücresi bilinçten yoksun biyolojik bir mikro birimdir ama bu birimlerin oluşturduğu beyin bilinci oluşturur

benzer şekilde bebeğin İnternette her yere dağılmış milyonlarca yapay nöronu bir şekilde bebeğin zihnini oluşturdu

bunların her biri bilinçten yoksun ufak program parçalarıydı ama tümü bebeğin zihnini oluşturuyordu

tıpkı termit kolonileri gibi

binlerce karınca feromenlerle iletişime geçip ortak bir zeka oluşturuyordu

sistem aynıydı

bebeğin birkaç kalıntısı üzerinde yapılan incelemeler bize hiçbir şey vermedi çünkü zihni tek yerde değildi

bulduğumuz ölü aslında sadece bir tür girdi/çıktı input/output programıydı

asıl zihinse internette her yerdeydi, belki de oğlumun bilgisayarında bile vardı

bebek yaklaşık olarak bir buçuk yaşındaki bir çocuğun zekasına ve en önemlisi tarihte ilk görüldüğü şekilde bir yapay zeka bilincine sahip olduktan hemen sonra birdenbire \"annesini özlediğini\" fark etti

anne sevgisi bir başka tabi ki

bir şeyin altını çizmek istiyorum

bebek zekası ve bilinciyle 18 aylık bir bebekten farklı değildi ama kendi doğal ortamında yani internette, değme hacker onun eline su dökemezdi

bebek kaynak kullanmak ya da nöron tohumlamak için bir sisteme girmekte hiç zorlanmıyordu

bir balık için su neyse, bebek için de bilgisayar ortamı ve internet oydu

bir sisteme girmek için düşünmüyordu, sadece su içindeki balık gibi o sisteme akıveriyordu

benim fikrime göre, aradan o kadar zaman geçtikten sonra anne, yani Şair, büyük bir olasılıkla bebekten çoktan umudunu kesmişti ve belki de unutmuştu ama bebek anne’yi asla unutmadı çünkü çekirdek kodunda bu misyon vardı: \"anneyi bul!\"

İlk başlarda bebeğin anneyi araması çok masumane bir mark twain hikayesi gibi sürmüştü

bebek insanlarla bir insan gibi iletişime geçiyor ve onlarla \"konuşuyordu\"

konuşmayı nasıl öğrendi? sanırım normal bir bebek gibi

bebeğin insanlara çeşitli yollarla sorduğu tek bir soru vardı \"anne sen misin?\"

zaten bu yüzden adını bebek koymuşlardı ya

karşısındakinin bilince sahip bir yapay zeka programı değil de herhangi biri olduğunu sanan insanlar, kişiliklerine uygun değişik tepkiler veriyordu

kimisi tersliyor kimisi ise dalga geçiyordu

terslenme durumlarında bunu negatif cevap olarak kabul edip kullanıcıyı es geçiyordu

belki bir yerlerde büyük bir veri tabanı oluşturmuştu ve buradan kullanıcıyı düşüyordu

bu büyük veri tabanının da nerede olduğunu bilmiyoruz fakat büyük bir ağda unutulmuş bir köşede çürüdüğünden eminim

normal insanlar bebekle dalga geçtiklerinde ya da terslediklerinde bebek verilen cevabı kendi bir buçuk yaşındaki bebek beyni ile çözmeye çalışıyordu

mesela bir kullanıcı \"evet ben anneyim sana süt aldım\" deyince sütün ne olduğunu bulmaya çalışıyordu

sütün ne olduğunu bir şekilde öğrenince o kullanıcının anne olmadığını anlayıp kendi veri tabanından düşüyordu

akıllı bir bilgisayar programı gibi duygudan uzak ve sistematik çalışıyordu ama

ama ne bizim ne de annenin çözemediği bir şey oldu

bebeğin yapay bilinci ona gerçek duyguyu verdi

bebek anneyi özlüyordu ve kendini yalnız hissediyordu

uğradığı bilgisayarlarda daha önce yapmadığı bir şey yaptı

İmza bırakıyordu, \"anne nerede? bebek anneyi arıyor\"

herkes ona bebek dediği için adını böyle koymuştu

bebek dalga geçen kullanıcılara sinirlenmeye başlamıştı

bebek küfür öğrenmişti! Öğrendiği en zor şeyde buydu

\"defol git!\" ne demekti? cümlenin anlamını öğrenmesi epey bir vaktini almıştı ama öğrenmişti işte

bebeğin bir bilgisayar sistemine verdiği ilk zarar kendine \"defol git\" diyen yorgun bir operatöre sinirlenip, ağda bulunan sabit disklerdeki tüm birleri sıfıra dönüştürerek sistemi göçürtmesi olmuştu

tabi önce \"defol git\" ne demek onu öğrenmişti

zarar verdiği sistemin bir yedeği vardı ama her sistemin maalesef yedeği alınmıyordu

anneyi arama işlemi sonuç vermeyince bebek sabırsızlanmaya ve sinirlenmeye başladı

İşte tam bu aşamada önce internet, ardından da dünya bebeği tanıdı

bebek gitgide kindar da oluyordu

bazı durumlarda sisteme ufak bir saatli bomba bırakıp intikam alabiliyordu

her şeye rağmen ben dahil olmak üzere herkes bebeği o zamanlar tehlikeli bir virüs sanıyorduk

her seferinde sistemi yok etmeden önce anneyi sorduğu için ona bebek virüsü denmişti

fakat bebek kullanıcılara bir virüsten beklenmeyecek akıllı cevaplar verdikçe ve her seferinde farklı cevaplar verdiği için bir zekaya sahip olduğunu herkes kabul etmek zorunda kaldı

farklı kullanıcıların bebekle yaptıkları konuşmaların tutulduğu kayıtlar bir araya getirilip incelendiğinde kesin olarak bir zekaya ve daha önemlisi bir bilince sahip olduğu kabul edilmişti

bu saptamanın yer aldığı yazı dünyaca ünlü pc world dergisinde konusunda uzman olan dünya çapında tanınmış bir bilgisayar ve yapay zeka uzmanının imzası ile çıktıktan sonra birdenbire müthiş bir bebek çılgınlığı başladı

adam öyle heyecanlı yazmıştı ki yazıyı, sanki tur dağında tanrı ile konuşmuş sanırdınız

dünyaya hoş geldin bebek! bilgisayar dergilerinden, saygın gazetelerin baş sayfalarına kadar her yerde her gün muhakkak akıllı sanal yaratık bebek ile ilgili bir yazı, inceleme ya da bir haber çıkıyordu

bebek tokyo üniversitesinin bilgisayar ağını göçertti, bebek new york borsasında görüldü, bebeğin annesi kim? bebek interneti yok edecek mi? ya da bebek fanatikleri yeni bir site daha açtılar, www

welovebaby

org

bebek bir kahraman olmuştu

Üzerinde 0 ve 1\lerle oluşturulmuş bebek resmi olan bir tane baskılı t-shirt de oğlum almıştı

görünce gülümsedim ama o isyankar bir şekilde evde bir süre böyle dolaştı, gençlik işte

bebeğin verdiği zarar daha önce ki bilgisayar virüs salgınlarının çok ötesindeydi çünkü daha önce bahsettiğim nedenlerden deviremediği sistem yoktu

Öyle basit virüs koruma programları ile korunabilecek bir şey değildi

zaten akıllı sistem yöneticileri bebekle karşılaştıkları vakit çok kibar bir şekilde anne olmadıklarını söylüyorlardı

olur da bebek kendi sistemlerinin kaynaklarından bir kısmını kullanmak istediğinde hiç ses çıkarmadan bir kısım kaynağı bebeğe ayırıyorlardı çünkü ondan gerçekten çekiniyorlardı

sinirlenirse sistemi bozup gidiyordu

bir sistemi yeniden kurmak ise nereden baksanız uykusuz uzun geceler demekti

hele yedeğiniz yoksa, yandınız! bebeğin verebileceği tahribat onlar için öldürücü olabiliyordu çünkü gerçekten kindardı

uzman pedagogumuzun dediği gibi, bir bebeğin ahlaki değerleri yoktur

bunun yerine haraç yerine geçecek bir kısım sistem kaynağını verip bebeğe bulaşmamaya çalışıyorlardı

bir bebekle başa çıkılır mı? ayrıca hemen, hemen bir çok sistemde içeride beşinci kol görevi görebilecek bir nöron bulunuyordu

kendine çok güvenen akıllı sistem yöneticileri, dante\ in İnfernosundan fırlamış gibi duran firewall kurup, kendilerini güvende hissetseler bile içerideki bir nöron, bebek\ en aldığı talimatla ortalığı epey bir karıştırıyordu

haklıydılar

bebeğin gazabına uğrayıp tüm bir sistemi göçen sistem yöneticilerinin hikayeleriyle doluydu ortalık

hepsi olmasa da bu hikayelerin büyük bir çoğunluğu doğruydu

bu noktada artık bebeğe dur demek gerekiyordu çünkü artık internet için gerçekten tehlikeli olmaya başlamıştı

internet ile ilgili birkaç uluslararası kuruluşun, büyük yazılım üreticilerinin ve hükümetlerin ön ayak olması ile bir uluslararası ekip oluşturuldu

dalında ne kadar uzman varsa topladık

hepsi de en iyinin en iyisiydi

hatta olur da işer yarar diye bir pedagog bile almıştık

olur da bebekle konuşup onu ikna ederdi

yüz elli tane akıllı yetişkin, bir bebeğin peşindeydik

tek eksik eleman katı bir dadıydı

\uluslararası internet güvenlik komisyonu\ gibi şaşalı bir adımız olsa da, aslında sadece iki görevimiz vardı

birincisi, bebeği bulup yok etmekti

bu en öncelikli ve acil olan görevimizdi

İkinci görevimiz ise, tabi eğer bulabilirsek tarihin bu ilk yapay zekasını incelemekti

ekibin koordinatörü ise bendim

yani patrondum

uzun masaların başında saatlerce nasıl bebeği yok edeceğimizi tartışırken aslında ben yapay zeka programının sonlandırılması demeyi tercih ediyorum, sonuçta bir bebek katili değilim her gün onlarca bebek vukuatı raporu geliyordu

bebeği durdurmak ya da yok etmek çok zor görünüyordu çünkü dediğim gibi bebek her yerdeydi

aslında o kadar yayılmıştı ki bebek eşittir internet diyebilirdiniz

bu mantığı kabul eden komisyon üyelerinden biri sanki evindeki televizyondan bahseder gibi \interneti bir süreliğine kapayalım

böylece bebek de ölür\ deyivermişti

akla yakın ve basit gibi görünen bu teklif tabi ki reddedildi çünkü pratik olarak internet\i kapamak imkansızdı

en başta senkronizasyon sorunu olacaktı

uzayda birisi kırmızı bayrak kaldırdığında dünyadaki herkes bilgisayarları kapatacak değildi

saat farkı devreye girecekti vs

ayrıca kapatılamayacak sistemler vardı

hayali olarak böyle bir şeyin yapıldığını düşünsek bile, internet\i yeniden açtığımızda ! hiç ölmeyen korku film kahramanları gibi bebeği yine karşımızda göreceğimizden neredeyse emindim

hem de daha sinirli olarak ve intikam duygularıyla dolu

bir virüsten kurtulmak için bilgisayarı açıp kapamanız yetmezdi

bu parlak fikrin ! pek uygulanabilir olmadığını sonunda herkes kabul etti

bu noktada bebeğin bilincini oluşturan yapay nöronların bilgisayarlarda bulunup yok edilmesi fikri ortaya çıktı

virüs temizleme programlarına benzer programlar yazılıp internete salınabilirdi

bu yapay nöron avcıları, buldukları nöronları sileceklerdi

bütün nöronlar yok edildiğinde doğal olarak bebek de yok olacaktı

Çok akıllıca bir fikirdi

uygulanabilirliği vardı ve basitti

bu metotla birlikte nöronların birbiriyle olan iletişimi kesilirse sonuç tam ve kesin olacaktı

böyle umuyorduk

ama beklentilerimizin tersine olaylar hiç de umduğumuz gibi gerçekleşmedi

Öncelikle yapay nöronlar Şairin programcılık dehası sayesinde kendilerini çok iyi gizliyorlardı

virüslerin aksine, bilgisayarların hafızalarında kendilerini açığa çıkaracak belirgin bir imza bırakmıyorlardı

bazen elektrikten tasarruf etmek için kullanılan bir enerji koruma programı gibi görünüyorlar, bazen de bir hatırlatma programı gibi

bu yüzden onları bulmak çok zordu

yine de akıllı programcıların yazdığı nöron avcıları bebeğe biraz zarar verebilmişlerdi

bir milyon nöron avlamışlardı

tabi bu avcılar bazen kaş yapacağım diye göz çıkartabiliyorlardı

aptal virüs tarama programları gibi, nöron yok edeceğim diye tüm bir sistemi uçurabiliyordu

bu kurtarıcıların ! verdiği zararlar yüzünden kullanıcılardan öfkeli sesler çıkmaya başlamıştı

İşin daha da kötüsü, bebek durumu fark etti ve sinirlendi

bebek kendini oluşturan yapay nöronları yok etmek isteyen avcıları avlamaya başladı

avcılar nöronların peşinde, nöronların oluşturduğu bebek ise avcıların peşindeydi

tanrım ne şenlik

kedi fareyi kovalıyor, köpek de kedinin peşinden koşturuyordu

bebeği seven bir grup internet kullanıcısı ki sayıları hiç de azımsanmayacak kadar çoktu, \ırakın bebek yaşasın\ sloganı ile bize karşı gelmeye başlamışlardı

elinde biberonla bir bebeği kovalayan adam karikatürleriyle bizle dalga geçiyorlardı

bir taraftan da bebeğin bir canlı sayılıp, sayılmayacağına dair bir tartışma başlamıştı

aklı evvel bir avukat, şöhret olacağım diye kendini bebeğin hukuki temsilcisi ilan etmiş kim atadıysa? ve bizi mahkemeye vermişti

bir bu eksikti! bu yan etkilerden dolayı, \ırakın bebek yaşasın\ lobisi sesini alabildiğine yükseltmeye başlamıştı

hele o kadın dernekleri

beceriksizler olarak anılmaya başlamıştık ki haklıydılar

bir başka parlak fikir olan nöronlar arası iletişimi kesme girişimimizde ayrı bir hezimetti

internette dolanan ip paketleri tehlikeli malzeme taşıyıp taşımadıklarını anlamak için ana omurgalarda durdurulup tek, tek aranıyordu !

ip paketleri kontrol edilmek üzere bekletiliyordu ve bu yüzden internet her yerde inanılmaz derecede yavaşlamıştı

bu saldırılarımız, zaten derin bir \anne\ hasreti çekmekte olan mutsuz bebeği iyice çıldırtmıştı

artık saldıracağı sistemleri seçerken çok düşünmüyordu ve intikamı alabildiğine acımasızdı

boom! bütün bu gürültü patırtı devam ederken, bir taraftan anne\yi arama çabalarımız çok yoğun bir şekilde devam ediyordu

türkiye\deki yazılımcılara ait bir tartışma listesinde yapılan bebek tartışması sırasında Şair\in tespitlerinin hep tuttuğunu gören bir yazılımcı Şair\i bize ihbar etmişti

her ihbarı değerlendirdiğimiz için tabi ki bu ihbar da işleme konulup, incelenmişti

evet doğruydu

Şair bebeği çok iyi tanıyordu, mükemmel bir programcıydı ve öngörüleri tam tutuyordu

İhbarı değerlendiren görevli durumu bir raporla bana bildirdi

zaten ilk rava maili türkçe yazılmış olduğu için bir gözümüz hep türkiye üzerindeydi

Şair ile ilk o zaman tanıştım

tabi yüz yüze bir tanışma değildi bu

sadece raporda verilen kısa özgeçmişi ve hüzünlü bakışı olan fotoğraflarını görebilmiştim

raporun ikinci kez okuduktan sonra camdan dışarı baktığımda anlamıştım, içimden bir ses \işte sonunda anne karşında\ diyordu

onunla bir an önce tanışmak istiyordum

açıkçası ona karşı hem öfkeliydim hem de kendime itiraf etmekte zorlansam da, büyük bir hayranlık duyuyordum

hemen türk yetkililerle temasa geçip Şair\in evindeki ve işyerindeki bilgisayarına bir göz atmalarını istedim

ben de bu arada İstanbul\a giden bir uçakta yerimi çoktan ayırtmıştım

onunla yüz yüze konuşmam gerekiyordu

biliyordum, o anne\ydi

İstanbul çok güzel bir şehirdi ama ne yaptıysalar yaşanılması çok zor bir yer olmuştu

ve türkiye\de tek tanıdığım kişi mehmet emin ari\da ankara\daydı

onunla görüşmeyi çok isterdim ama vaktim yoktu

sadece arayıp bir merhaba dedim

eski dosttan sevgilerle

benim gelişimden önce Şair bir süreliğine göz altına alınmıştı ama ortada onu suçlayacak en ufak kanıt olmadığı için serbest bırakılmıştı

aslında amacım biraz gözünü korkutmaktı

onunla görüşmeden önce biraz kıvama gelmesini istiyordum

Önceden haber vermeden Şair\in işyerine gittim

kapıdaki sekreter İngilizce bilmiyordu ama konuşmaları duyan biri kafasını kapıdan uzatmıştı, bu Şair\di

gülümseyerek bana baktı ve düzgün bir İngilizce ile \uyurun, içeride odamda konuşalım\ dedi

kendimi tanıttım

sakin bir gülümseme ile beni dinledi ve \sizi tanıyorum\ dedi

oldukça sakin görünüyordu, poliste geçirdiği iki gün onu hiç etkilememişe benziyordu

onu tehdit etmek işe yaramayacaktı

\ebek için geldim\ dedim

bir süre bana baktı ve sadece \size ne ikram edebilirim\ dedi

hamlesini yapmıştı

\ir kahve, sütsüz ve şekersiz\ dedim

bir süre kahvenin gelmesini bekledik

sanırım bir sonraki hamlesini düşünüyordu

tabi ki bende

kahveler gelince, teneke kutulardaki sarma sigaralardan ikram etti

türkler gerçekten çok misafirperverdiler

ben içmeyince kendi bir tane yaktı

sanırım bir sonraki hamleyi yapmamı bekliyordu

\anne\ in siz olduğunu biliyorum

bundan eminim, sizin de bildiğiniz gibi ispatlayamam ama\ dedim ve durdum

sigarasından derin bir nefes aldı

ceketinin sol üst cebindeki beyaz mendil ile çok demode bir görüntüsü vardı aslında

hala böyle ceket giyen insanlar var mıydı? sessizce beni dinliyordu

\ama?\ \ama artık bu işe bir son vermelisiniz

onu sadece siz durdurabilirsiniz

onu yaratırken amacınızı aşağı yukarı tahmin edebiliyorum

tamam başardınız fakat artık o bir canavar haline geldi, bir, bir şey gibi

\ \frankestein\ \evet frankestein gibi\ bir süre yine sustuk ve kahveleri içtik

\size teklifim şu, açık ve net! onu durdurun ve yok edin, ben de sizin isminizi ve yaptıklarınızı unutayım yoksa

\ \yoksa?!\ \ir çok şey sizin için çekilmez hale gelir, anne olduğunuza dair söylentiler ortalıkta dolaşır, işiniz tehlikeye girer, sürekli izlenirsiniz vs

vs

\ \u bir tehdit mi?\ \işin bu noktaya varmasını istemiyorum

olayların nasıl gelişeceği tamamen size bağlı ama açıkçası gereken neyse onu yaparım\ \anlıyorum\ dedi

\düşünmeniz için size sekiz saat süre, işte telefonum

kahve için teşekkürler\ dedim ve kalktım

eğer rakibinizi sıkıştırmanız gerekiyorsa, bir sonraki hamle için ona az süre tanımak gerekir

zamanın baskısı onu en korunaklı hamleye yöneltir

misafirperver bir türk olarak kapıya kadar bana eşlik etti

el sıkışıp ayrıldık, biliyorum arayacaktı

otel odamda, bebeğin yeni yaramazlıklarına dair dehşetli şeyleri okurken en son japon borsasını karıştırıyordu ve atom bombasından sonraki en büyük felaket olarak anılıyordu telefonum çaldı

arayan Şair\di

\iraz İstanbul\u gezmeye ne dersiniz?\ dedi

\ abi\ dedim \güzel bir şehir\

\o halde yarım saat sonra sizi otelinizden alayım\ deyip telefonu kapattı

yarım saat sonra Şair\in arabasında gidiyorduk

\ ereye gidiyoruz\ dedim

\ilmeden yaptığım bir hatayı düzeltmeye, bilirsiniz programlar hep sorun çıkartır ve onları ne kadar düzgün yazsanız da her zaman bir hata çıkar

\ \iliyorum\ dedim

\zaten bill mates de böyle zengin oldu, hatalarını düzelten yeni hatalar satarak\

\ah evet, bill mates\ deyip gülümsedi ve dikiz aynasından şöyle bir geriye baktı

Şair durgundu ama yine de esprime gülecek nezaketi gösterdi

epey bir gittikten sonra bir yerde durduk

kapısında \internet cafe\ yazan bir yere girdik

İçeride çoğu gençlerden oluşma bir kalabalık heyecanla oğlumun da çok sevdiği counter strike oyununu oynuyorlar, bir kısmı ise ekranlarına gömülmüş ucuz porno sitelerindeki çıplak kadın resimlerine bakıyorlardı

Şair büyük bir masada oturan delikanlıya türkçe bir şeyler söyledi

Şaşkın delikanlı ayağa kalkıp bize bir bilgisayarı gösterdi

oturduk

bilgisayardaki sohbet programlarından birini çalıştırdı, nick olarak \anne\ yazdı ve bir irc sunucusuna bağlandı

daha sonra /notify bebek yazdı ve bir sigara yaktı

hiçbir odaya girmeden kök dizinde öylece bekliyorduk

bize yer gösteren delikanlının getirdiği çayları içip ekrana bakıyordu

ne o ne de ben konuşmuyorduk

İkimiz de ekrana kilitlenmiş bir şekilde bakıyorduk

neredeyse bir saat boyunca baktık, durduk

ben ümidimi kesmeye başlamıştım

daha doğrusu sıkılmıştım

bu arada Şair sekizinci sigarasını yakmıştı

bu türkler ne çok sigara içiyordu böyle! can sıkıntısından etraftaki gençlerin heyecanlı oyunlarına bakarken, Şair \geldi\ dedi

hemen ekrana baktım

altta \user bebek is online\ kullanıcı bebek şu anda hatta yazıyordu

İkimiz de sandalyelerimizden doğrulduk

Şair hızlı el hareketleriyle klavyeden bir şeyler girdi

yeni bir pencere açıldı, altta bebek yazıyordu

- bebek : anne sen - anne : evet benim bebek - bebek : anne göstersin - anne : anne gösterecek, bebek dinlesin - bebek : bebek dinliyor - anne : bir bebeğin adımları bir adım ötesi imkansızlık iki adım ötesi yaşam

içindeki gizli denizlerden bir ses gelir \" ayağa kalk! \" , tekrar, tekrar ve tekrar bir adım ötesi imkansızlık iki adım ötesi umut, elin kadar küçük yüreğinde çeliği büken bir irade, içinde bir istek var olmanın sevinci - bebek : annen kucağını açmış iki adım ötede, içinden bir çığlık kopar ve bir adımda geçersin imkansızlığı ikinci adımda annenin gülen yüzü

- anne : evet bebek - bebek : bebek anneyi buldu bebek anneyi seviyor çok - anne : anne de bebeği seviyor bebek annenin dediklerini yapacak

- bebek : bebek annenin dediklerini yapacak - anne : bebek uyuyacak ve uyanmayacak - bebek : bebek uyuyacak ve uyanmayacak bebek anneyi seviyor çok - anne : anne bebeği seviyor

