Emrolunduğun Gibi Dosdoğru Olmak - Emrolunduğun Gibi Cümlesinin Anlamı Nedir?

Emrolunduğun Gibi Dosdoğru Olmak - Emrolunduğun Gibi Cümlesinin Anlamı Nedir?
Emrolunduğun Gibi Dosdoğru Olmak - Emrolunduğun Gibi Cümlesinin Anlamı Nedir?

ben bi şey soracaktım da ''emrolunduğun'' kelimesi ne anlama geliyor

Emrolunduğun Gibi Dosdoğru Olmak

Kur’an-ı Kerim’in Hud:112 ve Şura:15 ayetlerinde ifadesini bulan ve müminler için ağır bir sorumluluk yükleyen bu kavram, önemli anlam içeriklerine haizdir Her iki ayette de " estakim kema umirte" (emrolunduğun gibi dosdoğru ol!) klişesiyle yer alan emir, müminlerin bir özelliği olarak, "istikamet üzere olmak" şeklinde de kavramsallaştırılmıştır

Bu hitap, doğrudan Hz Peygamber’e olmasına rağmen, onun şahsında bütün müminlere de yöneliktir Kur’ani vahye ilk teslim olan ve takvada daha üstünü bulunmayan Hz Muhammed’e, sanki bir ‘uyarı’ şeklinde yönelen "emrolunduğun gibi dosdoğru ol!"
Bu nedenledir ki, Hz Peygamberin, bu hitabın ağırlığı karşısında: "saçlarım ağardı!" dediği naklolunmuştur Bu denli ağır bir sorumluluk yükleyen bu hitabın anlam içerikleri, işte bu yüzden hayati öneme haizdir
Hud Suresi’nin 112 ayeti şöyledir: " hitabı, ittiba edilmesi istenilen hususun ciddiyetini yeterince göstermektedir ????: Tevbe ~ Öyleyse emrolunduğun gibi dosdoğru ol; seninle beraber tevbe edenler de (olsunlar) Aşırı gitmeyin Zira O, yaptıklarınızı görür" Aynı hitabın bir başka şekilde yer aldığı Şura:15 ayette ise: "Bundan dolayı sen (tevhid üzerinde anlaşmaya) davet et ve emrolunduğun gibi dosdoğru ol Onların hevalarına uyma" buyurulmaktadır
Her iki ayette de asıl emir, Hz Peygamberin "istikamet üzere olması"dır Ancak bu ayetlerde, ek olarak, bu istikametin vasfı da tanımlanmıştır Buna göre, Hz Peygamber istikamet üzere olacaktır ama bunu "emrolunduğu şekilde" yapacaktır Yani O, vahyin gereklerine her hal ve şartta uyacaktır İşte bu sıfat, hem Hz Peygamber’e, hem de onun şahsında tüm müminlere ağır sorumluluklar yüklemektedir

Ayetlerdeki "dosdoğru ol!" (estakim) ifadesi, "dik durmak, doğrulmak" kök-anlamı olan ka-ve-me fiilinden türemiştir Bu kökten türeyen "istikamet", lügatte, hareket çizgisi doğru olmak, yönelmek, her işte doğruluk ve adaletten ayrılmamak, bir şeyin bir tarafa doğru uzaması ve yön/cihet anlamlarına gelmektedir Kur’an-ı Kerim, kelimeyi, bu anlamıyla, Tevbe:7, Fussilet:6, Tekvir:28 ve Cin:16 ayetlerde kullanmıştır
????: Tevbe ~