Kıskançlık Nedir - Kıskançlık Nedenleri - İnsan Neden Kıskanır - Kıskançlık Üzerine

kıskançlık Nedir - Kıskançlık Nedenleri - İnsan Neden Kıskanır - Kıskançlık Üzerine
kıskançlık Nedir - Kıskançlık Nedenleri - İnsan Neden Kıskanır - Kıskançlık Üzerine

Kıskançlık kıskançlık Nedir - Kıskançlık Nedenleri - İnsan Neden Kıskanır - Kıskançlık Üzerine Yazı - kıskançlık çeşitleri

Kıskançlık : Bir kimse bir üstünlük gösterdiğinde veya sevilen birisinin, başkası ile ilgilendiği kanısına varıldığında takınılan olumsuz tutum (TDK)

Uğruna cinayetlerin işlendiği, öldüresiye dayakların atıldığı, evliliklerin son bulmasını sağlayan, işten kovulmaların önünü de açan bir “tutum” ayrıca bu meret! Az veya çok her insanda var olan bir hissiyat bu İllaki birisini bir nedenden ötürü kıskanmışızdır geçmişte…

İnsani bir duygu bu kıskançlık amenna ama ilkel, ilkel olmasının yanında bir de uçları çok sivri Törpülememiz gerekiyor Sevdikleriniz ve hatta sevmediklerinizin başarısı ile mutlu olmayı, onlar için de sevinebilmeyi, sevgilinize takılan gözleri sindirebilmeyi, sevgilinizin bu gözlere, gülümseme ile cevap vermesini ise hoş karşılamayı öğreneceksiniz Yapılabilir mi? Vallaha yapılıyor aslında ama, işte bir aması var Bu yazıda da üstünde duracağımız bu ikili ilişkilerde esas olan kıskançlık Görece modernleşen toplumumuz içindeki ilişkiler ağında kıskançlığın yeri, kıskançlığın gerekliliği, gereksizliği üstüne biraz kafa yorma niyetindeyim

Bir ilişki neden başlar? Öncelikle bunun cevabını vermemiz gerekiyor “Sevmek” ilk akla gelen cevap “Sevilme ihtiyacı” şeklinde bunu biraz daha masumiyetten uzaklaştırıp bir gereklilik haline getirebiliriz Bireysellik yolunda tam gaz ilerleyen toplumumuzda bu çok normal bir ihtiyaç aslında Sorun ise şurada başlıyor, bu ihtiyaçtan başlayan ilişkiler içinde acaba kaçta kaçı gerçekten “sevgi” denen şeyi yaşıyor Çevremde gördüğüm pek çok ilişkinin bir sevgi yanılsamasından oluştuğunu görmemek için kör olmak gerekiyor Allahtan bazıları dürüst, sohbet esnasında dert yanıyor bir arkadaşım, “vallaha hafta içi okul-iş derken zaten görüşemiyoruz Haftasonları görüşüyoruz Görüştüğümüzde de zaten sevişiyoruz sadece, belki film izliyoruz filan…” diyor, buraya kadar şartları suçlarken ben, yarıda kesiliyor düşünüşüm, “biliyor musun, aslında böylesi en iyisi” diyor

Paylaşım ne kadar az ise sorun da o kadar az olur tabi ki “Aman böyle ilişki mi olur?” demeyin, bu şartlarda bile arkadaşım son derece kıskanç bir erkek, keza kız da kıskanç bildiğim kadarıyla Nelerini kıskanıyorlar merak ediyorum tabi ben de Hafta içi çok az görüşen, msn-telefon başında geçirdikleri süre, birbirlerinin yüzlerine baktıkları süreden daha fazla olan bu iki insan da bir ilişki yaşıyor ve kıskançlar Geldiğimiz noktadaki ilişkilerdeki yapaylığı ama bir yandan da gerçek kılma çabasını gösteren güzel bir örnek bence bu

Kıskançlığı genelde kadına atfeden bir tutumumuz vardır Kadın erkeği kıskanır Bunun sebebi ataerkil yapıda olmamız ve erkeğin daha aktif, daha göz önünde bulunmasından kaynaklanıyor Ancak kadının da üretime katılmasının artık zorunlu olduğu ve kadının da en az erkek kadar göz önünde olduğu özellikle metropollerde modern erkeğin bir anda nasıl mağara adamına dönüştüğünü de görebiliyorsunuz Önemli olan dengeyi bulmak denilebilir ama o da zor iş Kıskanmazsınız, “neden benle ilgilenmiyorsun? Yoksa beni sevmiyor musun?” soruları ile bunalırsınız, kıskanırsınız, bu sefer de “Bir nefes aldır mıyorsun bana, biraz rahat bırakamaz mısın beni?” tarzı sorular ile çileden çıkarsınız!