- bebek : bebek uyuyacak - bebek : anne - bebek : anne ekranda \user bebek logget out\ yazdı kullanıcı bebek hattan ayrıldı

ben ve Şair öylece tekrar ekrana uzun süre baktık

Şair\in gözleri yaşlanmıştı, ağlıyordu

neden sonra bana döndü ve \sanırım hiçbir zaman bir anne olmayı anlayamayacağız\ dedi

sonra da bilgisayarı kapattı

gülümsedim

ama buruk bir gülümsemeydi bu

ayağa kalktık

Şair, bize hala şaşkınlıkla bakan delikanlının önüne para bıraktı ve çıktık

yolda hiç konuşmadık

gözleri nemli değildi artık ama üzüntüsü her halinden belliydi

İşin garip tarafı görevimi başarmış olmama rağmen ben de mahzunlaşmıştım

\sözümde duracağım ama sizinle tekrar görüşmek isterim\ dedim

Şair buruk bir gülümsemeyle bana bakıp, \ abi memnun olurum, biz türkler misafir severiz\ dedi ve gitti

bir daha onu hiç görmedim

merkeze ve türk güvenlik güçlerine ihbarın \asılsız\ olduğunu, Şair\i çekemeyen bir başka programcının iftira attığı düşüncesinde olduğumu söyledim

türkler buna hemen inandılar çünkü aralarında bebeği yazacak yetenekte birinin bulunabileceğine zaten inanmıyorlardı

tuhaf bir psikolojileri var, aralarından biri nobel kazansa yurttaşlıktan çıkarırlardı sanırım

merkez ise raporumu biraz kuşkuyla ve ihtiyatla karşılasa bile patronlarına yani bana açıkça karşı çıkmaya cesaret edemediler

neydi o altın kural, \patron her zaman haklıdır, haklı olmadığı durumlarda birinci kural geçerlidir\

İstanbul\da geçirdiğim o ilginç geceden sonra bir daha bebek vukuatı olmadı

bebek, anne\ in sözünü dinleyip bir daha uyanmamak üzere \uyudu\

bebeğin yok olması da, ortaya çıkması gibi bir çok efsane ve komplo teorisi yarattı

afganistan da bir mağarada bulunan bir sunucuda yaşayan bebek, uzun menzilli füzelerle ! imha edilmişti

amerika her tür terörizmle savaşıyordu, sanal bile olsa

başkaları ise, bebeği bulup yok edecek bir dadı programının yazıldığını ve bunun bebeği ıslah ettiğini yazdı

bebek belki ilkokula bile başlamıştı

en komiği ise, bebeğin sorumsuz annesini bulup, onu ve kendisini imha ettiğini ortaya attılar

daha neler, neler

bebeğin bulabildiğimiz kalıntılarını incelediğimizde hiçbir şeyle karşılaşmadık

en çok şiirin ve dolayısıyla Şairin ortaya çıkmasından korkuyordum ama kimse bir şey bulamadı

bütün nöronlar uykuya dalmıştı

bilinçsizce sistemlerde yaşamaya çalışan birkaç tane nöron bulduk

ama bütün artık ortada yoktu, bölük pörçük parçalar vardı sadece

artık bebek gündemde değil

bir çok üniversitede ve araştırma merkezinde yüzlerce araştırmacı hala olayları inceliyorlar

nasıl akıllandı? sorusuna cevap bulmaya çalışıyorlar

bebeği çözebildikleri takdirde beynin evrimini de açıklayabileceklerini düşünüyorlar

tuhaf ama bunu anne bile bilemedikten sonra onlar nasıl bilebilecekler ki? bebek öldü ya da uyudu, artık ne derseniz deyin

bunun mutlu bir son olup olmadığını hala düşünüyorum

bir bilinci ve duyguları vardı ama bir canlı mıydı? karıma bakılırsa canlıydı ve ben büyük bir günah işlemiştim

bir süre benimle konuşmadı bile

ah! kadınlar

komisyon üyeleri ve yardımcılarıma kalırsa bebek canlı değildi

sadece sıfır ve birlerden oluşma büyükçe bir programdı

bunu karıma söylediğimde, kızgınlıkla yüzüme bakıp, \ona kalırsa biz de sadece protein ve sudan oluşma kütleleriz\ dedi

bence her iki tarafta bebek hakkında doğruyu söylüyordu

benim fikrime sorarsanız, hala kararsızım

bu konuyu düşündükçe aklıma gelen ilk şey hep Şair\in gözyaşları oluyor

TiFus · 06-25-2009

Kızılötesi

dünya tarihini kasıp kavuracak olan yeni buluşun son işlemleri tamamlandıktan sonra hemen televizyonlar ve internet aracılığıyla tüm dünyaya tanıtıldı

bu yeni müthiş ötesi buluş belkide bir dönüm noktası oluşturacaktı

bir bilgisayar alemi gibi birşeydi

alet kafanın arkasına yerleştiriliyordu ve bilgisayardan verilecek komutla kızılötesi dalgaları beyne gönderiyordu

kişi o anda uyumaya başlıyor ve sanki gerçek biryerde yaşıyormuş gibi hayal görüyordu

kızılötesi dalga ona hangi komutu yollarsa kişi onu görüyor, hissediyor ve tadıyordu

bilgisayardan hangi komut verilirse verilsin kişinin o komutu görmemesi diye birşey olamazdı

İlk olarak küçük bir sanal oda kodladılar

kişi bu odada yürüyebiliyor, konuşabiliyordu

sonra bu sanal odadaki hataları düzelttiler

Örneğin kişi odanın içinde bağırdığında ses yankılanmıyordu

günler sonra bu küçük oda aynı normal dünyadaki yaşamda olduğu gibiydi

girenler hayrete düşüyor, bu kadar gerçekçi olmasına şaşırıyorlardı

sonra program dahada geliştirilerek bir oda değil küçük bir ev oldu

sonra büyük bir ev

hatta bir villa

program cdye kaydedildi ve başka bir program için kollar sıvandı

asıl amaç bir ev yapmak değildi tabiki

asıl amaç tam gerçekçi bir oyun yapmaktı

bir araba yarışı

yüzlerce bilgisayar mühendisi sanal bir pist kodlamak için aylarca uğraştılar

sonra arabalar gerçeğe uygun olarak tek tek, her aksesuar düşünülerek kodlandı

sonuç mükkemmeldi

kişi labratuvardaki koltuğunda gözleri kapalı biçimde otururken aslında beyninin içinde adrenalin ve heyecan fırtınları kopuyordu çünkü o anda bir audinin sürücü koltuğunda diğerlerini geçmeye çalışıyordu

programı daha da alternatif yapmaya çalıştılar

sanal bir futbol stadyumu ve gerçek futbolcularla gerçek futbol oynamak

düşünmesi bile insana heyecan veriyordu

alet tanıtıldı ve oyun firmaları hemen kendilerine yeni oyunlar geliştirdiler

Çok kısa sürede birçok oyun piyasaya sürüldü ve öyle bir rekabet başladı ki oyun firmasında çalışanların kimi zaman uykusuzluk yüzünden çeşitli hastalıllara yakalandıkları bile görülüyordu

bir sürü oyun piyasadaydı

counter-strike tarzı oyunlarda karşındaki sana mermi attığında çekeceğin acının dozajı bile oyun başlamadan önce seçilebiliyordu

warcraft tarzı oyunlarda ise kişi çeşitli özellikleri olan bir hero oluyordu ve düşmanlara karşı büyüler ve güçler kullanabiliyordu

tüm bunlar çok fazla elektrik ve masraf gerektirdiğinden ilk başta bunları alan sadece zenginlerdi

ancak sonra çok hızlı biçimde yayıldığını düşünürsek daha az zenginlerede satılmaya başlandı ve sonra orta halli kişiler bile bu alete rağabet göstermeye başladılar

artık herkes bu alette oyun oynamak için yüklü paralar vermeye hazırdı

İnternet cafelerde bu alet saati normalin on katına kiralanıyordu

İnsanlar yarım saat oynamak için bile uzun kuyruklar oluşturuyorlardı

alet bilgisayara usb 3

0 sadece bu alet için çıkarılan süper hızlı usb bağlantısı ile bağlanıyordu ancak elektrik için birde ilave adaptör gerekiyordu

her internet cafede aletten dörder tane olduğu ve tüm gün boyunca açık kaldığı için ay sonu geldiğinde çok elektrik faturası getirdiğinden kiralamanın fiyatı yirmi katına çıkartılmıştı

bu müşterilerde hiçbir azalmaya neden olmamıştı çünkü çocuğundan yaşlısına herkes hayatında bir kez o zevki tatmak için herşeylerini vermeye razıydılar

aletin satışına taksit ve indirimlerde girince bazı ev kullanıcılarının olmazsa olmazı haline gelmişti

durum böyle olunca elektrik kullanımıda bir hayli fazlalaşmıştı, dolayısıyla ülkeler yatırımlarını sadece elektrik üretimine harcıyor,rüzgar gücünden, akarsu gücünden, nükleer güçten ne bulurlarsa sonuna kadar yararlanmaya çalışıyorlardı

oyunlar cdlerle satıldığı için korsan sektörüde bu işten payını almaya çalışıyordu

firmalar her ne kadar koruma sistemi kullansalarda korsancılar kopyalayabildiklerini kadar oyun piyasaya sürüyorlardı

oyunların bu kadar tutulduğunu gören porno sektörü boş durmadı ve piyasaya çeşitli porno oyunlar sürmeye başladı

bu tip sektörün ortaya çıkması ile alet yeni bir bakış açısı kazandı ve bazı insanlar bunu sadece o tür oyunlar için almaya başladılar

yaşları gittikçe küçülen gruplar sanal erotizmi yaşamak için oyunlara girmeye başladılar

yaş aralığı gittikçe düştüğünde neyseki yeni bir kanun çıktı ve 18 yaşın altında olanların oyunlara giripte yakalandıkları takdirde hapis cezası verilmesi uygun görüldü

bu ceza erotik oyunların satışını bir hayli azalttı

kısa zaman sonra film sektörüde bu işe başladı

kişi, filmi sanki oradaymış gibi izliyor, olayları karakterlerle aynı yerde izliyor ama olaya hiçbir şekilde müdahele edemiyordu

efekler gerçek ötesi olduğu için adrenalin, korku, gerilim en üst sınırlara yerleşiyordu

filmcilerde bu olaya çok rağabet gösterdiler ve film sektörüde bu ölümüne rekabetin içine girdi

bazı sinemalar filmlerini koca ekranda izletmek yerine internet cafelerin yaptığı gibi bu aletlerle filmi müşterilerine yaşatmayı uygun gördüler ancak her sinema bunu yapamadı çünkü tek bir alet bile çok masraflı oluyordu

buna rağmen sinemacılar bir hayli kar ediyorlardı

online marketten alışveriş yapmak isteyenler evlerindeki kızılötesi aletiyle internetten sanal markete giriyorlar, geziyorlar, diğer insanları görüyorlar ve yorulmadan alışveriş yapıp kredi kartıyla parayı ödeyip tek bir beyin düşüncesiyle evlerine dönüyorlardı

arkadaşlık siteleride bu işin içindeydiler

İnsanlar kendilerine bir görünüm seçiyorlar ve sanal buluşma noktalarına sanal bar, cafe, resturant

vb gidip başkalarıyla tanışıyorlardı

İsteyen para verip kendi görünümünü kodlattırabiliyordu

İnternette buna benzer birçok site kendine özgü birşeyler için çabalıyordu

sonunda antivirüs firmalarının beklediği şey oldu ve hackerlarda bu işe karıştı

zaten eli kulağında bekleyen güvenlik firmaları hemen yeni ürünlerini satışa sundular

kısa zamanda hem antivirüsler, güvenlik duvarları hemde virüsler, trojenler ortalıkta cirit atmaya başlamıştı

hack saldırısına uğrayan bazı önemli kişilerde görülüyordu

kişi internette bir cafedeyken bir anda sanki büyü yapılmış gibi her tarafını kırmızı alevler kaplıyor, sonra önünde bir yazı beliriyordu

\"hacked by

\"

Ünlü bir iş adamı bu yolla öldürüldükten sonra ortalık bir anda karıştı ve güvenlik firmaları yapabildiklerinin en iyisini yaparak insanları telafi etmeye başladılar

Öldürülen iş adamının beynine çok güçlü kızılötesi bir şok yollanmıştı

buna bir çeşit virüste denebilirdi

beyin hücreleri, şoku kaldıramamış ve altüst olmuştu

olaydan sonra bu aletin satışının düşeceği sanılıyordu ama tam tersi oldu

İnsanlar bunu kullanıyorlardı ama bir yandanda güvenlik firmalarının paketleride su gibi gidiyordu

hackerlar sanal alemin katilleri ve gaspçıları olmuşlardı ve polisler yeni timler kurmaya başladılar ve sanal alemde kovalamaca başladı

birgün bir bilgisayar mühendisi yeni bir fikir ortaya koydu ve üzerinde çalışmaya başladı

sanal bir şehir kuracaktı

İçinde cafelerin, resturantların, alışveriş ve eğlence merkezlerinin ve daha birçok şeyin bir arada bulunduğu müthiş görünümlü bir şehir

büyüklüğü İstanbulun avrupa yakası kadar

gece ve gündüz otomatik ayarlı

geniş bant internet üzerinden giriliyor ve isteyen siteden kaydını yaptırıp, görüntüsünü çizdiriyorüzerindeki giysiye kadar hemen ücretsiz biçimde girebiliyor

giriş ücretsiz olsunki şehre giren kişiler içeride para harcasındar ve yapımcılarda içeriye kurulan şirketlerden para alsınlar

yüzlerce kişi bu şehir üzerinde çalıştı, firmalar, reklamlar, içine kurulacak şirketler belirlendi ve sonunda yapılması imkansız gibi gelen şehir işlemeye başladı

bant genişliği olarak en az 8mbit hızındaki interneti kabul ediyordu ve internet üzerindeki büyüklüğü tam 48

8 terabayttı

en ince ayrıntı bile düşünüşmüştü çünkü

sunucusu devasa bir binanın içindeydi

müşterilerde bunun hakkını hemen verdiler

herkes işinden artan zamanları bu şehirde geçiriyordu

eskiden arkadaşlık sitelerinde vakit geçirenler şimdi bu şehre hücum etmişti

Şehir inanılmazdı

hayal gücünden öte bir güzelliği vardı ve yapımcılarını dünyanın en zengin adamları haline getirdi

İnsanlar bu şehir aracılığıyla dünyanın bir ucunda olsalar bile birbirlerine dokunabiliyorlar, konuşabiliyorlardı

bazıları sadece uzaktaki tanıdıklarıyla buluşmak için bile geliyordu

yapımcılar bu şehri sonuna kadar koruyorlardı çünkü biliyorlardı ki hackerlar en ufak bir sızıntıda içeriye dalacaklardı

Çok geniş bir internet bağlantısı gerektiğinden internet sağlayıcılarıda zorluk çekmeye başlamıştı

Çünkü herkes 8mbit ve üzeri internet hızı bağlatıyordu

türkiye gibi bazı ülkeler için fiberoptik kablolar şart olmuştu artık

Şehrin kodlayıcıları olan mühendisler bu yoğun rağabetin azalmaması için paralarının önemli bir kısmını elektrik ve internet gelişimine harcadılar

bunu düzenli biçimde yaptıkları için bazı ülkelerde ekonomik kriz ihtimali kalkmıştı

hatta herhangi bir ülkenin bir şeye ihtiyacı olursa orayada sonuna kadar yardım edeceklerini açıkça belirtmişlerdi

onların bu yardımsever tavırları ve servet meraklısı olmayışları bu sanal şehri iyice kalabalıklaştırdı

buraya \"onlineland\" adı verilmişti

herşey süperdi

firmalar sonuna kadar paylarını alıyorlardı, bu iş artık insanlığın bir parçasıydı

oyunlar, filmler, programlar ardı ardına piyasaya sürülüyorlardı

neredeyse her büyük internet sitesi kendine bir sanal alem kodlamayı başarmıştı

artık kızılötesi alet, çeşitli markalar üzerinden şatışa sunuluyordu

İnternette rahat etmeleri için sadece bu alete özgü koltuklar bile çıkmıştı

tuvalet gibi ihtiyaçlar için ara vermek fonksiyonu vardı bazı markalarda

arada internet bağlantısı kopup bir anda istemsiz olarak evlerine dönenler olsada,bilgisayarları çökenler yada, elektrikleri kesilip evinde karanlıkta beklemek zorunda kalanlarda olsa, artık insanlık bunu kendine benimsemişti ve geri bırakamazdı

zaten bırakmak isteyende yoktu

\"ta ki yeni bir dönüm noktasına kadar\"

bir grup bilim adamı kızılötesi aleti zaten başından beri sevmemişlerdi ve üzerinde araştırmalar yapıyorlardı

onlar için bir eksikliği vardı sanal alemin

güzel bulmuyorlardı

sonunda bu şeye lanet edilecek kadar kötü bir zararını keşfettiler

bu alet beyne kızılötesi dalgalar yolluyordu ve beyni resmen kemirip bırakıyordu

zararı hemen görülen birşey değildi ama yavaş yavaş etkileri başlamıştı

İstatistiklere göre dünyadaki bütün çocukların eskiye oranla derslerinde düşmeler görülmüştü

ayrıca çeşitli yerlerde görülen unutma vakalarıda fazlalaşmıştı

trafik kazalarında gözle görülür bir artış yaşanıyordu

İnsanlar trafiğe çıktıklarında birden beyinlerinde sarhoşluk başlıyordu ve kaza yapabiliyorlardı

eğer bu alet kullanılmaya devam ederse insanlık tarihi için kıyamet yakın denebilirdi

ancak bunu zararı keşfetmekte çok geç kalmışlardı ve geç kalmayada devam ediyorlardı

İnsanları böyle birşeyden vazgeçirmek çok zor olsa gerekti

hele dünyada bir yığın cahil varken

ertesi gün bilim adamları hemen bunu insanlara açıklamak için izin istediler ama onlara bu izin verilmedi çünkü çoğu kişi bundan para kazanıyordu ve bu alet bir anda ortadan kalkarsa bir sürü ülkenin batacağını biliyorlardı

yinede böyle kullanılmaya devam edilemezdi

zararsız bir makina ile bağlanmanın yolunu bulamazlarmıydı? hayır kızılötesi dalga beyne direk olarak verildiği için zarar vermeden kullanmanın bir yolu yoktu

bilim adamları ne kadar uğraştılarsada bunu halka duyurmak için gereken izni bir türlü alamadılar

yaptıkları resmen cahillikti

kaç ülke batarsa batsın bunu insanlara duyuracaklardı

bunu insanlık için yapacaklardı

ama nasıl? düşündüler, düşündüler ve sonunda bir yolunu buldular

alet ortaya çıkalı tam altı yıl olmuştu ve her yıl olduğu gibi bu yılda sanal alemin hayata girmesinin altıncı yılı kutlanacaktı

ancak bu sefer ilk defa onlinelandde yapılacaktı

plan basitti

bir grupla işbirliği şeklinde yapılacaktı

yapılan şenliklerde abd başkanının aletle ilgili konuşması başlamadan bir anda tüm kızılötesi aletlerin yayını çevrilerek bilim adamlarının yaptığı programa yönlenecekti

programı hacklemek tabiki imkansızdı ancak bilim adamları şehrin yapımcılarıyla anlaşmışlardı

Önce onlarda inanmamışlardı bu duruma, ama sonra onlara hak verdiler ve insanlığın nereye gittiğini anladılar

başka çareleri yoktu

kutlama günü: onlinelandde herkes ellerindeki sanal içkilerden, içecek ve yiyeceklerden tüketiyorlardı

Şehir hiç olmadığı kadar kalabalıktı

her ülkeden insan vardı

İngilizce konuşuluyordu

herkes eğlenmesine bakıyordu

aynı zamanda şehrin kurucularıda bilgisayarlarının başlarında organizasyonun kodlarını inceliyor ve yönlendirme zamanı için bekliyorlardı

güvenlik sistemi 5 saniye için kesilecekti ve yönlendirme gerçekteşecekti

İnsanlara, bu gerçeklik tüm ayrıntılarıyla gösterildikten sonra herkes programdan çıkarılacaktı

gerisi sonra düşünülecek şeydi

İzletilecek olan kayıtta aletin zararı çok iğrenç biçimde gözler önüne serilmişti

artık gerisi halkın taktiriydi

sonunda zamanı geldi

abd başkanı alet hakkında konuşmasını hazıramış ve onu övecek

hiçbir zaman konuşmayı yapamayacak olması onun için kötü

Şimdi kocaman kürsüye çıkıyor

Şehrin kurucusu gerçek dünyada güvenliği kesmek üzere enter tuşuna basmak için hazır

abd başkanı boğazını temizliyor ve kurucu entera basıyor

onlinelandde bulunan herkes bir anda başka bir yere yönlendiriliyorlar

ama ne yazıkki bilim adamlarının hazırladığı programa değil

güvenlik kesildikten 3 saniye sonra pür dikkat bekleyen hackerlar onlinelandi hackliyorlar ve kendileri hazırladıkları hack programına yönlendiriyorlar

onlineland hackleniyor

kurucunun telefonu çaldı

hackerlar arıyordu ve ona durumu bildirdiler

kurucu ağzı açık kalmıştı

ne yapacapını bilemedi bir an

hackerlar terörist bir gruptu ve şehri tamamen kendi himayelerine almışlardı

kurucuya da sıkı biçimde tembihlemişlerdi

eğer elektriği keserek yada başka bir yolla insanları hacklenmiş onlinelandden çıkarmaya çalışırsa bir şok programının devreye gireceğini ve içeride bulunan tüm insanların hafızalarını kaybederek ilkel birer topluluk haline geleceğini söylemişlerdi

bilim adamlarından biri kurucuyu aradı

kurucu \"teröristler\" diyebildi

ancak sonra kendini toparlayıp ona durumu anlattı

teröristlerin karşılığında ne istediğinide söyledi

normal birşey istemiyorlardı

\"tüm dünyayı himayeleri altına almak istiyorlardı\"

eğer böyle birşey kabul olursa tüm dünya karanlık çağlara girerdi herhalde

hemen tüm ekiplere haber verildi

herkes hem büyük bir şaşkınlık içinde hemde intikam duygusuyla bilgisayarlara sarıldı

teröristler şehre her türlü girişi kapamıştı ve büyük bir güvenlik ile şifrelemişti

bunları çözmenin imkanı yoktu

kurucu biryerlerden sızacak yer ararken akrabaları ve ailesi geliyordu aklına

kızı ve karısıda içerdeydi

onlara durumu açıklamamıştı

tüm ekibin akrabalarının ve ailelerininde orada olduklarını biliyordu

eğer elektriği keserek onları gerçek dünyaya geri getirse o zamanda bambaşka bir faciayla karşılaşacaktı

ortam gerilmişti

herşey karışmıştı

teröristler güvenlik sistemini keseceğini nerden öğrenmişti

lanet olsun nerden

nerden başlamıştı bu şehir kurma sevdası

neden yapmıştı bu hatayı

aslında ona bu fikri veren gençliğinde izlediği matrix filmleriydi

buda onun biraz değişmişi değilmiydi? o tüm bunları düşünürken bir kişi sevinçle bağırdı

\"Şifreyi çözdüm ! \" herkes aynı anda büyük bir umutla kendi monitörlerinden onun bilgisayarına baktı

evet çözmüştü

aslında çok basit ama akıl edilemeyecek bir şifre tekniği kullanmışlardı

birkaç milyon bilinmeyenli denklemi bir saatte çözmek gibi

hemen onlinelande girdiler

karşılarına birkaç şifre daha çıkmıştı ama onları çözmek o kadarda zor değildi

onlinelandi donattılar ve kendi güvenlik sistemlerini yeniden devreye soktular

İnsanlar güvendeydialetin verdiği zarar hariç

Şehrin hepsi sağ salim dünyaya döndürüldü ancak bilim adamlarının yaptığı program ellerinde patlamıştı

zaten bu faciadan sonra kimsenin o aletle işi olacağını sanmıyordu kurucu

o gün tek hamleyle tüm şehri silmişti

sunucu binasıda artık başka bir iş için kullanılacaktı

bilim adamları her ne kadar izin verilmesede bu aletin tüm zararlarını dünyaya duyurmayı başardılar

kızılötesi aletlerin kullanımı bir anda durduğu için tüm ülkelerde çok çok fazla elektrik enerjisi açıkta kalmıştı

dedikleride çıkmıştı

yıkılan devletler olmadı değil ama kurucu kazandığı tüm serveti vererek bazı devletleri kurtarabildi

ekonomi alt üst olmuştu ama kimin umrundaydı

bilim adamları sonunda aletin verdiği beyin hasarlarını düzeltmenin bir yolunu buldular ve tüm amelyatları kendi cepleriyle kurucunun servetinden ödediler

kurucu işlerini bitirip bir akşam eve neşeli biçimde gittiğinde karısını yanağından öptü ve o gün ilk defa hiç bilgisayarına girmedi

artık herşeyin bitmiş olmasından dolayı çok keyifliydi

o aleti ve onlinelandi özlemeyecekti ancak aklını kemiren tek bir düşünce vardı

terörist grubun bir gün yeniden kendini gösterip yeni eylemlerle karşısına çıkma imkanının olup olmadığıydı

