Yokluğun...

Zaman yanık yüzlü çığlık gibi
Sırtımdan vurur gece / hoyratça
Düşlerim can çekişir

Hançer saplanmış bağrına
Adımlarım kırılır
Paramparça topuklarım
Bu yol hayın
Bu yol çıkmaz
Sonu yok / seni yok
Ne cemre düşer vuslatıma
Ne kurak kalan yanıma dokunur yağmur
Gözlerin de düşlerime uğramaz gayrı
Hep kabus
Hep kırgın uykular

Yokluğun;
Asi yanı gençliğimin
Yokluğun;
Tutsak kalmışlığımın celladı
Yokluğun;
Şehir bozgunu bir yüz
Yokluğun can ………

Apansız çatmışsın hilal kaşını
Umutlar kuşanmışım
Dehlizlerde çırpınan
Aynalara pusatlandım
Eylül takıldı boynuma
Haykırışlarım…
Demir parmaklıklarda tutsak / buz kesmiş
Her dem güz
Her dem ayaz
Yürek mahpus
Öylesine dalmış kavgalara
Yürek hırçın
Yürek asi
Hırpalanmış sevdam
Kem gözler nazarından
Söz suskun
Dilim lâl
Gözlerim âmâ

Yokluğun;
Kör bir bakış aydınlığa
Yokluğun;
Bahtımın en kara yanı
Yokluğun;
Vurgun yemiş bir tebessüm dudaklarımda

Yokluğun can

İmdat Özcan