Böyle iken nasıl bir denge kurulur bilemiyorum Ama bildiğim bir şey var, o da kıskançlığa bu kadar fazla takan insanların hayatında bir dönemin ilgi eksikliği içinde geçtiğidir En azından benim yaşadıklarımdan çıkardığım şey bu Kıskançlık bencilliği hem körüklüyor, hem de karşı tarafın ilişkiden, kişiden soğumasını kolaylaştırıyor Kıskanılmaktan, kıskanmaktan hoşlananların bunu görememesine inanamıyorum Şöyle bir gerekçe olabilir ama, “Seven insan katlanır!” Vallaha böyle bir gerekçeye söylenecek güzel bir cevabım var da yeri değil efendim Onun yerine “Yok yaa?!?” diyelim biz

“Seven insan katlanır” argümanı ile kıskançlığı ve yarattığı sorunları meşru hale getirmek de hastalıklı bir durum Erkek arkadaşını arayıp, nerede olduğunu öğrenip, mekana gidip kapısında erkek arkadaşını bekleyen insanlar tanıyorum Mekana gidip içeri girmemesini, bunu düşünceli olmak şeklinde yorumlanmasına hiç değinmiyorum Genel olarak; “Bunun sebebi ne yahu, manyak mısınız?” diye sorduğumda, “Çok kıskanıyorum, ne yapayım?” cevabını alıyorum Bu kıskançlık mıdır? Yoksa güvensizlik mi? İşte bir kilit nokta daha size

Kıskançlığın altındaki etmenlerden birisi olarak ilgi eksikliği var demiştik Bir de güvensizliği ekleyelim ona şimdi Güvensizlik, toplumumuzun bir gereği haline gelmiş gözüküyor Birisine güven duyuyorsanız garip geliyor hatta Böyle olunca ikili ilişkilerde insanlar kendilerini en azından güvende hissetmek için, daha sonraları “ben elimden geleni yaptım” deme lüksüne sahip olmak için kıskançlık adı altında garip bir kontrol mekanizması kurmaya çalışıyorlar birbirleri üstünde Bu o kadar mantıksız ve gereksiz ve dışardan bakıldığında o kadar komik bir mekanizma ki… İnsanlar durmadan bir sevgiliye sahip olmazlar malumunuz Bir sosyal çevreleri, arkadaşları, dostları vardır Bu ilişki içinde olduğu grupların adı konmamış kuralları, saygı, sevgi çerçeveleri bulunur

Eğer yukarıda uzun uzun anlattığım özelliklere sahip bir sevgili sahibi olursanız vay halinize, yandınız! Yıllardır kimseden izin almadan buluştuğunuz arkadaşlarınızla, bir anda sevgilinizden izin alarak buluşmaya başlayabilirsiniz? Bunu nasıl sindirebilir bir insan bilemiyorum Kız veya erkek farketmez İlişkinizden önce bu insanlarla buluşmak, vakit geçirmek için annenizden ve babanızdan bile izin almazken bir anda bu hakkı kendinde gören birisine diyecek bir kaç çift lafınız olmalı bence Kırıcı olmaya hiç gerek yok Soru şudur ve basittir; “Ne değişti?” Gerçekten ne değişiyor ki? Arkadaşlarınız eski arkadalarınız, dostlarınız eski dostlarınız, siz eski sizsiniz, sadece hayatınızın özel bir yerine (en azından öğle olduğunu varsayalım) birisini koymuşsunuz Eee? Eee yani? “Çocukluk işte” diyerek açıklanacak şeyler değil bunlar Başlı başına “güvensizlik” kaynaklı tüm bu olanlar

Sevgiliniz var diye karşı cinsten bir arkadaşınızla sevgilinizden izin alarak buluşmak ne demektir yahu? Başımdan geçen bir olay şöyle; Geçen yıl bir kız arkadaşımla Beyoğlu’nda buluştuk yürüyoruz “Ay inşallah Mehmet görmez… Of off” diye diye sıkıntıya girdi kızcağız Hani aramızda bir şey de yok, olsa anlayacağım Sadece sohbet etmek için buluşmuşuz Ama sıkıntı büyük, “Ya görürse?”… En sonunda “Ben çekemem bu sıkıntıyı…” diyerek evime yollanmış ve düşünmüştüm, “Ne sevgililer var yahu… Yoksa ben mi yanlışım?” Allahtan güzel bir kahkaha ile bu düşünüşü sonlandırmıştım Tanık olduğum böylesi bir durumu sevgilinize veya kendinize layık görmeniz önce kendinize sonra da sevgilinize yapmış olduğunuz büyük bir saygısızlıktır! Bunun farkında değil misiniz? Ne kendinize güveniyorsunuz, ne sevgilinize… Büyük tepki alabilir bu cümlem ama bu iş böyle Tekrarlıyorum, “Ne
değişiyor?” Sizle birlikte olmadan önce sevgiliniz birileri ile buluşmuyor muydu? O zaman? Sormadan edemiyorum bu noktada, “madem bu kadar az güveniyorsunuz sevgililerinize, o zaman neden bir ilişkiniz var?”