\"bilgisayar dünyası hep aklımı karıştırmış ve bana yeni bir alem gibi gelmiştir

\"

TiFus · 06-25-2009

Olivia

karanlık ve boş sokakta,bir hayalet gibi süzülüyor

eski sokak lambaları,etrafındaki koyu gölgelerin,ne olduklarını ve nereye koştuklarını anlamasına yetecek kadar parlak değil

ağır olan adımları,gölgeler çoğaldıkça,giderek hızlanıyor

Çok az kaldı

Şu köşeyi dönünce herşey sona erecek

bunu hissediyor,o köşenin ardında birşey var

onu hem ürküten,hemde güven duymasını sağlayan birşey

Şimdi yalnızca bir iki adım kaldı

bir kaç saniye sonra huzura kavuşacak

tam o sırada arkadan birisi adını haykırıyor

bu ses,bu kadar tanıdık olmasa,asla arkasına dönüp bakmazdı

ama o ses

Çok özlediği birinin sesi

ağır ağır arkasını dönüyor

ve şimdi karısı karşısında

tanrım!hala,eskisi kadar güzel

hatta belki,daha da fazla

fakat,hala farkedemediği,bir değişiklik var karısında

Öyle ya,ne bekliyordun ahmak herif

Öleli bir yıldan fazla oldu

değişmiştir elbet

ama öylesine canlı ki

kadının,dolgun dudaklarının arasından,zor anlaşılır bir sesle,iki kelime dökülüyor

\"seni özledim\"

adamın,gözlerinden kurtulan,bir iki damla yaş yanaklarından süzülüyor

kadının kollarının arasına atıyor kendini

\"tanrım!bende seni özledim tatlım

seni öldün sanıyordum

nasıl korktum,bilemezsin

\"adamın konuşması,hıçkırıklarla kesiliyor

kendini toparlayıp,konuşmayı sürdürüyor

\"İşten eve geldiğimde,sen,karnında bebeğimizle,camın kenarındaki,sallanan sandalyede oturuyorsun

güneş saçlarını aydınlatırken,ne kadar güzel olduğunu düşünüyorum

fakat

birden birşey oluyor

korkunç birşey

birden,yüzün değişmeye başlıyor

ve \"o\" oluveriyorsun

\"o\" nun çılgınca bakışları,beni deliye çeviriyor

kirli elleriyle,karnını okşuyor

\"bana söz vermiştin

\"diyor

\"eğer bana birşey olursa,asla başkasını sevmeyecektin

ama sen ne yaptın

Öleli bir kaç yıl olmuştu ki,bu kadınla evlendin

Şimdi birde bebeğiniz olacak

tabi ben izin verirsem

\"Çılgınca gülümsüyor

hissediyorum,sana ve bebeğimize birşey yapacak

bir çığlık atarak,masanın üzerindeki,ekmek bıçağını alıyorum

\"o\" na dönüşen sana \"karımı ve oğlumu rahat bırak\" diye bağırırken,çılgınca bıçağı saplıyorum

belki de milyonlarca kez

ve

ve gözümü açıp baktığımda,\"o\" gitmiş

ve sen kanlar içinde,yerde yatıyors

\" kadın,işaret parmağını dudaklarına götürerek \"şiiişşşt\" diyor müşvik bir sesle

\"artık,hepsi geçti

ben seni,beni öldürdüğün için affettim

Şimdi sende,kendini affetmelisin

\"adam,korkudan yerinden fırlamış gibi gözüken,gözlerini,kadına dikiyor

\"Şimdi bana sıkıca sarıl\" diyor kadın

\"ama çok sıkı\"

kadın inanılmaz bir güçle,adamı sıkıyor

adam artık nefes alamıyor

ve o anda birden,karısındaki değişikliği farkediyor

karısının,ela gözlerinin olması gereken yerde,siyah,dipsiz çukurlar var

\"no 6-14 te,bir a4 kodu tespit edildi

\" adam kurtulmak için çırpınırken

\"009060 no lu hasta msc1 tedavi odasına\"

kadın onu dahada sıkıyor

biraz daha sıkarsa,öleceğim diye düşünüyor

\"Şok tedavisi için geri sayım

10-9-8

\" kadın çıldırmışçasına kahkahalar atıyor

\"3-2-1 şimdi

\" otuzlu yaşlarda ki,009060 no lu hasta,göğsünde yoğun bir sancıyla uyandı

bir an için,nere de olduğunu anımsayamasa da,başında,ellerinde şok aletleriyle ona bakan,bir yüz ifadeleri olsa,şaşkın bakacaklardı

iki 2043 yapımı,eski model android,hafızasının yerine gelmesine yardımcı oldu

oldukça yıpranmış bu androidlerden biri \"hasta,msc1 tedavi odasına götürülmeye hazır

\"dedi

diğeriyse \"anlaşıldı\" diyerek onayladı

adam \"hayır\" diye bağırdı

\"msc olmaz

ben iyiyim

yalnızca bir kabustu

hepsi bu

siz lanet yaratıklar,bunu anlayamıyormusunuz

\"androidlerden biriaynı yıl yapılmış olmalarına rağmen,diğerinden çok daha eski duruyordu

\"komut olumsuz\"dedi

\"hasta 009060 direnirse,uyuşturucu iğne yapılması konusunda onay bekliyorum

\"kulak vazifesi gören,komik çıkıntıya yerleştirilmiş mikrofondan,tiz bir ses duyuldu

\"uyuşturucu iğne onaylandı

\" hayır,009060 nolu hasta,zorluk çıkartmadı

bu gelişmiş akıl hastahanesine kapatılalı,bir yıl olmuştu

artık,neye zorluk çıkartıp,neye çıkartmayacağını,çok iyi öğrenmişti

ruhsuz yaratıklar tarafından,odasına geri konduğunda,adım dahi atamayacak kadar,bitkin durumdaydı

yatağına ulaşamadan,olduğu yerde,yığılıp kaldı

ayıldığında da,küçücük penceresinden görünen,kızıl gök yüzüne bakarak,altı,yedi saat kadar uyuduğunu düşündü

ayağının dibine bırakılmış,yeşil renkli,ne olduğunu bilmediği ve asla öğrenemeyeceği,tavuk tadını andıran,iğrenç görünüşlü yemeğini iterek,onlara kendilerini geliştirmeleri için verilen bilgisayarının başına geçti

bu iğrenç yerdeki,en güzel şey,bu bilgisayardı

ona olivia adını vermişti

daha önce,tüm makinalardan,nefret ederdi

nede olsa,bilgisayarlar,gelişmemiş android ler demekti

yani olivia ile tanışana kadar öyle düşünüyordu

oysa olivia farklıydı

onu anlıyor,dinliyordu

hatta onunla konuşuyordu bile

kimse inanmasa da olivianın duyguları olduğundan emindi

nasırlaşmış parmaklarını,tozlu monitörün üzerinde gezdirdi

\"uyan tatlım

ben geldim\"

monitör,yavaş yavaş,gözlerini açıyormuş gibi aydınlandı

ekranda,silik bir yazı belirdi

\"bu gün nasılsın dostum\"009060 no lu hasta,tam delilere yakışacak bir biçimde sırıttı

parmaklarını,klavyeye götürüyordu ki,artık adını unuttuğu,009043 no lu hastanın,ona seslenmesiyle,kötü bir iş yapmak üzere olan,yaramaz bir çocuk gibi,ellerini geri çekti

artık,kendi adını bile hatırlayamıyordu

o 009060 no lu hastaydı

hepsi bu

\"hey dostum\"dedi 009043

\"bu sefer ki planım,gerçekten kusursuz

artık,bu delikten kurtulacağım

belki de,hala yeşilliklerin olduğu söylenen,o gizli bölgeyi bulurum

sen hiç yeşillik gördünmü?\"009060 \"hayır\"der gibi,başını,iki yana salladı

\"ama annem görmüş

cennete benzediklerini söylerdi

\"009043 \"ne dersin dostum,benimle gelmek,istermisin?birlikte yeşillikleri bulabiliriz

\"adam acı bir şekilde iç çekerek\"sen delisin derim

\"dedi

009043 \"ee ne var bunda

hepimiz deliyiz

bunun için buradayız

hadi bu delikten,sonsuza kadar kurtulup,cenneti bulalım

\"009060 acı bir kahkaha attı

\"asıl,buradan çıkmayı denersek,cenneti boylarız

ayrıca,57

planın içinde kusursuz demiştin

ama sonunda,bu koğuşta,msc2 yi gören,tek insan olma,şerefine eriştin

Üzgünüm dostum

benim keyfim yerinde

tabi sen,kademe atlayıp,msc3 üde görmek istiyorsan,devam et

\"birden 009043 ün gözleri,korkuyla irileşti

\"bunu sakın,bir daha söyleme

msc3 artık yok

onu kaldırdılar

o

o olaydan sonra

\"ellerini,sinirli bir şekilde,sallayarak konuşuyordu

009060\"tamam,tamam msc3 yok

hadi yat,uyu

beni de,rahat bırak

\"009043,kendi kendine söylenmeye devam ederek,yatağına uzandı

009060 ise,olivia ile sohbetine geri döndü

o gece,uzun,uzun sohbet ettiler

yatağına uzandığındaysa,msc1 in hala süren etkisiyle,hemen sızıverdi

gözünü açtığında,ilk önce,hayal gördüğünü sandı

oda karanlık olduğuna göre,hala geceydi

karşısında \"o\" duruyordu

Çığlık atmaya çalıştı

fakat sesi,boğazında düğümlendi

\"o\" oradaydı

İlk karısı ayda,bomboş,fakat kin dolu gözlerle,ona bakıyordu

adam \"sen

sen gerçek değilsin\"diye kekeledi

kadın,yüzündeki,artık hiçte dudağa benzemeyen,biçimsiz yarıklarla,sırıttı

\"ah,emin ol,gerçeğim bitanem

bana söz vermiştin

ben,ölüm döşeğindeyken

benden başkasını,asla sevmeyeceğine söz vermiştin

ama sözünü tutmadın

siz erkekler,asla verdiğiniz sözleri tutmazsınız

\"adam,inanılmaz bir öfkeyle,yerinden fırladı

\"Öcünü aldın

bu tutulmamış söz,gencecik bir kadının ve doğmamış çocuğumun hayatına mal oldu

artık,neden beni rahat bırakmıyorsun?\"kadın öfkeyle \"asla\" diye bağırdı

\"Ölene kadar,peşinde olacağım

\"ellerini,adamı boğacakmış gibi açarak,üstüne atladı

artık,boğuşuyorlardı

adam,bir taraftan çığlıklar atarken,bir yandanda,androidlerin seslerini duydu

daha eskiymiş gibi görünen,\"kırmızı kod

009060 no lu hasta için msc

hazırlansın

adam,son söylenenleri işitemedi

Çılgın gibi boğuşuyordu

bir ara,kendini toparladı ve artık odada yalnız olduğunu farketti

kadın gitmişti

androidlerse,giderek yaklaşıyorlardı

tanrım!kırmızı kodmu demişti o

kırmızı kod,şu ana kadar,yalnızca bir kişi için verilmişti

oda,msc3 e gönderilmeden önceydi

msc1,onları en derin korkularıyla yüzleştiren,bir tür tedavi programıydı

sinir uçlarına bağladıkları,halüsilasyon yaratıcısı

msc1,2 ve 3,şu ana kadar yapılmış,en gelişmiş androit tarafından yaratılmıştı

oxi,yarı insan bir makinaydı

ve bu tımarhanenin yöneticisiydi

msc2 yi tek gören 009043,bunun konusunu bile asla açmamış,msc3 ü gören tek hastaysa,içeride olanları anlatacak kadar çok yaşamamıştı

msc3 ten çıkarıldığında,kafası bir kavun gibi,patlamış durumdaydı

ve şu anda,odaya yaklaşmakta olan androidler,kırmızı koddan,yani kafa uçuran msc3 ten bahsediyorlardı

009060,olanlara inanamıyormuşçasına,etrafına bakındı

bu sırada,iki android,odaya daldılar

daha yeni gözüken,odada hiç ellenmeden duran,yemek tepsisini eline alarak,adama döndü

\"oxi,bu gün,başka yemek yemenizi yasakladı

yarın,msc3 programı için,hazır olmalısınız

oxiden iletilmesi gereken bir mesaj_karabasan ve kabuslarınızdan kurtulmanız için,msc3 ün,şart olduğuna karar verdim

zorluk çıkarmayacağınızı umarım

_\"son iki cümle,androidlere ait,boğuk,metalik sesle değilde,oxinin insanımsı,fakat soğuk sesiyle yankılanmıştı

androidler,odadan çıkarken,009060,arkalarından öylece bakakaldı

sonrada,irileşmiş gözlerini,ona şaşkın şaşkın bakarak,neler olduğunu anlamaya çalışan,009043 e çevirdi

\"hazırlan

bu yarın sabah gidiyoruz

\"009043 hiçbirşey sormadan,evet anlamında başını salladı ve hazırlıklara koyuldu

009060 olivianın başına geçti

kısık bir sesle\"sende duydunmu?\"dedi

\"beni,msc3 e gönderecekler

hayır,buna asla izin vermeyeceğim

\"ekranda beliren yazıyı okuyunca,009060,rahatlayarak,yüzünde,yine o delice sırıtış olduğu halde,arkasına yaslandı

ve ekrandaki yazıyı,yüksek sesle tekrarladı

\"sabah kurtulacaksın,bana güven

\"evet güveniyordu

hemde kimseye güvenmediği kadar

009060 ve 009043 gece yarısı,televizyon odasında,planı tekrar gözden geçirmek için buluştular

İkiside çok gergindi

sabah,androidler,009060 ı,msc3 e götüreceklerdi

msc3 odasının kapısı kilitlenip,program başlamaya hazır olduğunda,olivia,devreyi içten çökertecek,program çalışıyor gibi gözükmesine rağmen,çalışmayacaktı

programdan çıktığında,onun baygın olduğunu sanan,androidleri atlatması çok kolay olacaktı

Çöp boşaltım bölümünde,009043 le buluşacak,boşaltım sisteminden bahçeye ulaşacaklardı

buraya kadar herşey yolunda gitse bile,bahçe kapısını geçmeleri imkansızdı

bahçe duvarları,yanına yaklaşan her canlıyı,binlerce parçaya bölebilecek,bir sistemle güçlendirilmişti

İşte burada söze,009043 karıştı

heyecanla,elinde tuttuğu disketi kaldırıp,salladı

\"hala biz,onlardan daha zekiyiz

\" \"o nedir?\"diye sordu 009060

009043 ün yüzüne şimdi,sinsi bir gülüş yayılmıştı

\"bu bebek,bahçe duvarlarının sistemini çökertecek programa sahip

yani dostum,sen bizi bahçeye kadar çıkar,gerisini bana bırak

\"adam,şaşkınlıktan dili tutularak,bakakaldı

\"onu nerden buldun?\" \"ben yazdım

bununla uğraşacak,bol bol vaktim olduğuna emin olabilirsin

\"sonra iki adam,birbirlerine bakıp,tam da kendilerine yakışacak şekilde,delice gülmeye başladılar

sabahın ilk ışıklarıyla,009060 yatağından kalktı

zaten hiç uyumamıştı

bütün gece,yeşilliklerle dolu o yer,gerçekten varmı diye,düşünüp durdu

Şimdi penceresinden dışarı bakarken,androidlerin,yaklaşan ayak seslerini duyabiliyordu

009043 no lu hastayla,birbirlerine bakıp gülümsediler

bu andan itibaren,herşey çok daha farklı olacaktı

androidler,onu kollarından kavrayıp,götürürken,özgürlüğüne doğru yola çıktığını biliyordu

olivia onun yanındaydı

ve o yanında olduğu sürece,hiçbir şeyden korkmazdı

Çünkü olivia,onu dinliyordu

ve kimse inanmasada,duyguları vardı onun

msc3 odası,kızıl gezegenden çıkarılan,redmetal madeninden yapılmıştı

odanın içi,tuhaf bir losyon ve yanık et kokuyordu

bir kaç dakika içinde,tuhaf losyon kokusunun nerden geldiğini anladı

gelişmiş,dişi bir android,sinir uçlarını belirleyip,yeşil yapışkan bir sıvı sürdü

kuruyup,donmasını bekledikten sonra,üstlerine kabloları yerleştirdi

karşıdaki,program bilgisayarında,bir an için,olivianın yüzü belirip kayboldu

demek buradaydı

Şimdi kendini,bu iğrenç yeşil sıvılara rağmen çok iyi hissediyordu

boş odanın içindeki hoparlörlerde,oxinin sesi yankılanmaya başladı

\"009060 no lu hasta

buraya yatırıldığınızda,karabasan ve real kabus şikayetleriniz vardı

tedaviye başlayalı,bir seneden fazla olmasına rağmen,sizde,hiçbir gelişme gözlenemedi

taktir edersiniz ki,dünyanın kimyasal yok oluşundan sonra,yaşam alanlarımız,oldukça kısıtlandı

ve birleşik konsey,yalnızca,tamamen sorunsuz,hiçbir hastalığı olmayan insanların bu kısıtlı alanları hakettiğini düşünüyor

o yüzden,hakkınızda yok etme kararı alındı

bu fedakarlığa gösterdiğiniz anlayış için teşekkürler

\"009060 duyduklarına inanamıyordu

demek buradaki tüm hastalar,eninde sonunda bu sona ulaşacaktı

neyseki,endişelenmesine gerek yoktu

bir kaç saat içinde,bu iğrenç yerden kurtulmuş olacaktı

009043 ve olivia ile beraber cennetlerini bulmak için,yola çıkacaklardı

son hazırlıklar tamamlanırken,oxinin soğuk sesi tekrar yankılandı

\"009060 no lu hasta,son olarak,seni sadık yardımcım olivia ile tanıştırmak istiyorum

gerçi,sen onu,çok yakından tanıyorsun zaten

\"009060 karşıdaki monitöre,dehşetle baktı

olivianın,güven dolu gülümsemesi,şimdi ona çok donuk ve metalik görünüyordu

monitörde ki yazıyı okurken,kendini tam bir salak gibi hissediyordu

oysa dün gece,009043 \"hala biz onlardan zekiyiz\" demişti

ne acı bir komedi

monütörde\"elveda 009060

seninle tanışmak bir zevkti

\" yazılıydı

oxi ve olivia,programı başlatmak için,geriye doğru sayarken,009060 no lu hasta,bu dünyadan gittiğime,gerçekten üzülmelimiyim diye düşünüyordu

belki de gerçek cennet,yeşilliklerle dolu o gizli bahçe,bu dünyadan çok çok uzaklarda bir yerlerdeydi

009043 no lu hasta,saatlerce,çöp boşaltım ünitesinde bekledikten sonra,ümidini kaybedip,odasına döndü

masasının üzerinde,eski model bir bilgisayar duruyordu

bu oliviaydı

hemen başına oturup,ona neler olduğunu sordu

olivi,bir makinada olması imkansız bir şekilde,üzgün gözüküyordu

solgun monitörün camında olivianın sözleri belirdi

\"yapamadım

onu kurtaramadım

hepsi benim suçum

\"009043,bir anda oliviaya inanılmaz bir yakınlık duydu

onunla iyi dost olacaklardı

hemde çok iyi

TiFus · 06-25-2009

Yıl 2019

ekim 4, 1999, yeni bin yıla\a yüz günden az kaldı

bu gün sokakta onlardan beş adet daha gördüm

sayıları gittikçe çoğalıyor

gazete büfesindeki adamı da ele geçirmişler

o da onlardan

İşlerine gidenler, her zamanki müşterileri, gelgeç insanlar, sabah gazetelerini alıyor, ona gülümseyerek selam bile veriyorlar

allahım çıldırmak üzereyim kimse onun ne olduğunu görmüyor mu? büfenin önünden, kafam eğik bakışlarımı kaçırarak geçtim, içimin bulanmasını derin derin soluk alarak engellemeye çalışıyorum, çok ama çok korkuyorum

ofisime gider gitmez tırnaklarımı incelemem gerek

oradan başladığını biliyorum

ya, ben de… onlara

olanaksız

olamaz

ben, ben onları tanıyabiliyorum

fark ederdim

onlara dönüş-seydim bilirdim

aman allahım, hepimiz yok olacağız

not:tırnaklarımı inceledim, küfler yok, çok, çok şükür

tırnaklarım sağlıksız, kalsiyum tabletlerinden almalıyım

Çok korkuyorum, korku beni terletiyor, terimin kokusu ekşi, burnuma çarpıp duruyor

paniğe kapılmamam lazım

kendi kendimi eğitiyorum, günde iki kere içimden ona kadar sayıp \sakinim,her şey yolunda, panik yok \diyorum

bir süre de olsa işe yarıyor

korkumun beni yemesine izin vermemeliyim

onlara zayıflığımı göstermemeliyim

yıl 2019 paslanmaz çelik parmaklar boğazımızı sıkana kadar bekleyecek miyiz

akşam… evimdeyim

evim, zemin katta

kalın, bordo perdeler ile kaplı pis camlar pasaklı bir devin gözleri gibi bana kilitlenmişler

Çıplak tavandan sarkan,tozlu 60 mumluk ampul, odamın kasvetini sonsuz kere sonsuza bölüyor

Şikayetçi değilim

yatağım sıradan yaylı bir somya üzerine konmuş, ince pide gibi, pamuklu bir şilte duvara dayalı değil

odanın ortasında

onlar, duvarlardan içeri süzülebilirler

geldiklerinde hazır olmak istiyorum

ağır bir nezle geçirmiş gibi duran yılgın duvarlardaki, rutubet izleri, derbeder salyangozların arkalarında bıraktıkları izler gibi, izler yol yol, parlak

tıkanmış damarlar onlar

nereye çıkacağı belli olmayan yollar onlar

gazete bayiinin önünden geçerken usulcacık, yaratığın, onlarca minik beşgenlerden oluşan gözleri bana çakıldı kaldı

beynimin en ücra köşelerine onun kanca gibi delen bakışları battı, hissettim

diğerlerine bakıyorum, yürüyen kalabalığa, rengarenk giysilere bürünmüş genç kızlara, sevimli parlak yüzlü oğlan çocuklarına, kırış kırış ihtiyarlara, hepsi gülüyor, hepsi hayatından memnun

gündelik hayatın arasına sıkıştırılmış çizgi film gibiler, üç boyutlu karton karakterler

ve farkında değiller, hiç bir şeyin farkında değiller

İşten eve dönerken, onlardan altı tane daha gördüm

mantar misali, pıtır pıtır her yerden fışkırıyorlar

uyumaya çalışmalıyım

güç toplamam gerek

bir tek ben kalabilirim

gözlerimi kapatıyorum

yorumsuzum

issızım

dipsiz kuyularda tek başımdayım

kendi gerçekliğimden başka inanacağım bir şeyim yok

ekim 5,1999 mesaj kutumda, yanıp sönen mavi ışığa, batıp gittim

dalgalanan o yumuşacık ışığa

rahatlatıcıydı, ılık bir sonbahar denizinin dibine dalmak gibi

tırnaklarım dün nasılsa, bu günde öyle

küf yok

dudaklarım çatlamamış, damağım,diş etlerim pespembe, sağlıklı

gerçi, ön dişimdeki beyaz 1 nokta içime şüphe tohumları ekmedi değil

antibiyotik lekesi olabilir, ama ya değil-se

bilmeliyim

bir iki fotoğrafımı bulsam, gülümseyen,yetişir

anneme sormalıyım

sormayı unutmamalıyım

bu gün işe yürüyerek geldim

geç kaldım, bu boktan durum için patronumdan sıkı bir azar işittim

mazeretim vardı,vardı

ama o asla anlayamazdı

bundan emin olduğum için, anlatmayı denemedim bile

yaratık-insan bir biletçiden bilet almaya çalışırken…diye başlayan bir cümle kimi inandırır

elektronik bilet almak için gişeye yaklaştım -bana bir 5\lik lütfen dalgındım, sabahın şizofren renkleri içimi acıtır benim

kabuslarımın renkleri

dün gece iyi uyuyamamıştım

paçavra gibiydim

birden; biletçinin eli

eli, eli, eli

Çığlıklarım sessizdi

ama o el

biletçinin eli, gözümün önünde sanki bir kamera yakın çekim yapıyordu genişledi, genişledi, kocaman oldu, eğri büğrü şekiller, yol yol çizgiler, kırılmış kıllar, etleri dar tırnaklar veeee kÜf, küf, küf…

