En "Yalnız" Kelime ..

susmaların bir sonbaharı olurmuş meğer,
yapraklar candan koparmış, can dipsiz feryatlardan






yarım kalmış bir sözüm vardı, dinlemedin
hoyratça hırpaladığın masum zamanlarda küstürmüştün, benim gerçeğimi


bir yürek dolusu ağlarken avuçlarında





gözyaşlarımda hiç gizlemedim ki aşkı


gecelerin şerrine kapılır da,
iki çift lafında sus olur mu sandın yoksa?
bir daha hiç ağlamaz mı sandın, avuçlarından düşerse
buz gibi soğuk bir yağmur damlasıyla, kilitlerken dudaklarımda baharı,
ruhunun çıplak, yalnız kışları geçer mi sandın yoksa?


susmaya alışkındı oysa, sana çoğalttıklarım
keder içinde, hazin sabırlar doğururken özlemin





bir dokunsan anlardın, canım nasıl da kırgın


susmaların ne çok kalabalığı varmış meğer,





"gitme" içindeki en yalnız kelime


sesin bıçak gibi kestiğinde, ömrüm yüz çevirdi benden,
yine de, içinde sen varsın diye beyaz bir masalla avutmadım yüreğimi



sözlerin tuz basarken yarım kalmışlığımın çıkmaz yollarına
kocaman dağları sımsıkı tuttum içimde,





ufacık bir taş parçası düşürmedim ayak izlerine






yarım kalmış bir sözüm dinlemediğin







şimdi son nefesini veremiyor aşk,
bende





gelişi güzel ayrılıklardı benimki
senin kadar esaslı, hiç gitmedim senden






Alıntıdır