Peki ya çözüm? Çözüm yok sanırım Doğru olan, bu kıskançlık tutumunu abartmadan yaşamak diyelim biz Ama bir müddet sonra iplerin ucu kaçmaya çok müsait olacaktır, bu uyarıyı da yapalım! İlişkilerde karşı tarafa güven esastır Bunu kimse inkar edemez herhalde Kıskançlık üstü güvensizlik oyunlarına bu yüzden gerek olmamalı

Tüm bunları söyledikten sonra hatırlatmakta da yarar var, “beni hiç kıskanmıyorsun” denilerek iki kere terkedilmiş bir erkek tarafından yazılmış bir yazı okudunuz Aman dikkat!

Kıskançlık ne menem bir dert Kıskananı da kıskanılanı da huzursuz ediyor Ne kıskanan bu huyundan vazgeçebiliyor ne de kıskanılan gün yüzü görebiliyor Ama benim asıl bahsetmek istediğim kıskançlığın sebebini kişinin kendine güvensizliğine indirgeyenlerin biraz sığ düşündükleri İlk önce kim ortaya atmış bu yorumu bilmiyorum ama nasıl olduysa çok kişinin onayından geçmiş Ama benim mantığım bu sebeple tatmin olmuyor Kafamın içindeki hayali duvarda bu ikisini peşpeşe düşünemiyorum Hani tarihteki savaşlar hep bir sebep-sonuç ilişkisine dayanır ve de bize de gayet mantıklı gelir ya Malum her ülke kendi çıkarını düşünür ve her türlü saldırıyı bu sebeple hayata geçirir Belki de öyle bir mantık kurmaya çalışıyorum bu ikisi arasında Ama eksik bir şeyler çıkıyor karşıma Sanki yapboz tahtasındaki birkaç parça eksik

Diyelim ki gerçekten kişi kendine güvensiz Böyle insanlarda şu durumların ortaya çıkması yüksek olasılıklıdır :

1-Kendini ifade edememe veya bu konudaki noksanlık veya bozukluklar
2-Sosyal fobi hastalığına karşı eğimlilik
3-İş yaşamında başarılı olamama
4-Yeni fırsatlar ortaya çıkaramama veya çıkan fırsatları her zaman değerlendirememe vb

Bu durumda kişi asosyal bir insan olduğundan sahip olduğunu düşündüğü(aile hariç) tek bir ilişkisi vardır Kendine güvensizliğinden dolayı bu ilişkinin en ufak bir dış müdahalede kırılabileceğini düşünebilir Bu yüzden de bir tehlike sezdiğinde huzursuzluk duyabilir Korktuğu partnerini kaybetmektir Kendinde ilişkisini yürütebilecek, ilişkiye sahip çıkacak kudreti görmemektedir Bir diğer deyişle o bir zayıf halkadır Kendi eksiğini veya yanlışını bilir Bu yüzden partnerinin karşısına kendisinden daha iyi, daha tercih edilesi biri çıkarsa kayba uğraması söz konusu olabilir

Sanırım buradan yola çıkıyor kıskançlığın sebebinin kendine güvensizlik olduğunu savunanlar Ancak bu iddiayı çürütebilecek bazı varsayımlarım da var:

1-Eğerki bir kişi kendine güvenmiyorsa hırslı da değildir Yani bir isteğinin, bir çalışmasının veya yaptığı başka bir şeyin önüne küçük veya büyük bazı engeller çıkması onu pes etmeye sürükleyebilir Ancak kıskanç insan pes etmez Aksine devamlı tetiktedir

2-Kendine güvenmeyen insanlar sadece tek bir konuda değil her konuda kendine güvensizdirler Sosyal ilişkilerindeki bir pürüzden kendilerine pay çıkarıp yanlış olanın, olumsuz olanın kendisi olduğunu, karşısındakinin ilişkiyi bitirirse haklı olacağını düşünebilirler Ancak kıskanç insan ilişkiyi bitirmenin mantıklı olacağını değil problemlerin çözülebileceğini düşünür

3-Kıskanç olduğunu düşündüğümüz insanların bilinçaltlarında hem sevdiklerine hem de sevgilerine karşı çevrelerinde hep tehditlerin var olduğunu düşünmediklerini bilemeyiz Fakat kıskanç insan kendine güvensizdir dediğimizde sevginin zedelenme olasılığını yok saymış oluruz

4-Kıskançlığı bir paranoyak davranış olarak nitelendirenlerin de çok sağlam destekleri yoktur Çünkü paranoid kişilik bozukluğu olan insanlar etraflarındaki bütün insanlardan şüphe duyarlar Bütün insanların kendilerini kandıracaklarını, kendilerine zarar vereceklerini düşünürler Oysa kıskanç insanlar yalnızca partnerine ve partnerinin etrafındaki karşı-cinslerine karşı şüphe duyabilir

İşte tüm bu sebeplerden dolayı bence kıskançlık sadece kendine güvensizliğin bir göstergesi olmayıp, pek çok faktörden kaynaklanabilen bir duygudur Siz ne düşünüyorsunuz bilemiyorum ama kıskançlığın yalnızca bundan kaynaklandığını söylemek bana biraz kolaya kaçmak gibi geliyor