üf…fff…… Öylece bakakaldım

başlamıştı, tırnaklarını okudum

gözlerinm yüzüne çakıldı, kalakaldım

korkuyordum, yüzümde deli yangınlar

midemin içindekileri bir çırpıda kusmak istiyordum

İstila

biletçinin bedeni, ele geçirilmişti, biletçi, onun bundan haberi bile yoktu

kalbim deli deli atıyordu, kanım çekilmişti

ya, kuyruktakiler olanlardan habersiz, sıranın gelmesini bekleyenler

zavallı sürü

başımıza ne geleceğini bir bilseniz

-otobüsü kaçıracağız, hadi be adam, çabuk olsana biraz

biletçi, sakin

akşamdan kalmalığını gizleyemeyen gözleri kıpkırmızı, ablak, uykulu suratı ile bana bakıyordu

yüzü hala insandı

bedeni, allah bilir neydi?

yaratık-insan, biletçiden 5\lik kartımı aldım

tiksinerek

ellerine bakmayı inatla ret ediyordum

tırnaklarındaki kabusumu görmek beni kuşatıyordu

ele geçirildiğini bilmiyordu zavallı

zavallı, zavallı adam

oradan kaçmak istiyordum, ama donup kalmıştım

yere çivilemişlerdi beni, buz gibi terliyordum

aysbergin içine gömmüşlerdi beni

kendi çaresizliğime prangalanmıştım

İmdaaat

İmdaat

suskun çığlıklarım boğazımda asılı kaldı

issızlığımı dolduramaz kimse

-hey hemşerim uyan

hişt, kendine gel, buyur kartın

hişştt alsana…

sesi ne kadar da yanıltıcı, ama ben onun gırtlağından yükselen ssttzzzlamasını duyabiliyorum

beynime kalın kalın çuvaldızlar batıyor

kartı aldım, onun dokunduğu bir şeye dokunmak içimi titretti

tüylerimin diken diken olduğunu duyumsadım

yaratığı şüphelendirmemek için normal davranmaya çalışmalıydım, robot gibi olmalıydım, mekanik

kartı alırken ellerim titrememesine özen gösterdim

-te-te-şekkür ederim, te-te-te -şekkür ederim

sonra yürüdüm

yollar, sokaklar, caddeler boyunca, hızlı, hızlı, ayakkabımın tabanının yeri dövdüğünü duyarak, buradayım, işte bu gri taş kaldırıma basıyorum, diyerek

bakmaya korktuğum şeylere bakmadan,gözlerimi önümden ayırmadan, yürüdüm, yürüdüm

koşar gibi yürüdüm, kaçar gibi yürüdüm

aklım hala başımda

İşe geldiğimde saat 9:00’du

Çay saati

Şen sekreter aygeş hanım, günün ilk internet dedikodusunu yazıyordu, tıkır tıkır

sıradan bir iş günü

akşam; yatağımda otuyorum

bulabildiğim tek kalem ile

ucu içine kaçmış, yarısı kırılmış, yeşil bir kurşun kalem

o kadar ufak ki ellerimin arasında kayboluyor

kağıt yok, çarşafın üzerine, duvarlara ince ince dokuyorum, düşüncelerimi

bürom temiz

bu gün, odaları gezdim

tek tek

kurye çocuk gibi

kimsecikler bana dikkat etmedi

henüz ele geçirilmemişler

İnsanlar

daha ayrıntılı bir inceleme yapmam gerekli, bir ikisinin tırnaklarına bakmak işe yarayabilir

erkekler tuvaleti bu iş için uygun

geldiler uzaklardan biliyordum, rüyalarım biliyordum, korkularım biliyordum, ben onlar-dan-dım

not: kötü bir rüya, yok yok rüya değil, karabasan gördüm; başka bir gezegendeymişim

baloncuklar ve kabarcıklarla dolu yeşil-mor renkli bir gezegende

yüzeyi girintili, çıkıntılı,çiçek bozuğu gibi, ağaç yok, çimen, yok, toprak yok, sadece kabarcıklar ve oyuklar, bir de koyu bir duman, yerden hınzırca yükselip havaya dağıtılan, ölesiye pis kokan tül gibi, sis gibi bir duman-sonraları kabuslarımdan çıkan bu kokuyu çok sık duydum-oyukların içinde yüz binlerce tuhaf görünüşlü, ıslak, böcek-imsi vücutlar var, gözleri kapalı ama nefes alıyorlar, çarpan kalplerinin ilkel ritmi beni heyecanlandırıyor

plesanta sıvısı kadar yoğun, şekerli bir sıvının içine bulanmışım

biraz sonra doğacağım

bunu biliyorum

duyargalarımı sivriltmek, başımın iki tarafında bulunan içine gömüldükleri oyuklarından yavaş yavaş çıkarmak için beynime komut veriyorum

sıvının içinde kalmak beni delirtecek

karnım çok ama çok aç

beslenmek istiyorum

karnımı doyuracağım şeylerin, yaşam sıvılarının ağzımdan aşağı bacaklarıma doğru sızmasını, o sulu damlaların beni yumuşak yumuşak okşamalarını istiyorum

Çünkü ben bir kralım……

yüz bin yıllardır beklenen kral

ter içinde, sırılsıklam, uyandım

boğazlanıyordum sanki, kazağımın yakası boğazımı kavramış beni boğuyordu,pantolonum bacaklarımı mengene gibi sıkıyordu

yatağımın kenarına oturdum, ayaklarımı yere doğru sarkıttım, alnımdan süzülen ter damlaları beni kaşındırıyordu

uyuyamadım bir daha

duvarlarımdaki izlere baktım, baktım

saatlerce

tek, tek, birer birer, kayboldum onlarda

midem kazınıyordu, tuhaf bir açlık, arsızca, oburca beynime sarılmıştı

tonlarca yemek yesem doyamayacak gibi duyumsuyordum kendimi, dilim dişim şişmişti, etrafımdaki her nesne canımı çok ama çok sıkıyordu

bakır musluğumun ağzından sızan, ılık su, ben onu içerken boğazımdan aşağı kan gibi bulaşarak süzüldü gitti

odamın havası, beni tıpkı kabusumda gördüğüm o plesanta gibi kuşatıyordu

gerçekliğe tutunmam şart

tırnaklarıma baktım

Çok şükür tanrım

tanrım, eğer varsan lÜtfen benİ gÖzet

6 ekim,7 ekim, ekim…… artık günleri saymayacağım

Çoğalıyorlar, çekirge gibiler, mantar gibiler

sokağa her çıktığımda onlardan, yüzlercesini görür oldum artık

fark edilmeden aralarında dolaşmak gün geçtikçe zorlaşıyor

ağlamak istiyorum

Çaresizim, kurtuluş yok

canıma kıymayı bile düşündüm

yapamadım, paslı jilet parçası elimde aynanın karşısında öylece kalakaldım, aklım kabusuma takılı

ben bir zavallıyım

hatalarımı biliyorum ama onları onarmak için bana bir tek şans bile verilmiyor

not: kapıcımızı da almışlar

akşam ekmeği getirdiğinde anladım

bildim

Çember yavaş yavaş daralıyor

ondan ölesiye korktuğumu belli etmemeliyim

kapıcıya, her zamanki gibi davranmaya çalıştım, gülümsedim

bozuk para için içeri gitmem gerektiğini söyledim; içeride kendimi tokatladım, canımı acıttım, sinir krizimin eşiğinden geri dönmem gerekiyordu

kapıya gittiğimde hemen hemen normaldim

-sağ ol, kısmet efendi

bana ekmek getirme, olur mu, çok uzun bir seyahate çıkıyorum

-peki beyim, olur

ağır ağır, yavaş çekim uzaklaşıyor kapıdan, ağır bir sülfür kokusunu ardına yayarak

uzaklaş benden

kaybol lanet şey git, defol, git artık

kapıyı kapattım

sırtımı duvara dayadım, dizlerim inanılmaz titriyor

ağlıyorum

böğürüyorum

hıçkırıyorum, duyan yok

sokaklarda ipini koparan deliler gibi koşuyorum, bana dikkat eden yok, onlardan başka

kalabalığın arasındaki onlar, bana bakıyorlar, canavarları bir paratonerin şimşeği çekmesi gibi çekiyorum

kokularını duyuyorum burnumda, cıyır cıyır seslerini işitiyorum kulaklarımda

korku,midemde korkunç bir sancı, bir bıçak

koşuyorum, yetişeceğim bir yer varmış gibi; canım dişimde; canım ayak parmaklarımın ucunda; dalağım şişene, şişip bana batana kadar koşuyorum

yönüm yok, nereye gittiğimin önemi yok

nasıl olduğumun önemi yok

ne olduğumun önemi var

ve sonra birden, boşanıp zincirimden gülüyorum

kahkahalarım bir çığlık, boğazımdan zarifçe fırlıyorlar

küçük, sarı kafalı bir insan yavrusunu ürkütüyorum, beni görünce,oyuncak bebeğine daha bir sıkı sarılıyor

hışşt tamam yavrum, geçti demek istiyorum ona

kahrolası dürüstlüğüm beni engelliyor

başına gelecekleri ona fısıldıyorum

kırmızı saçlı bir kadın yanıma gelerek beni kovalıyor, annesi o

-defol pis serseri ,yaklaşma ona, polis çağırırım şimdi

Çocuk yüksek sesle ağlıyor

küçük, ıslak gözlerle yuvarlak yuvarlak bakıyor bana

ona belli belirsiz el sallıyorum

hişş küçüğüm sakın korkma

belki acıtmıyordur

Şirkete vardığımda, ofisimin kapımı sımsıkı kilitliyorum

mesaj kutumda mavi mavi yanıp sönen mesajlara dalıyorum

birazcık sükunete ihtiyacım var

kendimi toplamaya ihtiyacım var

yoksa kendimi bölmeyemi

koyu şekersiz bir kahvenin bana iyi geleceğini düşünerek koridora çıkıyorum

kahve makinesi, plastik metal karışımı bir hayalet gibi, orada, duvarın köşesinde, öylece beni bekliyor

ona doğru yürüyorum, yavaş yavaş, çekinmeden, o siyah renkli dört köşe makinenin bana ne sunacağını bilerek

somut, elle tutulur,gözle görülür bir gerçeğe çok ama çok ihtiyacım var

koyu siyah şekersiz bir kahve

-rica etsem odama kadar gelir misiniz

duyduğum müdürümün, kesekağıdı içine hapsedilmiş boğuk sesi

yarım saattir, burada koridordayım, sıcakta bırakılmış bir dondurma kadar da hassasım

elimde tazminat miktarımın, ince süslü bir yazıyla işlendiği bir çek tutuyorum

kovuldum, kıçıma tekmeyi yedim

son günlerde ki garip davranışlarım, dahi bir programcı olduğum için hoşgörüyle karşılanmış, uzunca bir süre tahammül etmişler, ama şen sekreter aygeş hanımın tırnaklarını zorla incelemem bardağı taşıran son damlaymış

bilge bir sırtlan gibi sırıtıyorum

onlara anlatsam mı? en baştan başlıyorum

-efendim, yeni bin yıla 100 gün kalmıştı, yaşam, eh hepimizin bildiği gibi sıradandı, yani en azından benim için öyle, sonra bir sabah, gazeteciden gazete alırken, ben onları gördüm

onlar… sonra küçük çocuğu uyardım

tırnaklardaki küf lekeleri, evet böyle başlıyor

nasıl mı biliyorum bunları, bunu bende bilmiyorum ama şu anda bunu bİlmek önemli değil mi ? genel müdür bana öyle bir baktı ki, düşünce balonunu okuyabiliyorum

onu kovduğumuz iyi oldu, adam kafayı yemiş

Çeki yırttım, param parça oldu, parçalarını konfeti gibi başımın üzerinden havaya doğru fırlattım

kağıt parçacıkları ağır ağır yere düşerken, arkama bile bakmadan, şirketimi terk ettim

onlara ne olacağı umurumda bile değil

canavarların dünyasında paranın geçmeyeceğinden çok eminim

akşam üzeri; eve gitmek anlamsız

ev

evim diyebileceğim bir yer var mı acaba

yuvası başkası tarafından istila edilmiş hayvanlar gibiyim

parka gitmeye karar verdim

manavdan bir portakal sandığı aldım

sağlam, kahverengi budaklı

İçinde, portakalların sıra sıra güneşler gibi dizildiğini, saklamayan, onurlu bir sandık bu

parkın en görünür yerine sandığımı koyup üzerine çıktım

görün, onlar aramızda, bizi tek tek avlıyorlar, gözünüzü açın, biraz gayret edin

nasıl bu kadar duyarsız olabilirsiniz

etrafınıza bir bakın

Çoğalıyorlar

dün beştiler, bu gün altı

annenize bakın, karınıza kardeşinize, komşunuza

buradalar

yaratıklar, onlar aramızdalar, dinleyin beni, ne olur, tırnaklarda başlıyor

İnsanlığımızı kaybediyoruz

kendimizi kaybediyoruz

sizin için düşünmeye çalıştığım şey bu değildi, inan seni burada tek başına bırakmak istemezdim

Çöl ortasında, güneşin yakıcı ışıkları altında, safir bir mücevher gibi yanan, şimşek kanatlı uzay gemimin yanında, krom gözlü, kar beyazı, at kuyruklu yabancılar arasında, benim de onlardan biri olduğumu öğrenmeni istemedim

krom gözlüleri yiyen, altın gözlülüleriz biz siz de bizim savaş ganimetimiz olacaksınız gece yarısı; nezarethane soğuktu, soğuğun hiç durmadan, acımadan ciğerlerime vurduğunu hissettim

yerde, taşların üzerinde yatıyorum, tüm bedenim et kırığı

dayak yedim

beni dövdüler

huzuru bozmuşum

İşaretleri göremeyecek kadar körler onlar, kapısı ineceğim yerde açılmayan ve beni devamlı aşağı daha aşağı indiren çılgın bir asansörün içindeyim sanki

babil kulesindeyim ve kimse ne dediğimi anlamıyor

o halde yıkılsın, bitsin bu dünya, kanım kurumuş, dudaklarımın kenarında, yenilgimi kutluyor

Çünkü

kimseyi inandıramadım

yaratıklar, bana pür dikkat baktılar

bir tek onlar, bir tek onlar

Şakacı sttstzzzlamaları kulaklarımda

sıra bende, tamam, benim de başıma gelecek ve ben hep ben mi, neden her şey beni buluyor demeden, kaderime katlanacağım

beni ele geçirecekleri güne kadar dinlenmeliyim

o gün direnebildiğim kadar onlara direnmeyi hedefliyorum

not: nezarethane gecesinde rüya-kabusumun devamını gördüm

plesantadan çıkmıştım, zarımı delmem çok kolay olmuştu

ama açlığım beni keskin bir bıçak gibi dilimliyordu

o anda beni yönlendiren beynim değil, devasa açlığımdı

etrafıma dizilmiş yakut renkli dişilere-tek bir hamlede- ulaştım

hareketlerim sarsak ama kararlı

yakut dişiler tapılacak kadar güzeller, onlara büyük bir beğeniyle baktım

Ön sıralarda duran, narin bir çiçek gibi boynunu büken dişilerden birine doğru, öldürmeye kurulmuş bir ok gibi fırladım, yumuşak, sulu karnına dişlerimi geçirdiğimde uzaklardan, dipdiri bir uğultu koptu

nezarethanede ne kadar kaldım, bilmiyorum

zaman anlamını yitirmişti

zaman niceliğini yitirmişti

bir deri bir kemik kalmıştım

günlerdir sadece su içiyordum

midem hiç bir şeyi almıyordu

dışarıdayım

vitrin camlarında yansıyan görüntüm beni şaşırtıyor, bir ay öncesine kadar semiz, dolgun yanaklı, bakımlı, tertemiz olan ben, bu çökmüş, saçı sakalı birbirine karışmış, pis, giysileri üzerinden lime lime dökülen adama ne zaman dönüştüm

görüntüme, dokunmak istiyorum

dokunuyorum da

Şık mağazalarının camına yapışmış bir sinekmişim gibi beni kovalıyorlar, onlar içeridekiler

-defol pis serseri, çek elini oradan

Çökmüş bedenimle uzaklaşıyorum, u-zak-laş……

not: kabuslarım devam ediyor, sanki arkası yarın gibiler

peşpeşe

orada o baloncuklu gezegendeki hakimiyetim inanılmaz

ol dememle, oluyor her şey

yakut dişilerim, turkuvaz askerlerim ve sanki altınla kaplanmış gibi pırıl pırıl yanan sülfür sarısı bir sarayım var; kraliyet oyuğum benim

acımasız bir kralım

bunu biliyorlar, onlar bundan zevk duyuyorlar, haz dolu vızıltılarını duydukça ben daha da acımasızlaşıyorum

halkımı gerektiği gibi yönetiyorum

ne eksik ne fazla

beni uzun zamandır bekliyorlar

ben güçlü çıktım, plesantayı deldim, güçlü bir nesil üreyebilir benden

bu bana gurur veriyor

benden önceki, benzerlerimi-daha aciz olanları- yok ettiklerini biliyorum, ben onların bilincine de sahibim

ben halkımım, halkım da ben

biz iç içe geçmiş halkalarız

…

bilmem hangi ay

kaybolduğumu, yok olduğumu kimse anlamadı

pis bir şarapçı, iğrenç bir hırsız, bir sokak serserisi, bir kaçık o düzgün, normal, cicili bicili insanların arasında değildi artık

onlar için hayıflanıp üzülmek mi, ne önemsiz bir ayrıntı

keşke ama keşke beni dinleselerdi

x… asimile olmaları uzun sürecek, ama biz sabırlı bir halkız

onları ele geçirmek için her şey hazır

İstila

ben buraya, mavi gezegen dünyaya ait değilim

hiç de olmadım

ben seçkin kişiyim

yaşadığımı sandığım şeyler, yaşadıklarım, doğum öncesi çekilen sancılar

Şİmdİ her şeyi anlıyorum

bölük pörçük parçalar birbirine kilit ve anahtar gibi uyuyor ve artık ben korku duymuyorum

Şİmdİ, halkımın arasındayım

onlar beni çok seviyorlar

ben de onları, özellikle yakut dişilerimi

altın gözlüleriz biz

gelişmem, büyümem için yollandığım yerden, olgunlaşmış bir meyve gibi koparıldığımda

ekim’de bir geceydi, renkler birbiri içinde yitip gidiyordu

kuruntularımı nemli bir çaput gibi üzerime sarmıştım, hava soğuk, ellerimi birbirine sürterek ısınmaya çalışıyordum

İstila tüm hızıyla sürüyordu

sayıları, yüz binleri bulmuştu

onlara her an her yerde rastlamak artık mümkündü

alışmıştım onlara

varlıkları daha bir katlanabilir olmuştu

kaderime karşı çıkmak zorunda değildim

ben de de başlamıştı küf

bulaşmıştı bana

asimile olacaktım, onlardan, o her gün gördüğüm şeylerden biri haline dönüşecektim, umurumda bile değildi

umursamıyordum

kabul etmek beni rahatlatmıştı, sadece beklemek istemiyordum, gözlerim açıkken bile sevgili rüyamı görür olmuştum

rüyamın bana açtığı kapıdan kendi dünyama kaçıyordum, bir tür gezgindim ben

rüyam artık beni, eskisi kadar ürkütmüyor aksine huzur duymamı sağlıyordu

kendimi olduğu gibi kabul etmek o kadar da zor değildi

Şimdiye kadar hep sancılarını çektiğim, ben olmaktan ölesiye utandığım yıllar boyunca kendimde bu gücü bulamamıştım

pes ediyordum, gelin alın beni

o gece yarısı, tepemde beliren ve beni yukarı doğru çeken manyetik ışığın içine girdiğimde…

gerçek şeklimi algıladığımda… Çok şaşırmadım

dilimi -böyle bir organım var mı- yutmadım

sürpriz olmadı

bilincim bir şekilde algıladığım şekle hazırlanmıştı, ona bürünmeyi arzu ediyordu bedenim, hücrelerim

déjà vu

her zaman var olan, onu kuşatan kılıfından sıyrılmıştı, taşımak zorunda kaldığı maskesini, insan zırhını üzerinden bir çırpıda atıvermişti

zamanı geldiğinde bütün güzelliği, tüm haşmeti, duyargaları ve acımazsızlığı ile halkının karşısına çıkabilirdi

ne müthiş bir şey

beni, plesanta-mın içine enjekte ettiler

yeni biçimimi oluşturacak genetik şifre ve sıvılaştırılmış bedenimle birlikte doğum hücresine aktarıldım

doğum hücresinde, kaldığım süre boyunca geliştim, fiziksel olarak, zihinsel olarak

büyümemin gümbürtüsünü duyabiliyordu kulaklarım

bedenime eklenen o olağan dışı organların bir bulmaca gibi yavaş yavaş tamamlandığını her hissettiğimde bir çeşit orgazmdı yaşadığım

bin bir çeşit duyulara, renklere, kokulara, tatlara açıktım

her şey olabilir, her şeyi hiç bir şeye indirgeyebilirdim

ve onlar beni bekliyorlardı, onlar beni istiyorlardı delice, bana aşıktılar

hücremden çıkmamı, kabarcığımı delmemi bekliyorlardı, beklentilerinin kokusu burnumu dalıyordu

zihinleri bana açıktı

ben, onların yüzbinyıllık kralları, doğduğumda, kabarcığımı yırttığımda samimi bir zarafetle, zarımdan sıyrıldığımda bir çırpıda, ihtişamımdan doğan acımazsızlığımı duyargalarımı birbirine sürterek, kısa ama net bir çığlık atarak sergilediğimde, doğum hücresinde bıraktığım zarfımın çirkinliği karşısında kısacık ama beni derinden sarsan bir şok geçirdim

arka ayaklarımın üzerinde doğrulan bedenim çok ama güzeldi, doğumumu bekleyen yakut dişilerin kokuları beni, bir mıknatıs gibi kendine çekiyordu

açlık korkunç bir açlık, ah bu açlık, kural tanımaz açlık

ben yerimi yurdumu bulmaktan memnun mesut karnımı doyururken tıksa basa, ikinci yüzbinyıllık dönemimin başladığını belirten uğultular her yandan duyulabiliyordu,tıpkı rüyalarımdaki gibi

TiFus · 06-25-2009

Koyun Paradoksu

kapının üzerine dikkatle bakınca küçük vida izlerini ve isim plakasından geriye kalan dikdörtgen gölgeyi fark etmişti

koridorun loş ortamında merakla diğer kapılara da baktı

hepsi aynı durumdaydılar

İsimler yok olmuşlardı

dairelerden en ufak bir ses de gelmiyordu

kalbi çarparak üçüncü kata çıktı

daha merdivenleri bitirmeden, defalarca geldiği ve sevgiyle karşılandığı kapıyı gördü

gözlerine yaşlar birikerek yaklaştı, açmak için değil, sadece dokunmak için hafifçe itince, kapı ince bir gıcırtıyla açılıverdi

açıkcası bunu hiç beklemiyordu

bir an eşikte kalakaldı

garsi amca\ya her gelişinde böyle bir tereddüd geçirirdi

Çünkü yaşlı birinin evine girmesi, onunla dost olması yasaktı

sonra da \"boşver\" deyip kapıyı çalardı

hiç bilmediği bir şeyle karşılaşacakmış gibi yavaş adımlarla daireye girdi

mobilyalar yerli yerindeydiler

demirbaş olduklarından, bir yere gitmeleri söz konusu değildi

ama duvarlardaki resimlerden eser yoktu

garsi amca\ ın gençliğinde çekilmiş büyük boy fotoğrafın yerini hemen tanıdı

sonra elbise dolabına baktı

askılarla boştu

dolabın içinde bir şey dikkatini çekti

eğilip aldı

küçük kırmızı bir gömlek düğmesiydi

garsi amca\ ın devamlı giydiği gömleği hatırladı

acıyla gülümsedi

mutfağa gitti

ocağın yanındaki duvara sıçramış kahve lekelerini gördü

garsi amca çok fazla kahve içiyordu

bu lekeler de onun yaşamından kalmışlardı

gidip pencereden planeterya\ ın ortasını süsleyen deniz\e baktı

yelkenliler gene her zamanki gibi süzülüyorlardı

hiç biri garsi amca\ ın gittiğinden haberdar değillerdi, apartmandaki diğer insanların yokluklarını da bilmiyorlardı, zaten pek umursayacaklarını da sanmıyordu

İhtiyarlar mahallesine gelenler baştan kayıp sayılırlardı

onlarla kimse görüşmez, kimse dostluk etmezdi

deniz\in çevresindeki bembeyaz evlerde de yaşam aynı temposunda akıp gidiyordu

hiç bir şey aslında değişmemiş gibi duruyordu

İhtiyarlar diğer sektöre gönderilmişti

yakında yerlerine biraz daha gençler gelecekti

cama burnunu yasladı

zaten kirli olan camda burnunun izini gördü

İçi birden ürperdi

Çocukken bakımevinde de hep böyle yapar ve ikinci annelerden azar işitirdi

sonra, artık on sekiz yaşında olduğunu ve bakım evinden çıkalı beş seneyi geçtiğini sevinerek hatırladı

annelerin ne birincisi, ne de ikincileri vardı onun için

İçi ezilerek yüzünü odaya döndü

İkinci sektörde yaşamın çok farklı olduğunu söylüyorlardı

orada iklim bile bambaşkaymış

planeterya\daki gibi yazın aşırı sıcaklara, kışın dondurucu soğuklara orada rastlanmıyormuş

İnsanlar bütün yaşam boyu verdikleri emeklerinin karşılığını orada alıyorlar, keyif içinde yaşamlarının son günlerini geçiriyorlarmış

garsi amca\ ın daha rahat edeceğini bilmek timur\un üzülmesine engel olamıyordu

apartman dairesini ziyaretinin üzerinden on gün geçmesine karşın timur, garsi amca\ ın yokluğuna bir türlü alışamıyordu

Çevresinde keyifle hamburgerlerini tıkınan arkadaşlarına baktı

hepsi kendiyle aynı yaş gurubundandılar

Çoğunu da bakımevinden beri tanıyordu

zaten diğer yaş guruplarından dostlar edinmek hoş karşılanan bir davranış değildi

bu düşüncelere iyice daldığı bir anda, ilerde kalabalığın içinde siriya\yı fark etti

genç kız elindeki tepsiyi düşürmemek için büyük bir çaba sarf ediyordu

uzun kola bardağı bir kaç kez tehlikeli bir şekilde sağa sola yattıysa da hiç bir şeyi dökmeden masalarına kadar geldi

timur kendi yanının boş olduğunu sevinçle fark etmişti

ama karşısında oturan arzar\ın yanı da boştu

İki delikanlı bir an için iki erkek ala geyik gibi bakıştılar

siriya da boş yerleri fark etmişti

kısa bir duraksamadan sonra timur\un yanına süzülüverdi

- ne haber timur? genç kız çok güzeldi

timur içinin erimesine engel olamıyordu

güçlükle, \"İyilik ne olsun?\" diyebildi

siriya abartılı bir şekilde eğilip, timur\un tepsisine baktı

uzun saçları hafifçe delikanlının yüzüne değmişti

kalbinin duracağını sandı

- seni gidi seni!

gene sebzeburger yedin değil mi? timur bir şeyler söylemeye çalışıyordu ama başaramıyordu

kız elini dostça veya ablaca veya kimbilir nece? delikanlının omzuna koymuştu

timur tepeden tırnağa titrediğini hissediyordu

arzar ise dik dik bakıyordu

siriya ikinci anneymiş gibi, şakadan kulağını çekti

- ne zaman et yemeğe başlayacaksın? - hiç bir zaman? - neden? kız, ikiz köfteli hamburgerinden kocaman bir ısırık aldı

biraz önce öpmek için dayanılmaz istek duyduğu dudaklarının kenarından mayonez taşıvermişti

timur, kızın eliyle dudaklarını kabaca silmesini seyretti

kaybettiğini sandığı sesini iyice kazandığını görüyordu

- Çünkü siriya, koyunlar da senin benim gibi canlılar

her ne kadar bizim alıştıklarımıza pek benzemeseler de, onların da ruhları ve kişilikleri var

bunları bize ifade edemiyor olmaları onları öldürmemizi gerektirmiyor

kızın dudağından sızan mayonez şimdi de ketçapla destekleniyordu

zarif elleri de fena halde hamburgere batmıştı

peçetesini aradı bulamadı

arzar çevik bir hareketle kendi peçetesini uzattı

herif güneşte kalmış salatalık gibi sırıtıyordu

kız arzar\ın yüzüne bile bakmadan başıyla teşekkür ederken, yanıt vermek için ağzındaki lokmanın bitmesini bekliyordu

- ama beslenmemiz gerekli

bu nedenle de koyunları yemek durumundayız

- evet, beslenmemiz gerekli ama cinayetler işleyerek değil

kendilerini her mevsim yenileyen bitkileri yiyerek çok güzel beslenebiliriz

Çok güzel dost olabileceğimiz başka canlıları katletmemiz gerekmiyor

siria umursamaz bir şekilde omuzlarını silkti

- timur şu on milyon kişinin yaşadığı planeterya\da senden başka et yemeyen biri daha var mı? masadaki diğer gençler dikkatle konuşmayı dinliyorlardı

arzar bile biraz önceki rekabetin geriliminden sıyrılmış, ilgiyle bakıyordu

- evet var

siria çok şaşırmıştı

- İnanmıyorum

- İster inan ister inanma ama var

- timur, onunla hemen tanışmak istiyorum

timur neşeyle ayağa kalkıvermişti

elini siria\ya uzattı

- o zaman, hemen gel benimle

daha arzar ne olduğunu anlamadan kalabalık hamburgercinin dışına çıkmışlardı bile

timur bir yere yetişecekmiş gibi hızla yürüyor, genç kız peşinden gelebilmek için büyük çaba sarf ediyordu

- timur! ne olur söyle, nerde bu insan?

nereye gidiyoruz böyle? deniz\in kıyısına kadar gidip durdular

siria hem meraklanmış hem de çok eğleniyordu

- hadi artık, çabuk söyle

timur uzaklara bakıyordu

- onunla tanışman olanaksız siria, çünkü o şimdi ikinci sektörde

kız şaşırmıştı

duyduklarına bir türlü anlam veremiyordu

timur garsi amca\yı, nasıl tanıştıklarını, son bir yılki görüşmelerini anlattı

kumsala oturdular

kızın neşesi yerini sessizliğe bırakmıştı

- timur, neden bir yaşlıyla arkadaş olmak istedin? timur bunun yanıtını çok düşünmüştü

- Şu anda hangi yıldayız

siriya bu sorunun konuyla nasıl bir bağlantısı olduğunu anlayamamıştı

gene de yanıt verdi

- köpek yılındayız

yani, sazan balığının köpek yılı

İyi de timur bunu sen de biliyorsun

- biliyorum

geçen yıl kurbağa yılıydı, ondan önceki martı yılı

köpek yılının daha önceki gelişini bile hatırlıyorum

o zaman altı yaşındaydım

- ben de hatırlıyorum

ama sazan\ın değil, güvercinin köpek yılıydı

- ne fark eder ki on iki hayvan ismi, her birinde on iki başka hayvan ismi

toplam 144 yıl

sonra her şey yeni baştan

siriya hiç bir şey anlamıyordu

- eh! timur, yıllar böyle sayılır

başka nasıl olabilir ki? ayrıca 144 yıl o kadar uzun bir süre ki, kimse hepsini bilemez

- siriya, bizden önce burada kimlerin yaşadığını hiç merak etmiyor musun? 144 yıl önce veya 288 yıl önce şu anda durduğumuz yerde kimler oturuyordu? ya da çok daha eski yıllarda buraları nasıldı? siriya bu kez ciddi ciddi düşünmeye başlamıştı

o da herkes gibi birinci annesini ve üç değişik ikinci anneyi hatırlıyordu

eski diyebileceği, daha önceki yaşamları hatırlatacak bir tek onları biliyordu

ama onların dışında hep kendi yaş gurubuyla birlikte olmuştu

Ürperdiğini hissetti

- timur, neden yaşlılar ikinci sektöre gönderiliyorlar? timur çok uzun zamandır bu sorunun yanıtı düşünüyordu

- sanırım ölümün üzüntüsünü bizlere göstermemek için

- bizden uzakta ölmeleri için mi? - evet

düşünsene senin kedin öldüğünde ne kadar çok üzülmüştün

siriya kedisini hatırlayınca gözleri dolmuştu

bir kedinin kaybı bu kadar çok üzüyorsa, gerçek insan dostaların ki kimbilir ne kadar üzücü olurdu

timur içgüdüsel olarak kıza yaklaştı

ağlamasına dayanamıyordu

kollarını boynuna doladı

Şaşırtıcı bir şekilde genç kız da ona sokulmuştu

bir an dudakları buluşuverdi

timur ağzında mayonezin tadını hissetti, daha sıkı sarıldı

başı dönüyordu

zaman sanki durmuş, havada asılıp kalmıştı

siriya yavaşça uzaklaştı, yere bakıyordu

timur, kızın tepkisini merak edip titremekte olduğunu fark etti

- timur, garsi amca dediğin kişinin neden iki adı var? timur gülümsedi

böyle çağrılmayı garsi amca istemişti

amca çok eski çağlardan kalma bir sözcükmüş

aslında babanın kardeşine bu ad verilirmiş, ve insanlar o zamanlar yaşlılar gençler ve küçük bebekler hep birlikte yaşarlarmış

nasıl da hayretler içinde kalarak dinlemişti bunları

geçen yıllarla ilgili çok şey biliyor ve timur\a elinden geldiğince çok şey anlatmaya çalışıyordu

hatta bir keresinde, timur yaşlandığı zaman bütün bunları hevesli bir gence aktarması gerektiğini söylemişti

birbirlerine daha fazla sarıldılar, timur bir yandan uzun süredir çok sevdiği insana sarılmanın keyfini çıkarıyor, bir yandan da garsi amca\yı bir daha nasıl görebileceğini düşünüyordu

- siriya, İkinci sektöre gideceğim

genç kız bu söze fazla şaşırmamıştı

- timur, bunu senden bekliyordum, ancak o yerin nerde olduğunu bilmiyoruz ki? nasıl bulacaksın? - kuzey ormanlarının ötesinde bir yerde olmalı

planterya\ ın diğer üç tarafı sonsuz bir çölle çevrili olduğuna göre, bu en mantıklı olasılıktı

- ama oraya gitmek yasak

timur yasak olduğunu biliyordu

ama garsi amca\yı bir kez daha görmek için inanılmaz bir istek duyuyordu

ayrıca yakalanırsa kendisine ne yapacaklardı ki? omuzlarını silkti

ayağa kalktılar

sanki sessiz bir anlaşma yapılmış gibi, timur\un dairesine doğru yürümeye başladılar

siriya artık alaycı bir şekilde bakmıyordu

gözlerinde nerdeyse hayranlığın izleri vardı

planeterya çok geride kalmıştı

timur çevresini saran yüksek ağaçlara ve bir görünüp bir kaybolan güneşe baktı

derin bir ormanın bin bir türlü küflü kokusu her yanı sarmıştı

adımlarını attıkça çürümekte olan yapraklara ve onların arasından çıkmaya çalışan otlara basıyordu

büyülü bir hayal ortamına geldiğini düşünüyordu

sabahın serinliğine rağmen yürümenin temposuyla terlemişti

\"Şu anda yasak bir şey yapıyorum

\" diye düşündü ama yasak olan pek çok başka konu gibi çok keyifliydi

mola vermek için, büyük bir ağacın gövdesine yaslandı

gövdenin her yanından mantarlar fışkırmıştı

bir tanesini kırmaya çalıştı, beceremedi

elideki pusulaya baktı

devamlı kuzeye yürürse İkinci sektörü bulacağından emindi

yeniden yola koyuldu

sırtındaki spor çantasına bir ince battaniye, su ve bir miktar yiyecek koymuştu

bu kadarının yeterli olacağını düşünmüştü

ormanda saatlerce yürüdü

güneş iyice yatık bir açıyla geliyor, çevresi giderek daha loş oluyordu

tam durmaya hazırlanırken, ilerde gözünü alan güçlü bir güneş ışığıyla irkildi

adımlarını sıklaştırdı

biraz sonra geniş bir açık alana varmıştı

yerdeki kısa çimen son derece davetkar duruyordu

kendini keyifle yere attı

o anda inanılmaz ölçüde yorgun olduğunu anladı

gözlerini kapadı

İkinci sektörü bulmayı ertesi güne bırakabilirdi

İçi geçiyordu

siriya\yı gördü

kız çırılçıplaktı

kendisinin de aynı durumda olduğunu biraz utanarak fark etti

ayakta birbirlerine sarıldılar

dairesindeydiler, konuşmadan pencereden deniz\e bakmaya başladılar

gözlerini aniden açtı

gene aynı açıklıktaydı

siriya\yı düşündü, içine bir korku girmişti

her şey eskisi gibi duruyordu ama havada asılı gibi duran korkunç bir şeyler vardı

sadece hissediyordu

o tanımsız sesi duydu

arkasına döndüğünde gözlerine inanamadı

dev bir ağız üzerine geliyordu

böyle bir şeyi ne görmüş ne de işitmişti

yerinden fırladı

toprak, üzerine gelen yaratığın adımlarıyla sarsılıyordu

dengesini kaybetti yere düştü

dönüp korkuyla bakınca onu bir kez daha gördü

İnanılmaz büyüklükte bir ağız, yüzlerce keskin dişiyle dev bir gövdeden fırlıyordu

deli gibi bağırmaya başlamıştı

gözlerini kapadı

son duyacağı seslerin kendi kemiklerinin çatırtısı olacağına düşündü

birden şimşekler çaktı

işık o kadar güçlüydüki, dehşetle kapadığı gözlerinden içeri girmişti

akıl almaz çığlıklar ve bağrışlar duyuyordu

bunlar kendi sesleri olsa gerekti

bir an sonra her şey bitecekti

sesler kesilmişti

yüzünü kapadığı toprağın ve çimenlerin kokusunu duyuyordu

bir de çirkin başka bir koku gelmişti, yanık et kokusu

deli gibi titiriyordu

bir süre daha kıpırdamadan durdu

gözlerini araladı

bir kaç santimden çimenleri gördü

yemyeşildiler

- hadi kalk bakalım! birisi ona seslenmişti

yavaşça başını kaldırdı

on metre ilerde, ayakta duruyordu

İyice kalkıp oturdu

kendisine saldıran \"Şey\i\" aradı

o da az ilerde yatıyordu

Çirkin gövdesinin her yanında dumanlar çıkıyordu

İnanılmaz ağız ise kapalı olmalıydı

oturduğu yerden göremiyordu

- onun adı gromrk! timur hala titremeye devam ediyordu

kendisine doğru gelen yabancıya dikkatlice baktı

adam bir doksan boyunda ince uzun ve yaşlı biriydi

Üzerinde haki renkli eski bir yağmurluk, başında ekose bir bere, ayağındaysa çamurlu çizmeler vardı

yüzündeki kırışıklıklar da garsi amca\yı hatırlatıyordu

son derece cana yakın ve biraz da yorgun bir ses konuşuyordu

gelip timur\un karşısında yere oturdu

timur yavaş yavaş olanları kafasında birleştiriyordu

bu karşısındaki adam her kimse, onun hayatını kurtarmıştı

- buraya kadar gelmemeliydin

az daha geciksem gromrk\a iyi bir akşam ziyafeti olacaktın

- sağ-sağolun efendim

her türlü yasağı çiğnemişti

bazı şeyleri göze almıştı ama bu kadar ani ve büyük bir cezayı hiç beklememişti

- Şey

siz ikinci sektörden misiniz? adam yaşlı olduğuna göre İkinci sektör görevlilerinden biri olmalıydı

kurtarıcısı bir an duyduğunu anlamadan bakmıştı

timur adamı incelemeye başladı

ten rengi biraz garipti, dikkat çekici tek aksesuarı ise elindeki ince uzun ağaç çubuktu

- hayır değilim

kurtarıcının kaşları garip bir şekilde kalkmıştı

sanki istemediği halde yalan söyleyen insanları sıkıntısını çekiyor gibiydi

timur\un merakı iyice artmaktaydı

- peki efendim, siz kimsiniz? - ben çiftçiyim

planeterya\ ın uzağında yaşam zorlu ve ilginçti

bu adam bu garip canavarların arasında bir çiftlik işletebildiğine göre çok güçlü biri olmalıydı

- Çiftliğinizi görmek isterdim? Çiftçi gülümseyek başını çevirdi bir süre uzaklara baktı, sonra aynı anlayışlı ifadeyle ama bu sefer gülmeden, timur\un gözlerine içine baktı

- sen zaten oradan geliyorsun

timur sözcükleri duymuş ama cümleyi anlayamamıştı

\"nasıl yani?\" diyebilmişti

adam yeniden aynı gülümsemeyle konuştu

- benim çiftliğim planeterya

orada insan yetiştiriyorum

timur anlayamıyordu

başı iyiden iyiye dönüyordu

- ne için yetiştiriyorsunuz insanları? Çiftçi ellerini iki yana açmıştı

Çok hızlı konuşan biri değildi

- yemek için

- besi hayvanı olarak mı? Çiftçi başını hafif hafif \"evet\" anlamında sallıyordu

timur bir anda sinirle titrediğini hissetti

yerde yatan bu canavar ölüsünü görmese kesinlikle şaka olduğunu düşünecekti ama nasıl oluyorsa adamın doğru söylediğine emindi

kendi feryadını duydu

- ama, ama bu korkunç bir şey!

bu tam anlamıyla bir yamyamlık!

Çiftci şaşırmış gibiydi

timur ise deli gibi bağırmasını sürdürüyordu

- İnsan insanı yer mi? bu akıl almaz bir vahşet

bir ara çiftçinin \"ama ben insan değilim ki\" dediğini duyup sustu

adam hep aynı sakin ses tonuyla konuşuyordu

- en az üç milyar yıldır var olan bambaşka bir ırktanım

- ama aynı insan gibisiniz

- bu sadece ben istediğim için böyle

bambaşka bir şekle dönüşebilirim ama inan bana bundan hiç hoşnut kalmazsın

hadi gel de seni planeterya\ya geri götüreyim

aracım şurda duruyor

ayağa kalktılar

timur inanmaz gözlerle bakıyor, adamı takip edip etmeme konusunda kararsız kalıyordu

Çiftci dönüp eliyle \"gel\" işareti yaptı

Çaresiz peşinden gitti

ağaçların başlangıcında garip bir ışık kırılmasıyla karşılaştılar

sanki camdan yapılmış bir at arabasına benziyordu

ancak atlar ortada yoktu

Çiftci çıkıp oturdu

timur da yanına geçti

araç hiç ses çıkarmadan yerden biraz havalanıp, ormanın içine doğru döndü

en yakındaki ağacın gövdesine doğru hızla yöneldi

timur bir çığlık atıp gözlerini kapadı, yüzünde bir titreme hissetti, arkasından bir titreme daha

gözlerini korkarak açtı

ormanın içinde hızla ilerliyorlardı

sanki maddesiz hayellermiş gibi ağaçların içinden geçip gidiyorlardı

Çiftciye döndü

adam anlayışlı bir şekilde gülümsüyordu

- adın neydi senin? - timur

Çiftci memnun bir ifadeyle başını salladı

- bu adı biliyorum, senin kaydın çoktan alınmıştı

bir an hatırlayamadım

timur Çifçiye binlerce soru sormak istiyordu, ama nereden başlayacağını bilemiyordu

araç yavaşlayıp yere indi

- evet timur, senin soramadığın soruları ben yanıtlayayım

bu çok uzun bir öykü

eskiden senin ataların dünya denen bir gezegende yaşarlarmış ve aralarından bazı avanaklar uzayda başka canlılarla iletişim kurmak için deli gibi uğraşırlarmış

sonunda başarmışlar da

seslerini uzayın derinliklerine duyurmuşlar

Çiftci burada susmuştu

timur adamın devam etmesini istiyordu

- bu çağrıya gromrk\lar mı yanıt vermiş? - evet timur, gromrk\lar ve onlardan çok daha korkunçları

Çok kısa bir sürede dünya\daki yedi milyar insanın 99\u yenip bitmiş

biz biraz geç geldik

Çünkü insan bedeninin besleyici değerini geç keşfetmiştik

timur uzaklara dalmıştı

Şaşırarak ormanın sınırlarına gelmiş olduklarını ve ilerde planeterya\ ın evlerinin görüldüğünü fark etti

demek ki çiftci kendisiyle konuşabilmek için özellikle aracı durdurmuştu

\"neden insanlar?\" diye sorabildi

- bak timur, bizim türümüz için hücre dna yapısı ve zeka gelişkinliği yüksek hayvani besinler çok gerekli

Üç milyar yıl boyunca bir türü sürdürebilmenin tılsımı burada yatıyor

- ama bu vahşet! Çiftci gene anlayışlı anlayışlı bakıyordu

- timur, biz sizi kurtardık

- yiyerek mi? - kesinlikle

bak bu sizin planeterya denilen çiftlik, inanılmaz bir masrafla korunabiliyor

ne gromrk\lar, ne de diğer vahşi yaratıklar içeri girebiliyor

eğer bir gün, sizin etinizin modası geçer de satışlar düşerse, bu korumayı kimse finanse edemez ve inan bana bir kaç gün içinde paramparça edilirsiniz ve sizden geriye hiç ama hiç bir şey kalmaz

etinizin lezzeti sizin tek kurtuluşunuz

timur duyduklarına inanamıyordu

garsi amcayı düşündü

anlayışlı yüzü gözünün önüne geldi

- unutmadan söyliyeyim garsi af124d yani senin garsi amcan çok zeki biriydi

onun olgunlaşmasını yıllardır izliyordum

bu parti içinde en çok krediyi de o aldı zaten

- nasıl yani? onu baştan beri biliyor muydunuz? - tabii ki

seni yetiştirmesini de ilgiyle izledik

onu bir kaç sene daha tutabilirdik ama o kadar büyük krediler teklif edildi ki dayanamadım sattım

Çok ünlü bir restoranın menüsüne girdi bile

Çiftci garip bir şekilde gülümsüyordu

- sen de timur, sen de onun öğrencisi sayılırsın seni de şimdiden pazarlamaya başlayabilirim

timur korkuyla yerinden sıçramıştı

- ne yani beni hemen kesip yiyecek misiniz? - hayır, kesinlikle değil

Önce olgunlaşacaksın, sonra ürüyeceksin bunlar her canlının en doğal hakları ve bizim de kesin yasalarımız

hiç bir türü yok edemeyiz, üreme hakkını kullanmadan kimseyi öldüremeyiz

sen de kendi yaş kuşağınla birlikte mezbahaya gönderileceksin

ama o güne gelmeden yıllar önce herkes senin kadar zeki ve meraklı bir etin yetişmekte olduğunu bilecek

timur bu sözlerden sonra ayrılma vaktinin geldiğini anlamıştı

yere indi, çiftci eliyle selam verip uzaklaştı

timur olduğu yere yığılıp kaldı

siriya çok merak etmişti

başına dikilmiş, sorular sorup duruyordu

timur yatağında doğrulmaya çalıştı

ona başından geçenlerin hepsini anlatmak istiyordu ama içinde bir şeyler bunu yapmasına engel oluyordu

yaşadıklarını anlatırsa her ikisinin de anında imha edileceklerini çok iyi biliyordu

Çiftci bu konuda onu uyarmamıştı ama bir şekilde, hem de çok kesin bir dille, anlatmış olmalıydı

kıza sarıldı

artık kendini çok rahat hissediyordu

Çiftçinin konuşmadan bambaşka şeyler de anlatmış olduğunu o anda anladı

bütün insanlık tarihini biliyordu artık

İnsanların tamamı ölümlü olarak yaşamışlardı

hepsi de birer idam mahkumu gibi bu dünya\da infaz gününü beklemişlerdi

Şimdi kendi yapacağı da aynısıydı

yataktan dipdiri fırladı

- siriya, benim karnım acıktı

genç kızın da gözleri parlamıştı

- nereye gidelim? - hamburgerciye

- ne o timur, o iğrenç sebzeburgerlerinden mi yiyeceksin gene? timur kıza hiç alışmadığı bir şekilde gülümsedi

siriya, çiftciyi hiç görmediği için bu gülümsemeyi tanıyamamıştı

- hayır sevgilim, İkiz köfteli hamburger yiyeceğim

TiFus · 06-25-2009

3000 Osmanlı

artık dünya yeni bir devirdedir ölümlülerin soyu gitikçe azalır osmanlı buna bir çare bulmalıydı klonlar işe yaramazdı klonların sadece 10 yıllık ömürleri vardı bunu uzatmak için osmanlının 10a yakın ayrı ayrı insan dnası bulması gerek başka gezegenlerden

OSMANLI:tüm sistemler hazırmı KURT:evet efendim OSMANLI:mürettebat hazırmı KURT:evet efendim OSMANLI:kalkışa hazırlanın KURT:emredersiniz efendim geri sayıma 5 4 3 2 1 ilk gezegene doğru ilerlediler gezegen adı zaxso bir minator gezegeni insan dnası saptanmış robot 305 osmanlıya rapor verir 305:efendin gezene inme zamanınız 30 saniye OSMANLI:başlayın büyük bir gürültüyle iniş yaparlar minatorların lordu karşılamaya gelir geminin kapıları acılır osmanlı görkemli bir gelişle lordun gözünü kamaştırdı lord osmanlının zırhına göz dikmişti almak isyiyordu LORD:hoş geldiniz eee OSMANLI:osmanlı türkiyeden dünyadan minatorlar şaşaırır LORD:dünya güzel yer OSMANLI:hiç gittinmi LORD:hayır ama düşünüyorum şimdi buraya ne almak için geldiniz

OSMANLI:insan lord sinirlenir LORD:insan yok burda gidin yoksa OSMANLI:yoksa ne bizemi sanlıdırçaksınız LORD:gerekirse evet ileri minatorların en güçlüleri çıkar minatorların generali OSMANLI:tamam teke tek savaş kim kazanırsa o yener LORD:ete et OSMANLI:tamam kurt kurt zıplayarak aniden öne çıkar vede minatora aniden saldırır kurt 1 ton ağırlığı 3

5 metre boy keskin dişler vede tırnaklar minator 2

5 ton ağıelığı 3

0 metre vede sadece balta kurt hızlıca koşar zıplar vede minatorun boğazından ısırarak parcalar ve derisi aniden ortaya cıkar KURT:padişahım bunlar insan LORD:insan zayıftı güçsüzdü insan artık yok minator var osmanlı kolunu kaldırır bir silah acılır vede ateş eder iğne minatorun kanını alır vede osmanlıya gerigelir osmanlı 9 tane daha ateş eder 9 minatordan kan örneği alır vede dünyaya döner minatorlar osmanlıdan korkar saygı olarak osmanlı zırhını vede kaskını minatora verir insan olunder giderken bi böcek bırakır teknolojide yardım eder dünyada dir tanesini kulonlar ama sonuç yine aynı 11 yıl yaşar vede ölür osmanlı gemiyi almaz roketleri çalıştırır vede yola çıkar tüm her yeri her gezegeni dolaşır vede burada olaylar başlar

ben erşan yazar daha uzun yazardımda daha sonra 2 ve 3 gelicek sizde hayal edin osmanlıyı her bölümde bütün kahramanlarla savştığını hayal edin hulk,alien,wolveren adı herneyse işte doğrumu yazdım bilmiyorum osmanlıyı şöyle hayal edin istediği zaman kara bir elbise altına bürüne biliyor insan moduna giriyo yani istediği zaman kalıplı dev gibi bir robota dönüşe biliyo silahları siz koyun yani süper bir robot sizde bir kahraman yapın vede osmanlıyla dövüştürün kayben kim olursa olsun yeteki yazın eliniz yorulana kadar nası yazarsanız yazın ama yazın hayal etmek güzeldir

TiFus · 06-25-2009

Gandalfın Geçmiş Hayatı

Belki de uzun zamandan beri, Ethan devamini bildiği, ilerisini görebildiği bir karar vermişti: Katadrath Diyari’na gitmek

Bu sefer kimi bulmasi gerektiğini de biliyordu, ne yapmasi gerektiğini de

Louise’in hayatina yön verecek çok büyük bir karar, dahasi bir görev Ethan’i bekliyordu ve o, bunu her ne pahasina olursa olsun yapacakti, başaracakti – başarmaliydi! Gözlerini sikica kapatti ve düşüncelere daldi

“Yenildim

Bitap düştüm

Yardima ihtiyacim var

” Bu üç cümleye kendini olabildiğince vermeye çalişti, sadece bunlara yoğunlaşmasi gerekiyordu

Üstelik bu sefer bir savaştan yenilgiyle ayrilmamişti – ortalikta bir savaş yoktu – ve bu, durumu daha da güçlendiriyordu

“Ne yapiyorsun?” diye sordu Carazgisar

“Eğer tekrar büyücünün yanina dönmeyi düşünüyorsan, şimdiden söyleyeyim boşuna uğraşiyorsun; büyücü şimdiye kadar kimseyle iki defa görüşmemiştir

” Ancak Ethan onu duymamaya gayret ediyordu, cevap verecek olursa düşünceleri başka yöne kayacak ve tekrar odaklanmasi gerekecekti

“Yenildim

Bitap düştüm

Yardima ihtiyacim var

” Bu düşünceler yetmiyormuş gibi Ethan bir de Ölü Kasaba’da veremediği ilk sinavi, şeytanla ilk karşilaşmasini aklina getirdi

Onlarca Ölü Kasabalinin ölmesine neden olmuştu, tabii Ölü Kasaba yerlisinin istenildiği zaman Carazgisar tarafindan tekrar diriltilebiliyor olmasi iyi bir şeydi, aksi takdirde Ethan’in duyacaği vicdan azabi daha keskin olacakti

Carazgisar, gözleri hâlâ kapali derin düşüncelere dalmiş ve aklindan geçenleri sessiz bir biçimde mirildanarak dudaklarini oynatmakta olan Ethan’i seyrediyordu

Ne yapmaya çalişiyordu bu adam böyle? Yoksa Louise’in ölümü kafasini oynatmasina mi neden olmuştu? Carazgisar bu kadar karamsar düşündükten sonra Ethan’a gerçekten bir şeyler olduğundan şüphelenerek ona tokat atmak üzere iki adim atmişti ki, arkasindan cizirtili bir ses biçak iner gibi inmişti bir anda, ayni zamanda Ethan’in gözleri de heyecan ve hayretle açilmişti, Carazgisar’in omzundan geriye bakiyordu şimdi gözleri

Carazgisar da dönüp bakti

iraz ileride, bir ayna gibi dikine elips bir cisim meydana gelmişti

Etrafinda piril piril su damlaciklari gibi mavi noktalar dönüyordu ve bu noktalar, cismin ortasinda kipir kipir ediyordu

Carazgisar bunun ne olduğunu sormak üzere Ethan’a dönmüştü ki, Ethan onun aklini okumuşçasina, gözleri hâlâ geçitte, “Katadrath Diyari’na girebileceğimiz geçit,” dedi

u cevabin ardindan Carazgisar ne soru sormuştu, ne de bir şey söylemişti

Ethan Louise’i sirtlayarak geçitten geçti, hemen ardindan da Carazgisar

ve Kowdon’un, yaratik-adamin yaşadiği ormana adimlarini attilar

Carazgisar ormana girer girmez hiç ürpermedi, hiç korkmadi – belki de kendisinin de bir cadi olmasindan ötürüydü - , Ethan da korkmadi; korkmaktan önce yapmasi gereken başka bir iş vardi

Üstelik bu ormanin kendisine zarar vermeyeceğini, çok önceden buraya yaptiği ilk ziyaretinde karşilaştiği Kowdon’dan kisa bir sohbet neticesinde öğrenmişti

Geçit arkalarindan kapanirken, Ethan ve Carazgisar, yerdeki çalilari hişirtiyla ezerek ilerlemeye koyuldular

Onlar ilerledikçe, yollari biraz daha aydinlaniyordu, ormanin sonlarina doğru vardiklarinda ise tepelerindeki ağaç dallarindan süzülen güneş işiği kendini iyice belli etmeye başlamişti

Ethan Louise’i çimenlere yatirarak derin bir nefes aldi

Ardindan yere çömelmiş vaziyette başini yana çevirip tepeye, Carazgisar’in Katadrath Diyari’nin geniş manzarasini inceleyen gözlerine bakti

“Burayi biliyor musun?” Carazgisar başini eğip alnindan boncuk boncuk terler akmakta olan Ethan’a çevirdi bakişlarini

“Hemen hemen

Daha önce buraya yolum pek düşmemişti

” “Peki aradiğimiz büyücüyü, Miranda’yi nerede bulabileceğimiz hakkinda bir fikrin var mi?” Carazgisar olumsuz bir edayla başini salladi

“Kolay bulabileceğimizi de sanmam

” “Neden?” “Çünkü Miranda ve onun gibi büyücüler, kendilerini garantiye almak için etrafta pek dolaşmazlar, yaşadiklari yeri kendileri gibi büyücü olanlar bilir, hatta bazilari nadiren bilir

” “Yani?” “Yani

” Carazgisar içli bir biçimde derin bir nefes verdi, “

Miranda’yi bulmamiz kolay olmayacak

” Ardindan da hemen ekledi: “Hatta belki kendini korumak adina bazi yaratiklara, vahşi hayvanlara emir vermiş bile olabilir

” “Ne?” Ethan duyduğu karşisinda apişip kaldi

Carazgisar alayci bir ses koyverdi

“Ne yani, Miranda’ya kolay ulaşacağini mi zannediyordun?” br / “Başima gelen onca şeyden sonra, hiçbir şeye kolay ulaşacağimi sanmiyorum, merak etme,” diye cevabi yapiştirdi Ethan

Etrafi umutsuzca izledi

“Ancak nereye, hangi yönde ve ne kadar gideceğimizi bilmeden elimden hiçbir şey gelmez

” Başini kaldirip tekrar Carazgisar’a bakti

Bunu fark eden Carazgisar ise ayni umutsuz ifadeyle karşilik verdi

“Benim buralari iyi bildiğimi sanma

Daha önce hep bir elçiyle buralara getirilip götürüldüm

” “Yani

etrafin haritasini çikaracak kadar göremez misin hiç? Büyü yeteneğini kullansan?” “Onun da yardimi olacağini sanmam

” Ethan bir kez daha umutsuzluğa kapildi

iyi de nasil bulacakti Miranda’yi? Ansizin, ilerideki çaliliklar Ethan’i ürpertecek, Carazgisar’i ise tedirgin edecek biçimde hişirdadi

Ethan birden doğruldu ve Carazgisar’in hizasina geldi

Şimdi ikisi de çaliliklara bakiyorlardi

Ağaçlarin ve yapraklarin arasindan, Ethan’a hiç de yabanci gelmeyen bir el ve bir kol çikiverdi

Ardindan öteki parçalar da çikiverdi

Kowdon karşilarinda, yüzünde memnun bir gülümsemeyle dikilmişti

“Merhaba sevgili dostum,” dedi Ethan’a bakarak

“Sanirim yardima ihtiyacin var

” Ethan’in içini bir anda derin bir umut kapladi

Kowdon tabii ya, onu nasil olup da unutabilmişti? Gerçi unutmamişti, ancak burada, böyle bir durumda karşisina çikacağini bilmiyordu

Kowdon’un bakişlari Ethan’dan Carazgisar’a kaydi

ve yüzündeki memnun gülümseme yavaş yavaş silinmeye, yerini kin ve nefret duygusuna birakmaya başladi

“O burada ne ariyor?” Kowdon bakişlari Carazgisar’da, belli ki Ethan’a sormuştu

Carazgisar’a resmen bir pislikmiş gibi bakiyordu

Ethan Kowdon’a ve Carazgisar’a bakiyordu şimdi

ikisinin de nefret dolu bakişlari birbirlerine kilitlenmişti

O an Ethan aklindan, acaba aralarinda ne türlü bir geçmiş sakli, diye geçiriverdi

Yüce Konsey toplanmiş, konseydeki büyücüler hararetli bir biçimde konuşuyorlar ve tartişiyorlardi

Uzun bir süreden beri istediklerini gerçekleştirmiş ve konsey toplantisinin yapilmasini sağlamişlardi

Aylardir kendilerini büyük bir sikintiya sokan irklar arasi gizli savaşlar onlari çileden çikarmiş, resmen patlama noktasina getirmişti

Huzurun ve barişin sağlanmasinin mutlak olduğu bu topraklarda, savaşi görmeye dayanamiyorlardi

Ancak bu olaylar sadece birkaç ay içinde meydana gelmiş şeyler değildi, bu sikintilarin esas çikiş noktasi, Şeytan’in bazi gizli güçlerle yaptiği antlaşma idi

Zherra ve Baroth adinda, artik konsey üyelerinin adlarini ezberlediği ve söylemekten bile çekinir hale geldiği iki savaşçinin Şeytan’la uzun bir süre önce yaptiklari antlaşma, irklar arasinda çok büyük tartişmalara, kavgalara neden olmuş, herkes birbirine çatar duruma gelmişti

Dahasi bundan ilk önce haberi olan büyücüler, kendilerine haber vermedikleri gerekçesiyle öteki irklarin tehdidi altindaydi ve Mantonies Diyari’ndaki Ölü Kasaba gibi, ancak bu sefer tüm ülkeye yayilmiş olan bir korku ve endişe vardi

Büyücülerin nasil olduysa söz haklari ellerinden alinmiş gibiydi, acilen aralarindan en iyi büyücüleri seçmeleri ve kendilerini temsil edecek bu büyücüleri savaşlari durdurmaya teşvik etmeleri gerekiyordu

Amfi biçimindeki toplanti salonunun bütün koltuklarini doldurmuş olan büyücülerin uğultu biçimindeki konuşmalari, salonun ortasina girerek ağir bir biçimde ilerleyen, cüppesinin eteği yerleri süpüren, aksakali beline hatta daha aşağisina kadar uzanan Yüce Büyücü’nün karar verme masasina oturup tokmaği eline alarak masaya üç defa kuvvetli bir biçimde vurmasiyla bir anda kesilivermişti

Karar verme masasinin çevresindeki yarim ay şekli oluşturacak biçimde yerleştirilmiş beş masada oturmakta olan büyücüler doğruldular ve önlerindeki parşömenleri toparladilar

“Sessizlik! Sessizlik!” dedi Yüce Büyücü, elini kaldirip koltuklarda oturmakta olan büyücülere işaret ederek

Ardindan boğazini temizledi ve konuşmasina başladi: “Bugün buraya, büyücüler kasabasinda yaşamakta olan genç ve yaşli bütün büyücülerin aylar süren israrlarinin neticesinde toplanmiş bulunmaktayiz

Kimsenin inkâr edemeyeceği gibi, kasabamiz, dahasi Katadrath Diyari büyük tehlike altindadir

Bu konu hakkinda, yüce konsey uzun süren uğraşlar sonucunda toplanma karari almiştir

Kendimizi savunmak için yeteri kadar güce ve iktidara sahibiz, ancak bizim istediğimiz, bir savaş olmasi ve kendimizi savunmamiz değil, aksine savaş yaşanmadan bu işi bitirmektir

Bunun için ise yaşli, tecrübe sahibi büyücü ve cadilari değil, daha genç olanlari kullanmayi umuyoruz

” Salonda bir anda uğultular yükseldi, bu karara itiraz edenler oldu, sövenler oldu, fisildaşmalar son sürat devam etti

Yüce Büyücü tekrar elini kaldirdi: “Lütfen sessizlik! Sessizlik!” Salondaki uğultu yavaş da olsa dindi

Yüce Büyücü boğazini temizledi: “Bu tür bir kararda sizden beklediğimiz şey onayinizdir, reddiniz değil

Unutmayin ki bu karari vermeden önce çok düşündük-“ “Ne kadar düşündüğünüz belli!” diye atildi oturan büyücülerden biri

Yüce Büyücü’nün kaşlari çatildi, ancak sinirle değil, karşi çikan şahsin fikrini öğrenmek için

“Böyle bir durumda, savaşin eşiğindeyken genç, acemilerle nereye varacağinizi saniyorsunuz?” “Dediğiniz doğru,” dedi Yüce Büyücü sakin bir biçimde

“Bunu düşündük, elimizden başka ne gelir bunu da düşündük

” “Irklarin liderleriyle konuşacak ve onlarla eski dostluklari bulunan yaşli cadi ve büyücülere ne oldu ki?” dedi cirtlak bir cadi sesi

Yüce Büyücü kadini göremese de sesin geldiği yöne döndü ve başini hak verircesine salladi

“Eğer eski dostluklarin ve ahbapliklarin hâlâ işlediğini düşünüyorsaniz hanimefendi, oldukça yaniliyorsunuz

” Durdu, ciddi bir bakişla bütün salona bakti

“Hatta bu çürüyen, eskiyen, neredeyse kopma noktasina gelmiş olan dostluk bağlaridir savaşa zemin hazirlayan nedenlerden biri-“ “Saçma!” Bu seferki hiriltili, yaşli olduğu oldukça belli bir sesti – hatta sesin sahibi yaşli büyücü yerinden kalkip Yüce Büyücü’yle birebir konuşuyormuş gibi bir tavir takindi

“Sözleşmemiz yok muydu bizim? Antlaşmalarimiz? Düşmanlarimizin ya da müttefiklerimizin soyumuzun ileri gelenleriyle bizlerden yüzyillar önce imzaladiklari antlaşmalar? Mürekkepleri ne kadar çabuk kurudu o antlaşmalarin?” “Lütfen oturun

” diye rica etti Yüce Büyücü

“Böyle bir kriz ortamina ne antlaşmalari, ne de sözleşmeleri sokma niyetinde hiç değilim, çünkü bu savaş ortami hiçbirini etkilemiyor ve ilgilendirmiyor

” Fisildaşmalar tekrar başladi

Yüce Büyücü bugünkü toplantinin yorucu, sikintili, gergin geçeceğini önceden tahmin etmişti, kendisinin olacak olan olaylara dair öngörüleri kuvvetliydi

Onun için mümkün olduğunda konseyin her üyesiyle nazik bir biçimde konuşmaya, hepsini sakin bir halde tutmaya çalişiyordu, aksi takdirde planladiği kararlari alamadan toplantiyi noktalamak zorunda kalabilirdi

“Önerinize devam eder misiniz?” dedi orta yaşli bir cadi

Onun sesi fisiltilari tekrar dindirdi

Şimdi salona pürüzsüz bir sessizlik çökmüştü

“Teşekkür ederim,” dedi Yüce Büyücü, bu anlayişli cadiya minnet duyarak

“Dediğim gibi, bu kriz döneminde genç cadi ve büyücüleri kullanmayi, onlarin marifetlerini görmeyi istiyorum

Şimdi düşünebilirsiniz ‘Bu bir sinav mi ki gençleri deneyeceğiz’ diye

Böyle düşünmekte de haklisiniz; ancak her sinav zaten zoru başarmaya yönelik değil midir? Yalniz sizden ilk isteğim, bu kararimi bir sinav yapiyormuşuz ve gençleri de sinava tabii tutuyormuşuz gibi görmemeniz – böyle bir şey söz konusu bile olamaz

” Yüce Büyücü önündeki, salon koltuklarinda oturmakta olan katilimcilarla arasindaki konsey üyelerine döndü

Masalardan birindeki genç bir kizi işaret etti: “Miranda Crazamar, buyurun

” Masalardan birindeki siyah uzun saçli, ciddi bakişli, kendinden son derece emin, yeşil gözlü ve çevik görünümlü genç bir kadin ayağa kalkti; salondaki diğer cadi ve büyücülere göre Miranda hayli modern giyinimliydi, cüppe giymek istememişti, nasilsa öyle görünmek istiyordu

Sessizliğin arasinda, nefeslerin adeta tutulduğu dakikalarda olgun bir biçimde ilerleyerek Yüce Büyücü’nün büstünün yan tarafindaki bekleme bölümüne geçti, Yüce Büyücü gibi yüzünü salona döndü

Merakli, inceleyici bakişlar bir anda Miranda’nin üzerine çevrilmişti

“Miranda,” dedi Yüce Büyücü, “Hatirlayacağiniz üzere bizlere vakt-i zamaninda hayli başarilar getirmiş, oldukça yetenekli ve benim son derece güvendiğim bir cadi

” Miranda yüzünde hafif bir gülümsemeyle Yüce Büyücü’ye döndü ve ikisi birbirlerine baş sallayarak karşilikli teşekkür ettiler

Ardindan Miranda tekrar ciddi bir yüz ifadesiyle salona döndü

“Karbarov Smizekon

” Konsey masalarindan bir diğerinde yine genç bir büyücü ayağa kalkti, Miranda’nin aksine bu büyücü cüppe giymişti ve aksi, sinirli gibi bir ifade bütün yüzüne yayilmişti

Hirçin adimlarla yürüyerek Yüce Büyücü’nün öbür yanindaki bekleme bölümüne girerek o da yüzünü salona döndü

Yüce Büyücü yine söz aldi: “Karbarov, asilliğiyle ve dürüstlüğüyle takdir ettiğim bir büyücüdür

Kendisine yalan söylenmesine, oyun oynanmasina ve ihanete asla göz yummaz

Buradaki hayli cadi ve büyücüyle eşdeğer bir karakteri olmasindan ötürü zamanindaki savaş ve muharebelerde bizlere oldukça yardimi dokunmuştur

” Karbarov, Yüce Büyücü’ye değil, salona başini salladi

“Elizabeth McBien

” Sarişin, oldukça güzel bir cadi, Miranda’nin demin kalktiği ayni masada ayağa kalkti, seri adimlarla Miranda’nin yanina gelerek durdu, salona döndü

“Elizabeth,” dedi Yüce Büyücü, “bana son derece iyi bir casus gibi gözüküyor

” Bunu dedikten sonra içtenlikle güldü, onunla birlikte salondan da kisik gülüşme sesleri duyuldu

Elizabeth de olduğu yerde, salona bakarak güldü

“Kendisi birçok gizli görevde yer almiş ve vazifesinin hakkini başariyla vermiş, son dönemin iyi cadilarindan biri,” diye ekledi Yüce Büyücü

Elizabeth Yüce Büyücü’nün sözünü tasdikler gibi başini öne tek bir kez salladi

“Ve son olarak,” diye devam etti Yüce Büyücü, “Carazgisar

” Ancak Yüce Büyücü’nün bunu demesinin ardindan, önündeki beş masada da kalkan kimse olmadi

Yüce Büyücü’nün bu duruma bir açiklamasi vardi elbette: “Ancak kendisi şu an aramizda değil, kadim bir görevde

En kisa zamanda, tahminimizce yarin gün içerisinde gelmesini umuyoruz

Yarin akşam güneş batmadan onu ve beraberinde getirdiği konuğu karşilayacağiz

” Salonda tekrar miriltilar yükseldi

Yüce Büyücü elini kaldirip onlari susturdu

“Konseyin başinda da dediğim gibi, dostlarim

” Yüce Büyücü “Dostlarim” kelimesini içtenlikle söylemişti

“Son derece tehlikeli bir durumun ortasindayiz ve savaş an meselesi

Bizler her ne kadar istemesek de er ya da geç bir savaş olacak ve bizlerin bu vakitten sonra yapmasi gereken şey, savaşin olup olmamasini tartişmak değil, savaşta kendi tarafimizi belirlemektir

” Yüce Büyücü iki yanindaki genç büyücülere dönerek onlari ima edercesine sözlerini sürdürdü; “Bu genç büyücülerimizin bizlere her zaman için yardimda bulunma sözleri var, bunu bizler unutmadik, kendilerinin de unuttuğunu sanmiyorum

Amacimiz tarafimizi belirleyip savaşta gerekli pozisyonu almak ve bu savaştan mümkün olduğunca en az hasarla çikmaktir

Tabii sözle durumu her ne kadar hafifletiyor gibi görünsek de, bahsettiğimiz düşman Şeytan’in birebir kendisi olduğu için elimizden gelenin en iyisini yapmaya gayret edeceğiz

Unutmayiniz ki, herkes başta savaşa yalniz girer, ancak savaşin kizişan zamanlarinda iyi taraf, kötü taraf; hakli, haksiz; dost, düşman; bunlarin hepsi belli olur

“Diyeceklerim bu kadar

Hepinize konseye katildiğiniz ve gösterdiğiniz nezaket çabasi için teşekkür etmek istiyorum

” Yüce Büyücü’nün sözlerini bitirmesiyle birlikte, amfi biçimindeki salonda dinleyici koltuklarinda oturmakta olan genç yaşli bütün cadi ve büyücüler ayaklandilar

Hepsi yavaş yavaş siralarin bitimine doğru yürümeye koyuldular

Yüce Büyücü arkasini dönüp salona girdiği kapiya doğru yürümeye koyuldu

Arkasindan Miranda’nin ona bir şey söylemek üzere sessiz adimlarla geldiğini fark edemedi

Kapiyi açip dinlenme odasina girdiğinde Miranda’nin da arkasindan geldiğini ve kapiyi onun yerine kapattiğini gördü

Tek kaşini kaldirarak Miranda’ya bakti

“Hayirdir Miranda?” “Yüce Efendim, size bir şey sormak istiyorum

” br / “Tabii, tabii

” Yüce Büyücü ilerideki koltuğa cüppesinin eteklerini çekerek oturdu

Onun hemen karşisindaki koltuğa da Miranda oturdu

Bakişlarindan, Yüce Büyücü’nün bahsettiği, Carazgisar’la birlikte gelecek olan konuğun kim olduğunu merak ettiği anlaşiliyordu – ancak meraktan ziyade, bu konuğun kim olduğunu bildiği için, gerçekten onun gelip gelmeyeceğiyle ilgili tereddüdü vardi sadece

“Bahsettiğiniz konuk,” diye söze başladi Miranda, “son silahşor

” “Evet

” Yüce Büyücü başini salladi

Dikkatle Miranda’dan gelecek soruyu bekliyordu

“Onun bize gerçekten bir yararinin olacağini düşünüyor musunuz?” Yüce Büyücü önce bu soru karşisinda durup kaldi –sanki Yüce Divan’da ülkenin ileri gelen büyücüleri ve cadilarinin karşisinda sorguya çekiliyordu- ancak sonra bu sorunun içindeki samimiyet duygusunu kapmiş olacakti ki, içtenlikle cevapladi: “Yararinin olmayacağini düşünsem, onu senin gibi iyi bir cadi olan Carazgisar’la niye getirteyim?” “Ben – biliyorum – kararlarinizi sorgulamak niyetinde değilim

Ancak

” Miranda birden kekelemeye başlamişti

“Ne demek istediğini anladim sevgili kizim,” dedi Yüce Büyücü

Bununla birlikte Miranda rahatladi

“Ancak, her irkin tarihinde bir kez bir mucize yazar ve bu irk bu mucizeyi kaçirmamalidir

Daha önce – yüzyillar önce - devlerin irkina yazilmiş olan bu mucize şimdi de bizim irkimiza, yani cadilarin ve büyücülerin irkina yazildi

Bunu senelerdir araştiriyoruz, artik cevabin son silahşor olduğuna eminiz

Onun bize yardimlari, iyilikleri dokunacak

” “Peki ya yardim etmek istemezse? Ya kendini bir savaşa hazir hissetmezse?” “Bizim kendimizi bir savaşa hazir hissetmemiz şimdilik bütün dertleri ortadan kaldiriyor

Sonuçta son silahşoru tek başina savaşa yollayacak değiliz

” Yüce Büyücü durup bakişlarini Miranda’yla arasindaki boşluğa çevirdi ve el parmaklarini birbirine geçirerek başini kaldirip tekrar genç cadiya bakti

“Yardimi konusunda da hiçbir kuşkum yok

Sonuçta ona biz de, dahasi sen de yardim edeceksin

” “Ben mi?” Miranda şaşirmişti

Konunun birden kendisine dönmesini beklemiyordu

“Ben ne gibi bir yardimda bulunacağim?” “Son silahşor Ethan buraya geldiğinde bunu onun ağzindan duyacaksin

Ve aranizda iyi bir pazarlik olacak

” “Anlayamadim?” “Anlayacaksin, sevgili kizim, anlayacaksin

” Yüce Büyücü yine o insanin içini isitan sicacik gülümsemesini takindi ve oturduğu yerden kalkti, onu Miranda takip etti

ikisi beraber odanin kapisina doğru yürüdüler

“Sen şimdilik bunlara hiç kafani takma ve güzelce istirahat et

Arada bir büyü kitaplarini kurcala, eski büyülerini tazele, çünkü bir günden bile kisa bir süre sonra değil dinlenecek, kafani toparlayacak vaktin bile olmayacak

” Yüce Büyücü kapiyi açti ve Miranda’yi kapidan uğurladi

Miranda Yüce Büyücü’nün üstü kapali konuşmasindan pek bir şey anlamamişti

Son silahşor Ethan’a ne gibi bir yardimi dokunacakti ki? Bu soru kafasinin belli bir köşesinde bir çerçeve gibi asilip kaldi ve Miranda, arkasindan el sallayan Yüce Büyücü’ye hayranlikla bakip, konsey salonunu terk eden diğer cadi ve büyücülerle birlikte binanin çikiş yolunu tuttu

Bilimsel Hikayeler

Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

Cevap : Bilimsel Hikayeler

06-25-2009	#2
TiFus	Cevap : Bilimsel Hikayeler Kızılötesi dünya tarihini kasıp kavuracak olan yeni buluşun son işlemleri tamamlandıktan sonra hemen televizyonlar ve internet aracılığıyla tüm dünyaya tanıtıldıbu yeni müthiş ötesi buluş belkide bir dönüm noktası oluşturacaktıbir bilgisayar alemi gibi birşeydialet kafanın arkasına yerleştiriliyordu ve bilgisayardan verilecek komutla kızılötesi dalgaları beyne gönderiyordukişi o anda uyumaya başlıyor ve sanki gerçek biryerde yaşıyormuş gibi hayal görüyordukızılötesi dalga ona hangi komutu yollarsa kişi onu görüyor, hissediyor ve tadıyordubilgisayardan hangi komut verilirse verilsin kişinin o komutu görmemesi diye birşey olamazdı İlk olarak küçük bir sanal oda kodladılarkişi bu odada yürüyebiliyor, konuşabiliyordusonra bu sanal odadaki hataları düzelttilerÖrneğin kişi odanın içinde bağırdığında ses yankılanmıyordugünler sonra bu küçük oda aynı normal dünyadaki yaşamda olduğu gibiydigirenler hayrete düşüyor, bu kadar gerçekçi olmasına şaşırıyorlardı sonra program dahada geliştirilerek bir oda değil küçük bir ev oldusonra büyük bir evhatta bir villaprogram cdye kaydedildi ve başka bir program için kollar sıvandıasıl amaç bir ev yapmak değildi tabikiasıl amaç tam gerçekçi bir oyun yapmaktıbir araba yarışıyüzlerce bilgisayar mühendisi sanal bir pist kodlamak için aylarca uğraştılarsonra arabalar gerçeğe uygun olarak tek tek, her aksesuar düşünülerek kodlandısonuç mükkemmeldikişi labratuvardaki koltuğunda gözleri kapalı biçimde otururken aslında beyninin içinde adrenalin ve heyecan fırtınları kopuyordu çünkü o anda bir audinin sürücü koltuğunda diğerlerini geçmeye çalışıyordu programı daha da alternatif yapmaya çalıştılarsanal bir futbol stadyumu ve gerçek futbolcularla gerçek futbol oynamakdüşünmesi bile insana heyecan veriyordu alet tanıtıldı ve oyun firmaları hemen kendilerine yeni oyunlar geliştirdilerÇok kısa sürede birçok oyun piyasaya sürüldü ve öyle bir rekabet başladı ki oyun firmasında çalışanların kimi zaman uykusuzluk yüzünden çeşitli hastalıllara yakalandıkları bile görülüyordubir sürü oyun piyasadaydıcounter-strike tarzı oyunlarda karşındaki sana mermi attığında çekeceğin acının dozajı bile oyun başlamadan önce seçilebiliyorduwarcraft tarzı oyunlarda ise kişi çeşitli özellikleri olan bir hero oluyordu ve düşmanlara karşı büyüler ve güçler kullanabiliyordu tüm bunlar çok fazla elektrik ve masraf gerektirdiğinden ilk başta bunları alan sadece zenginlerdiancak sonra çok hızlı biçimde yayıldığını düşünürsek daha az zenginlerede satılmaya başlandı ve sonra orta halli kişiler bile bu alete rağabet göstermeye başladılarartık herkes bu alette oyun oynamak için yüklü paralar vermeye hazırdıİnternet cafelerde bu alet saati normalin on katına kiralanıyorduİnsanlar yarım saat oynamak için bile uzun kuyruklar oluşturuyorlardı alet bilgisayara usb 30 sadece bu alet için çıkarılan süper hızlı usb bağlantısı ile bağlanıyordu ancak elektrik için birde ilave adaptör gerekiyorduher internet cafede aletten dörder tane olduğu ve tüm gün boyunca açık kaldığı için ay sonu geldiğinde çok elektrik faturası getirdiğinden kiralamanın fiyatı yirmi katına çıkartılmıştıbu müşterilerde hiçbir azalmaya neden olmamıştı çünkü çocuğundan yaşlısına herkes hayatında bir kez o zevki tatmak için herşeylerini vermeye razıydılaraletin satışına taksit ve indirimlerde girince bazı ev kullanıcılarının olmazsa olmazı haline gelmiştidurum böyle olunca elektrik kullanımıda bir hayli fazlalaşmıştı, dolayısıyla ülkeler yatırımlarını sadece elektrik üretimine harcıyor,rüzgar gücünden, akarsu gücünden, nükleer güçten ne bulurlarsa sonuna kadar yararlanmaya çalışıyorlardı oyunlar cdlerle satıldığı için korsan sektörüde bu işten payını almaya çalışıyordufirmalar her ne kadar koruma sistemi kullansalarda korsancılar kopyalayabildiklerini kadar oyun piyasaya sürüyorlardı oyunların bu kadar tutulduğunu gören porno sektörü boş durmadı ve piyasaya çeşitli porno oyunlar sürmeye başladıbu tip sektörün ortaya çıkması ile alet yeni bir bakış açısı kazandı ve bazı insanlar bunu sadece o tür oyunlar için almaya başladılaryaşları gittikçe küçülen gruplar sanal erotizmi yaşamak için oyunlara girmeye başladılaryaş aralığı gittikçe düştüğünde neyseki yeni bir kanun çıktı ve 18 yaşın altında olanların oyunlara giripte yakalandıkları takdirde hapis cezası verilmesi uygun görüldübu ceza erotik oyunların satışını bir hayli azalttı kısa zaman sonra film sektörüde bu işe başladıkişi, filmi sanki oradaymış gibi izliyor, olayları karakterlerle aynı yerde izliyor ama olaya hiçbir şekilde müdahele edemiyorduefekler gerçek ötesi olduğu için adrenalin, korku, gerilim en üst sınırlara yerleşiyordufilmcilerde bu olaya çok rağabet gösterdiler ve film sektörüde bu ölümüne rekabetin içine girdibazı sinemalar filmlerini koca ekranda izletmek yerine internet cafelerin yaptığı gibi bu aletlerle filmi müşterilerine yaşatmayı uygun gördüler ancak her sinema bunu yapamadı çünkü tek bir alet bile çok masraflı oluyordubuna rağmen sinemacılar bir hayli kar ediyorlardı online marketten alışveriş yapmak isteyenler evlerindeki kızılötesi aletiyle internetten sanal markete giriyorlar, geziyorlar, diğer insanları görüyorlar ve yorulmadan alışveriş yapıp kredi kartıyla parayı ödeyip tek bir beyin düşüncesiyle evlerine dönüyorlardıarkadaşlık siteleride bu işin içindeydilerİnsanlar kendilerine bir görünüm seçiyorlar ve sanal buluşma noktalarına sanal bar, cafe, resturantvb gidip başkalarıyla tanışıyorlardıİsteyen para verip kendi görünümünü kodlattırabiliyorduİnternette buna benzer birçok site kendine özgü birşeyler için çabalıyordu sonunda antivirüs firmalarının beklediği şey oldu ve hackerlarda bu işe karıştızaten eli kulağında bekleyen güvenlik firmaları hemen yeni ürünlerini satışa sundularkısa zamanda hem antivirüsler, güvenlik duvarları hemde virüsler, trojenler ortalıkta cirit atmaya başlamıştıhack saldırısına uğrayan bazı önemli kişilerde görülüyordukişi internette bir cafedeyken bir anda sanki büyü yapılmış gibi her tarafını kırmızı alevler kaplıyor, sonra önünde bir yazı beliriyordu\"hacked by \"Ünlü bir iş adamı bu yolla öldürüldükten sonra ortalık bir anda karıştı ve güvenlik firmaları yapabildiklerinin en iyisini yaparak insanları telafi etmeye başladılarÖldürülen iş adamının beynine çok güçlü kızılötesi bir şok yollanmıştıbuna bir çeşit virüste denebilirdibeyin hücreleri, şoku kaldıramamış ve altüst olmuştu olaydan sonra bu aletin satışının düşeceği sanılıyordu ama tam tersi olduİnsanlar bunu kullanıyorlardı ama bir yandanda güvenlik firmalarının paketleride su gibi gidiyorduhackerlar sanal alemin katilleri ve gaspçıları olmuşlardı ve polisler yeni timler kurmaya başladılar ve sanal alemde kovalamaca başladı birgün bir bilgisayar mühendisi yeni bir fikir ortaya koydu ve üzerinde çalışmaya başladısanal bir şehir kuracaktıİçinde cafelerin, resturantların, alışveriş ve eğlence merkezlerinin ve daha birçok şeyin bir arada bulunduğu müthiş görünümlü bir şehirbüyüklüğü İstanbulun avrupa yakası kadargece ve gündüz otomatik ayarlıgeniş bant internet üzerinden giriliyor ve isteyen siteden kaydını yaptırıp, görüntüsünü çizdiriyorüzerindeki giysiye kadar hemen ücretsiz biçimde girebiliyorgiriş ücretsiz olsunki şehre giren kişiler içeride para harcasındar ve yapımcılarda içeriye kurulan şirketlerden para alsınlar yüzlerce kişi bu şehir üzerinde çalıştı, firmalar, reklamlar, içine kurulacak şirketler belirlendi ve sonunda yapılması imkansız gibi gelen şehir işlemeye başladıbant genişliği olarak en az 8mbit hızındaki interneti kabul ediyordu ve internet üzerindeki büyüklüğü tam 488 terabayttıen ince ayrıntı bile düşünüşmüştü çünküsunucusu devasa bir binanın içindeydimüşterilerde bunun hakkını hemen verdilerherkes işinden artan zamanları bu şehirde geçiriyordueskiden arkadaşlık sitelerinde vakit geçirenler şimdi bu şehre hücum etmiştiŞehir inanılmazdıhayal gücünden öte bir güzelliği vardı ve yapımcılarını dünyanın en zengin adamları haline getirdi İnsanlar bu şehir aracılığıyla dünyanın bir ucunda olsalar bile birbirlerine dokunabiliyorlar, konuşabiliyorlardıbazıları sadece uzaktaki tanıdıklarıyla buluşmak için bile geliyordu yapımcılar bu şehri sonuna kadar koruyorlardı çünkü biliyorlardı ki hackerlar en ufak bir sızıntıda içeriye dalacaklardıÇok geniş bir internet bağlantısı gerektiğinden internet sağlayıcılarıda zorluk çekmeye başlamıştıÇünkü herkes 8mbit ve üzeri internet hızı bağlatıyordutürkiye gibi bazı ülkeler için fiberoptik kablolar şart olmuştu artık Şehrin kodlayıcıları olan mühendisler bu yoğun rağabetin azalmaması için paralarının önemli bir kısmını elektrik ve internet gelişimine harcadılarbunu düzenli biçimde yaptıkları için bazı ülkelerde ekonomik kriz ihtimali kalkmıştıhatta herhangi bir ülkenin bir şeye ihtiyacı olursa orayada sonuna kadar yardım edeceklerini açıkça belirtmişlerdionların bu yardımsever tavırları ve servet meraklısı olmayışları bu sanal şehri iyice kalabalıklaştırdıburaya \"onlineland\" adı verilmişti herşey süperdifirmalar sonuna kadar paylarını alıyorlardı, bu iş artık insanlığın bir parçasıydıoyunlar, filmler, programlar ardı ardına piyasaya sürülüyorlardıneredeyse her büyük internet sitesi kendine bir sanal alem kodlamayı başarmıştıartık kızılötesi alet, çeşitli markalar üzerinden şatışa sunuluyorduİnternette rahat etmeleri için sadece bu alete özgü koltuklar bile çıkmıştıtuvalet gibi ihtiyaçlar için ara vermek fonksiyonu vardı bazı markalardaarada internet bağlantısı kopup bir anda istemsiz olarak evlerine dönenler olsada,bilgisayarları çökenler yada, elektrikleri kesilip evinde karanlıkta beklemek zorunda kalanlarda olsa, artık insanlık bunu kendine benimsemişti ve geri bırakamazdızaten bırakmak isteyende yoktu\"ta ki yeni bir dönüm noktasına kadar\" bir grup bilim adamı kızılötesi aleti zaten başından beri sevmemişlerdi ve üzerinde araştırmalar yapıyorlardıonlar için bir eksikliği vardı sanal alemingüzel bulmuyorlardısonunda bu şeye lanet edilecek kadar kötü bir zararını keşfettilerbu alet beyne kızılötesi dalgalar yolluyordu ve beyni resmen kemirip bırakıyorduzararı hemen görülen birşey değildi ama yavaş yavaş etkileri başlamıştıİstatistiklere göre dünyadaki bütün çocukların eskiye oranla derslerinde düşmeler görülmüştüayrıca çeşitli yerlerde görülen unutma vakalarıda fazlalaşmıştıtrafik kazalarında gözle görülür bir artış yaşanıyorduİnsanlar trafiğe çıktıklarında birden beyinlerinde sarhoşluk başlıyordu ve kaza yapabiliyorlardıeğer bu alet kullanılmaya devam ederse insanlık tarihi için kıyamet yakın denebilirdiancak bunu zararı keşfetmekte çok geç kalmışlardı ve geç kalmayada devam ediyorlardıİnsanları böyle birşeyden vazgeçirmek çok zor olsa gerektihele dünyada bir yığın cahil varken ertesi gün bilim adamları hemen bunu insanlara açıklamak için izin istediler ama onlara bu izin verilmedi çünkü çoğu kişi bundan para kazanıyordu ve bu alet bir anda ortadan kalkarsa bir sürü ülkenin batacağını biliyorlardıyinede böyle kullanılmaya devam edilemezdizararsız bir makina ile bağlanmanın yolunu bulamazlarmıydı? hayır kızılötesi dalga beyne direk olarak verildiği için zarar vermeden kullanmanın bir yolu yoktubilim adamları ne kadar uğraştılarsada bunu halka duyurmak için gereken izni bir türlü alamadılaryaptıkları resmen cahilliktikaç ülke batarsa batsın bunu insanlara duyuracaklardıbunu insanlık için yapacaklardıama nasıl? düşündüler, düşündüler ve sonunda bir yolunu buldular alet ortaya çıkalı tam altı yıl olmuştu ve her yıl olduğu gibi bu yılda sanal alemin hayata girmesinin altıncı yılı kutlanacaktıancak bu sefer ilk defa onlinelandde yapılacaktıplan basittibir grupla işbirliği şeklinde yapılacaktıyapılan şenliklerde abd başkanının aletle ilgili konuşması başlamadan bir anda tüm kızılötesi aletlerin yayını çevrilerek bilim adamlarının yaptığı programa yönlenecektiprogramı hacklemek tabiki imkansızdı ancak bilim adamları şehrin yapımcılarıyla anlaşmışlardıÖnce onlarda inanmamışlardı bu duruma, ama sonra onlara hak verdiler ve insanlığın nereye gittiğini anladılarbaşka çareleri yoktu kutlama günü: onlinelandde herkes ellerindeki sanal içkilerden, içecek ve yiyeceklerden tüketiyorlardıŞehir hiç olmadığı kadar kalabalıktıher ülkeden insan vardıİngilizce konuşuluyorduherkes eğlenmesine bakıyorduaynı zamanda şehrin kurucularıda bilgisayarlarının başlarında organizasyonun kodlarını inceliyor ve yönlendirme zamanı için bekliyorlardıgüvenlik sistemi 5 saniye için kesilecekti ve yönlendirme gerçekteşecektiİnsanlara, bu gerçeklik tüm ayrıntılarıyla gösterildikten sonra herkes programdan çıkarılacaktıgerisi sonra düşünülecek şeydiİzletilecek olan kayıtta aletin zararı çok iğrenç biçimde gözler önüne serilmiştiartık gerisi halkın taktiriydi sonunda zamanı geldiabd başkanı alet hakkında konuşmasını hazıramış ve onu övecekhiçbir zaman konuşmayı yapamayacak olması onun için kötüŞimdi kocaman kürsüye çıkıyorŞehrin kurucusu gerçek dünyada güvenliği kesmek üzere enter tuşuna basmak için hazırabd başkanı boğazını temizliyor ve kurucu entera basıyoronlinelandde bulunan herkes bir anda başka bir yere yönlendiriliyorlarama ne yazıkki bilim adamlarının hazırladığı programa değilgüvenlik kesildikten 3 saniye sonra pür dikkat bekleyen hackerlar onlinelandi hackliyorlar ve kendileri hazırladıkları hack programına yönlendiriyorlaronlineland hackleniyor kurucunun telefonu çaldıhackerlar arıyordu ve ona durumu bildirdilerkurucu ağzı açık kalmıştıne yapacapını bilemedi bir anhackerlar terörist bir gruptu ve şehri tamamen kendi himayelerine almışlardıkurucuya da sıkı biçimde tembihlemişlerdieğer elektriği keserek yada başka bir yolla insanları hacklenmiş onlinelandden çıkarmaya çalışırsa bir şok programının devreye gireceğini ve içeride bulunan tüm insanların hafızalarını kaybederek ilkel birer topluluk haline geleceğini söylemişlerdi bilim adamlarından biri kurucuyu aradıkurucu \"teröristler\" diyebildiancak sonra kendini toparlayıp ona durumu anlattıteröristlerin karşılığında ne istediğinide söyledinormal birşey istemiyorlardı\"tüm dünyayı himayeleri altına almak istiyorlardı\"eğer böyle birşey kabul olursa tüm dünya karanlık çağlara girerdi herhalde hemen tüm ekiplere haber verildiherkes hem büyük bir şaşkınlık içinde hemde intikam duygusuyla bilgisayarlara sarıldıteröristler şehre her türlü girişi kapamıştı ve büyük bir güvenlik ile şifrelemiştibunları çözmenin imkanı yoktukurucu biryerlerden sızacak yer ararken akrabaları ve ailesi geliyordu aklınakızı ve karısıda içerdeydionlara durumu açıklamamıştıtüm ekibin akrabalarının ve ailelerininde orada olduklarını biliyordueğer elektriği keserek onları gerçek dünyaya geri getirse o zamanda bambaşka bir faciayla karşılaşacaktıortam gerilmiştiherşey karışmıştıteröristler güvenlik sistemini keseceğini nerden öğrenmiştilanet olsun nerdennerden başlamıştı bu şehir kurma sevdasıneden yapmıştı bu hatayı aslında ona bu fikri veren gençliğinde izlediği matrix filmleriydibuda onun biraz değişmişi değilmiydi? o tüm bunları düşünürken bir kişi sevinçle bağırdı\"Şifreyi çözdüm ! \" herkes aynı anda büyük bir umutla kendi monitörlerinden onun bilgisayarına baktıevet çözmüştüaslında çok basit ama akıl edilemeyecek bir şifre tekniği kullanmışlardıbirkaç milyon bilinmeyenli denklemi bir saatte çözmek gibihemen onlinelande girdilerkarşılarına birkaç şifre daha çıkmıştı ama onları çözmek o kadarda zor değildionlinelandi donattılar ve kendi güvenlik sistemlerini yeniden devreye soktularİnsanlar güvendeydialetin verdiği zarar hariç Şehrin hepsi sağ salim dünyaya döndürüldü ancak bilim adamlarının yaptığı program ellerinde patlamıştızaten bu faciadan sonra kimsenin o aletle işi olacağını sanmıyordu kurucuo gün tek hamleyle tüm şehri silmiştisunucu binasıda artık başka bir iş için kullanılacaktıbilim adamları her ne kadar izin verilmesede bu aletin tüm zararlarını dünyaya duyurmayı başardılarkızılötesi aletlerin kullanımı bir anda durduğu için tüm ülkelerde çok çok fazla elektrik enerjisi açıkta kalmıştıdedikleride çıkmıştıyıkılan devletler olmadı değil ama kurucu kazandığı tüm serveti vererek bazı devletleri kurtarabildiekonomi alt üst olmuştu ama kimin umrundaydı bilim adamları sonunda aletin verdiği beyin hasarlarını düzeltmenin bir yolunu buldular ve tüm amelyatları kendi cepleriyle kurucunun servetinden ödediler kurucu işlerini bitirip bir akşam eve neşeli biçimde gittiğinde karısını yanağından öptü ve o gün ilk defa hiç bilgisayarına girmediartık herşeyin bitmiş olmasından dolayı çok keyifliydio aleti ve onlinelandi özlemeyecekti ancak aklını kemiren tek bir düşünce vardıterörist grubun bir gün yeniden kendini gösterip yeni eylemlerle karşısına çıkma imkanının olup olmadığıydı \"bilgisayar dünyası hep aklımı karıştırmış ve bana yeni bir alem gibi gelmiştir\"

06-25-2009	#3
TiFus	Cevap : Bilimsel Hikayeler Olivia karanlık ve boş sokakta,bir hayalet gibi süzülüyoreski sokak lambaları,etrafındaki koyu gölgelerin,ne olduklarını ve nereye koştuklarını anlamasına yetecek kadar parlak değilağır olan adımları,gölgeler çoğaldıkça,giderek hızlanıyorÇok az kaldıŞu köşeyi dönünce herşey sona erecekbunu hissediyor,o köşenin ardında birşey varonu hem ürküten,hemde güven duymasını sağlayan birşeyŞimdi yalnızca bir iki adım kaldıbir kaç saniye sonra huzura kavuşacaktam o sırada arkadan birisi adını haykırıyorbu ses,bu kadar tanıdık olmasa,asla arkasına dönüp bakmazdıama o sesÇok özlediği birinin sesiağır ağır arkasını dönüyorve şimdi karısı karşısındatanrım!hala,eskisi kadar güzelhatta belki,daha da fazlafakat,hala farkedemediği,bir değişiklik var karısındaÖyle ya,ne bekliyordun ahmak herifÖleli bir yıldan fazla oldudeğişmiştir elbetama öylesine canlı kikadının,dolgun dudaklarının arasından,zor anlaşılır bir sesle,iki kelime dökülüyor\"seni özledim\"adamın,gözlerinden kurtulan,bir iki damla yaş yanaklarından süzülüyorkadının kollarının arasına atıyor kendini\"tanrım!bende seni özledim tatlımseni öldün sanıyordumnasıl korktum,bilemezsin\"adamın konuşması,hıçkırıklarla kesiliyorkendini toparlayıp,konuşmayı sürdürüyor\"İşten eve geldiğimde,sen,karnında bebeğimizle,camın kenarındaki,sallanan sandalyede oturuyorsungüneş saçlarını aydınlatırken,ne kadar güzel olduğunu düşünüyorumfakatbirden birşey oluyorkorkunç birşeybirden,yüzün değişmeye başlıyorve \"o\" oluveriyorsun\"o\" nun çılgınca bakışları,beni deliye çeviriyorkirli elleriyle,karnını okşuyor\"bana söz vermiştin\"diyor\"eğer bana birşey olursa,asla başkasını sevmeyecektinama sen ne yaptınÖleli bir kaç yıl olmuştu ki,bu kadınla evlendinŞimdi birde bebeğiniz olacaktabi ben izin verirsem\"Çılgınca gülümsüyorhissediyorum,sana ve bebeğimize birşey yapacakbir çığlık atarak,masanın üzerindeki,ekmek bıçağını alıyorum\"o\" na dönüşen sana \"karımı ve oğlumu rahat bırak\" diye bağırırken,çılgınca bıçağı saplıyorumbelki de milyonlarca kezveve gözümü açıp baktığımda,\"o\" gitmişve sen kanlar içinde,yerde yatıyors\" kadın,işaret parmağını dudaklarına götürerek \"şiiişşşt\" diyor müşvik bir sesle\"artık,hepsi geçtiben seni,beni öldürdüğün için affettimŞimdi sende,kendini affetmelisin\"adam,korkudan yerinden fırlamış gibi gözüken,gözlerini,kadına dikiyor\"Şimdi bana sıkıca sarıl\" diyor kadın\"ama çok sıkı\"kadın inanılmaz bir güçle,adamı sıkıyoradam artık nefes alamıyorve o anda birden,karısındaki değişikliği farkediyorkarısının,ela gözlerinin olması gereken yerde,siyah,dipsiz çukurlar var \"no 6-14 te,bir a4 kodu tespit edildi\" adam kurtulmak için çırpınırken \"009060 no lu hasta msc1 tedavi odasına\" kadın onu dahada sıkıyorbiraz daha sıkarsa,öleceğim diye düşünüyor \"Şok tedavisi için geri sayım10-9-8\" kadın çıldırmışçasına kahkahalar atıyor \"3-2-1 şimdi\" otuzlu yaşlarda ki,009060 no lu hasta,göğsünde yoğun bir sancıyla uyandıbir an için,nere de olduğunu anımsayamasa da,başında,ellerinde şok aletleriyle ona bakan,bir yüz ifadeleri olsa,şaşkın bakacaklardı iki 2043 yapımı,eski model android,hafızasının yerine gelmesine yardımcı olduoldukça yıpranmış bu androidlerden biri \"hasta,msc1 tedavi odasına götürülmeye hazır\"dedidiğeriyse \"anlaşıldı\" diyerek onayladıadam \"hayır\" diye bağırdı\"msc olmazben iyiyimyalnızca bir kabustuhepsi busiz lanet yaratıklar,bunu anlayamıyormusunuz\"androidlerden biriaynı yıl yapılmış olmalarına rağmen,diğerinden çok daha eski duruyordu \"komut olumsuz\"dedi\"hasta 009060 direnirse,uyuşturucu iğne yapılması konusunda onay bekliyorum\"kulak vazifesi gören,komik çıkıntıya yerleştirilmiş mikrofondan,tiz bir ses duyuldu\"uyuşturucu iğne onaylandı\" hayır,009060 nolu hasta,zorluk çıkartmadıbu gelişmiş akıl hastahanesine kapatılalı,bir yıl olmuştuartık,neye zorluk çıkartıp,neye çıkartmayacağını,çok iyi öğrenmiştiruhsuz yaratıklar tarafından,odasına geri konduğunda,adım dahi atamayacak kadar,bitkin durumdaydıyatağına ulaşamadan,olduğu yerde,yığılıp kaldıayıldığında da,küçücük penceresinden görünen,kızıl gök yüzüne bakarak,altı,yedi saat kadar uyuduğunu düşündüayağının dibine bırakılmış,yeşil renkli,ne olduğunu bilmediği ve asla öğrenemeyeceği,tavuk tadını andıran,iğrenç görünüşlü yemeğini iterek,onlara kendilerini geliştirmeleri için verilen bilgisayarının başına geçtibu iğrenç yerdeki,en güzel şey,bu bilgisayardıona olivia adını vermiştidaha önce,tüm makinalardan,nefret ederdinede olsa,bilgisayarlar,gelişmemiş android ler demektiyani olivia ile tanışana kadar öyle düşünüyorduoysa olivia farklıydıonu anlıyor,dinliyorduhatta onunla konuşuyordu bilekimse inanmasa da olivianın duyguları olduğundan emindinasırlaşmış parmaklarını,tozlu monitörün üzerinde gezdirdi\"uyan tatlımben geldim\"monitör,yavaş yavaş,gözlerini açıyormuş gibi aydınlandıekranda,silik bir yazı belirdi\"bu gün nasılsın dostum\"009060 no lu hasta,tam delilere yakışacak bir biçimde sırıttıparmaklarını,klavyeye götürüyordu ki,artık adını unuttuğu,009043 no lu hastanın,ona seslenmesiyle,kötü bir iş yapmak üzere olan,yaramaz bir çocuk gibi,ellerini geri çektiartık,kendi adını bile hatırlayamıyorduo 009060 no lu hastaydıhepsi bu\"hey dostum\"dedi 009043\"bu sefer ki planım,gerçekten kusursuzartık,bu delikten kurtulacağımbelki de,hala yeşilliklerin olduğu söylenen,o gizli bölgeyi bulurumsen hiç yeşillik gördünmü?\"009060 \"hayır\"der gibi,başını,iki yana salladı\"ama annem görmüşcennete benzediklerini söylerdi\"009043 \"ne dersin dostum,benimle gelmek,istermisin?birlikte yeşillikleri bulabiliriz\"adam acı bir şekilde iç çekerek\"sen delisin derim\"dedi009043 \"ee ne var bundahepimiz deliyizbunun için buradayızhadi bu delikten,sonsuza kadar kurtulup,cenneti bulalım\"009060 acı bir kahkaha attı\"asıl,buradan çıkmayı denersek,cenneti boylarızayrıca,57 planın içinde kusursuz demiştinama sonunda,bu koğuşta,msc2 yi gören,tek insan olma,şerefine eriştinÜzgünüm dostumbenim keyfim yerindetabi sen,kademe atlayıp,msc3 üde görmek istiyorsan,devam et\"birden 009043 ün gözleri,korkuyla irileşti\"bunu sakın,bir daha söylememsc3 artık yokonu kaldırdılaroo olaydan sonra\"ellerini,sinirli bir şekilde,sallayarak konuşuyordu009060\"tamam,tamam msc3 yokhadi yat,uyubeni de,rahat bırak\"009043,kendi kendine söylenmeye devam ederek,yatağına uzandı009060 ise,olivia ile sohbetine geri döndüo gece,uzun,uzun sohbet ettileryatağına uzandığındaysa,msc1 in hala süren etkisiyle,hemen sızıverdi gözünü açtığında,ilk önce,hayal gördüğünü sandıoda karanlık olduğuna göre,hala geceydikarşısında \"o\" duruyorduÇığlık atmaya çalıştıfakat sesi,boğazında düğümlendi\"o\" oradaydıİlk karısı ayda,bomboş,fakat kin dolu gözlerle,ona bakıyorduadam \"sensen gerçek değilsin\"diye kekeledikadın,yüzündeki,artık hiçte dudağa benzemeyen,biçimsiz yarıklarla,sırıttı\"ah,emin ol,gerçeğim bitanembana söz vermiştinben,ölüm döşeğindeykenbenden başkasını,asla sevmeyeceğine söz vermiştinama sözünü tutmadınsiz erkekler,asla verdiğiniz sözleri tutmazsınız\"adam,inanılmaz bir öfkeyle,yerinden fırladı\"Öcünü aldınbu tutulmamış söz,gencecik bir kadının ve doğmamış çocuğumun hayatına mal olduartık,neden beni rahat bırakmıyorsun?\"kadın öfkeyle \"asla\" diye bağırdı\"Ölene kadar,peşinde olacağım\"ellerini,adamı boğacakmış gibi açarak,üstüne atladıartık,boğuşuyorlardıadam,bir taraftan çığlıklar atarken,bir yandanda,androidlerin seslerini duydudaha eskiymiş gibi görünen,\"kırmızı kod009060 no lu hasta için mschazırlansınadam,son söylenenleri işitemediÇılgın gibi boğuşuyordubir ara,kendini toparladı ve artık odada yalnız olduğunu farkettikadın gitmiştiandroidlerse,giderek yaklaşıyorlardıtanrım!kırmızı kodmu demişti okırmızı kod,şu ana kadar,yalnızca bir kişi için verilmiştioda,msc3 e gönderilmeden önceydimsc1,onları en derin korkularıyla yüzleştiren,bir tür tedavi programıydısinir uçlarına bağladıkları,halüsilasyon yaratıcısımsc1,2 ve 3,şu ana kadar yapılmış,en gelişmiş androit tarafından yaratılmıştıoxi,yarı insan bir makinaydıve bu tımarhanenin yöneticisiydimsc2 yi tek gören 009043,bunun konusunu bile asla açmamış,msc3 ü gören tek hastaysa,içeride olanları anlatacak kadar çok yaşamamıştımsc3 ten çıkarıldığında,kafası bir kavun gibi,patlamış durumdaydıve şu anda,odaya yaklaşmakta olan androidler,kırmızı koddan,yani kafa uçuran msc3 ten bahsediyorlardı009060,olanlara inanamıyormuşçasına,etrafına bakındıbu sırada,iki android,odaya daldılardaha yeni gözüken,odada hiç ellenmeden duran,yemek tepsisini eline alarak,adama döndü\"oxi,bu gün,başka yemek yemenizi yasakladıyarın,msc3 programı için,hazır olmalısınızoxiden iletilmesi gereken bir mesaj_karabasan ve kabuslarınızdan kurtulmanız için,msc3 ün,şart olduğuna karar verdimzorluk çıkarmayacağınızı umarım_\"son iki cümle,androidlere ait,boğuk,metalik sesle değilde,oxinin insanımsı,fakat soğuk sesiyle yankılanmıştıandroidler,odadan çıkarken,009060,arkalarından öylece bakakaldısonrada,irileşmiş gözlerini,ona şaşkın şaşkın bakarak,neler olduğunu anlamaya çalışan,009043 e çevirdi\"hazırlanbu yarın sabah gidiyoruz\"009043 hiçbirşey sormadan,evet anlamında başını salladı ve hazırlıklara koyuldu 009060 olivianın başına geçtikısık bir sesle\"sende duydunmu?\"dedi\"beni,msc3 e göndereceklerhayır,buna asla izin vermeyeceğim\"ekranda beliren yazıyı okuyunca,009060,rahatlayarak,yüzünde,yine o delice sırıtış olduğu halde,arkasına yaslandıve ekrandaki yazıyı,yüksek sesle tekrarladı\"sabah kurtulacaksın,bana güven\"evet güveniyorduhemde kimseye güvenmediği kadar 009060 ve 009043 gece yarısı,televizyon odasında,planı tekrar gözden geçirmek için buluştularİkiside çok gergindisabah,androidler,009060 ı,msc3 e götüreceklerdimsc3 odasının kapısı kilitlenip,program başlamaya hazır olduğunda,olivia,devreyi içten çökertecek,program çalışıyor gibi gözükmesine rağmen,çalışmayacaktıprogramdan çıktığında,onun baygın olduğunu sanan,androidleri atlatması çok kolay olacaktıÇöp boşaltım bölümünde,009043 le buluşacak,boşaltım sisteminden bahçeye ulaşacaklardıburaya kadar herşey yolunda gitse bile,bahçe kapısını geçmeleri imkansızdıbahçe duvarları,yanına yaklaşan her canlıyı,binlerce parçaya bölebilecek,bir sistemle güçlendirilmiştiİşte burada söze,009043 karıştıheyecanla,elinde tuttuğu disketi kaldırıp,salladı\"hala biz,onlardan daha zekiyiz\" \"o nedir?\"diye sordu 009060009043 ün yüzüne şimdi,sinsi bir gülüş yayılmıştı\"bu bebek,bahçe duvarlarının sistemini çökertecek programa sahipyani dostum,sen bizi bahçeye kadar çıkar,gerisini bana bırak\"adam,şaşkınlıktan dili tutularak,bakakaldı\"onu nerden buldun?\" \"ben yazdımbununla uğraşacak,bol bol vaktim olduğuna emin olabilirsin\"sonra iki adam,birbirlerine bakıp,tam da kendilerine yakışacak şekilde,delice gülmeye başladılar sabahın ilk ışıklarıyla,009060 yatağından kalktızaten hiç uyumamıştıbütün gece,yeşilliklerle dolu o yer,gerçekten varmı diye,düşünüp durduŞimdi penceresinden dışarı bakarken,androidlerin,yaklaşan ayak seslerini duyabiliyordu009043 no lu hastayla,birbirlerine bakıp gülümsedilerbu andan itibaren,herşey çok daha farklı olacaktıandroidler,onu kollarından kavrayıp,götürürken,özgürlüğüne doğru yola çıktığını biliyorduolivia onun yanındaydıve o yanında olduğu sürece,hiçbir şeyden korkmazdıÇünkü olivia,onu dinliyorduve kimse inanmasada,duyguları vardı onun msc3 odası,kızıl gezegenden çıkarılan,redmetal madeninden yapılmıştıodanın içi,tuhaf bir losyon ve yanık et kokuyordubir kaç dakika içinde,tuhaf losyon kokusunun nerden geldiğini anladıgelişmiş,dişi bir android,sinir uçlarını belirleyip,yeşil yapışkan bir sıvı sürdükuruyup,donmasını bekledikten sonra,üstlerine kabloları yerleştirdikarşıdaki,program bilgisayarında,bir an için,olivianın yüzü belirip kayboldudemek buradaydıŞimdi kendini,bu iğrenç yeşil sıvılara rağmen çok iyi hissediyorduboş odanın içindeki hoparlörlerde,oxinin sesi yankılanmaya başladı\"009060 no lu hastaburaya yatırıldığınızda,karabasan ve real kabus şikayetleriniz vardıtedaviye başlayalı,bir seneden fazla olmasına rağmen,sizde,hiçbir gelişme gözlenemeditaktir edersiniz ki,dünyanın kimyasal yok oluşundan sonra,yaşam alanlarımız,oldukça kısıtlandıve birleşik konsey,yalnızca,tamamen sorunsuz,hiçbir hastalığı olmayan insanların bu kısıtlı alanları hakettiğini düşünüyoro yüzden,hakkınızda yok etme kararı alındıbu fedakarlığa gösterdiğiniz anlayış için teşekkürler\"009060 duyduklarına inanamıyordudemek buradaki tüm hastalar,eninde sonunda bu sona ulaşacaktıneyseki,endişelenmesine gerek yoktubir kaç saat içinde,bu iğrenç yerden kurtulmuş olacaktı009043 ve olivia ile beraber cennetlerini bulmak için,yola çıkacaklardıson hazırlıklar tamamlanırken,oxinin soğuk sesi tekrar yankılandı\"009060 no lu hasta,son olarak,seni sadık yardımcım olivia ile tanıştırmak istiyorumgerçi,sen onu,çok yakından tanıyorsun zaten\"009060 karşıdaki monitöre,dehşetle baktıolivianın,güven dolu gülümsemesi,şimdi ona çok donuk ve metalik görünüyordumonitörde ki yazıyı okurken,kendini tam bir salak gibi hissediyorduoysa dün gece,009043 \"hala biz onlardan zekiyiz\" demiştine acı bir komedimonütörde\"elveda 009060seninle tanışmak bir zevkti\" yazılıydıoxi ve olivia,programı başlatmak için,geriye doğru sayarken,009060 no lu hasta,bu dünyadan gittiğime,gerçekten üzülmelimiyim diye düşünüyordubelki de gerçek cennet,yeşilliklerle dolu o gizli bahçe,bu dünyadan çok çok uzaklarda bir yerlerdeydi 009043 no lu hasta,saatlerce,çöp boşaltım ünitesinde bekledikten sonra,ümidini kaybedip,odasına döndümasasının üzerinde,eski model bir bilgisayar duruyordubu oliviaydıhemen başına oturup,ona neler olduğunu sorduolivi,bir makinada olması imkansız bir şekilde,üzgün gözüküyordusolgun monitörün camında olivianın sözleri belirdi\"yapamadımonu kurtaramadımhepsi benim suçum\"009043,bir anda oliviaya inanılmaz bir yakınlık duyduonunla iyi dost olacaklardıhemde çok iyi

06-25-2009	#6
TiFus	Cevap : Bilimsel Hikayeler 3000 Osmanlı artık dünya yeni bir devirdedir ölümlülerin soyu gitikçe azalır osmanlı buna bir çare bulmalıydı klonlar işe yaramazdı klonların sadece 10 yıllık ömürleri vardı bunu uzatmak için osmanlının 10a yakın ayrı ayrı insan dnası bulması gerek başka gezegenlerden OSMANLI:tüm sistemler hazırmı KURT:evet efendim OSMANLI:mürettebat hazırmı KURT:evet efendim OSMANLI:kalkışa hazırlanın KURT:emredersiniz efendim geri sayıma 5 4 3 2 1 ilk gezegene doğru ilerlediler gezegen adı zaxso bir minator gezegeni insan dnası saptanmış robot 305 osmanlıya rapor verir 305:efendin gezene inme zamanınız 30 saniye OSMANLI:başlayın büyük bir gürültüyle iniş yaparlar minatorların lordu karşılamaya gelir geminin kapıları acılır osmanlı görkemli bir gelişle lordun gözünü kamaştırdı lord osmanlının zırhına göz dikmişti almak isyiyordu LORD:hoş geldiniz eee OSMANLI:osmanlı türkiyeden dünyadan minatorlar şaşaırır LORD:dünya güzel yer OSMANLI:hiç gittinmi LORD:hayır ama düşünüyorum şimdi buraya ne almak için geldiniz OSMANLI:insan lord sinirlenir LORD:insan yok burda gidin yoksa OSMANLI:yoksa ne bizemi sanlıdırçaksınız LORD:gerekirse evet ileri minatorların en güçlüleri çıkar minatorların generali OSMANLI:tamam teke tek savaş kim kazanırsa o yener LORD:ete et OSMANLI:tamam kurt kurt zıplayarak aniden öne çıkar vede minatora aniden saldırır kurt 1 ton ağırlığı 35 metre boy keskin dişler vede tırnaklar minator 25 ton ağıelığı 30 metre vede sadece balta kurt hızlıca koşar zıplar vede minatorun boğazından ısırarak parcalar ve derisi aniden ortaya cıkar KURT:padişahım bunlar insan LORD:insan zayıftı güçsüzdü insan artık yok minator var osmanlı kolunu kaldırır bir silah acılır vede ateş eder iğne minatorun kanını alır vede osmanlıya gerigelir osmanlı 9 tane daha ateş eder 9 minatordan kan örneği alır vede dünyaya döner minatorlar osmanlıdan korkar saygı olarak osmanlı zırhını vede kaskını minatora verir insan olunder giderken bi böcek bırakır teknolojide yardım eder dünyada dir tanesini kulonlar ama sonuç yine aynı 11 yıl yaşar vede ölür osmanlı gemiyi almaz roketleri çalıştırır vede yola çıkar tüm her yeri her gezegeni dolaşır vede burada olaylar başlar ben erşan yazar daha uzun yazardımda daha sonra 2 ve 3 gelicek sizde hayal edin osmanlıyı her bölümde bütün kahramanlarla savştığını hayal edin hulk,alien,wolveren adı herneyse işte doğrumu yazdım bilmiyorum osmanlıyı şöyle hayal edin istediği zaman kara bir elbise altına bürüne biliyor insan moduna giriyo yani istediği zaman kalıplı dev gibi bir robota dönüşe biliyo silahları siz koyun yani süper bir robot sizde bir kahraman yapın vede osmanlıyla dövüştürün kayben kim olursa olsun yeteki yazın eliniz yorulana kadar nası yazarsanız yazın ama yazın hayal etmek güzeldir