Arif Avize : Makronun Dili

**GöKKuŞaĞı** · 06-05-2009

MAKRONUN DİLİ

''Hayatla Göz Göze Gelme Sanatı"

Arif Avize

Işıklı yağmurlar ki içimize yağar, korku notalaşır

hayatın hüzünlü senfonisinde

Kalbim Artık Yalnız Değil

Hep Beyaz Bir Bahara Hazırlanır Benim Yalnızlıklarım

Ey Boşluğu Ören Ankebut, Yüreğim Sallanıyor

Bütün Maharetinle, Kalbimi Tut

Gecelere Soluk Soluğa Güneşler Çağırdım,Uykular Çağırdım Gizlediğim Yorgunluklardan Ama Yine de Güneş Battı…

Kalbimin Etrafını, ayakların Kuşatacak

Ne Olur Yıkma Vakit Var, Bu Yürek Biraz Daha Atacak

Zırhını Kuşanmış Ötelere Gidiyorsun,

Sarmal Düşlere Sarılıp, Hoşça kal mı Diyorsun?

Tozlanır Bazan Hayat, Uçup Gider Toprağa

Rüzgarın Ardı Sıra Tabiat Şekillenir, Erişilir Büyük Sırra…

Doyasıya Yaşamak, sonsuzluğun Ritminde

Öteleri Aramak, Işığın Bitiminde

İzlerine Dokunup, Yürüyordu Gece

Elleri Boşluğa Tutunmuş Farkında Olmadan, Kendini Arıyor Gizlice

Yüreğimizdir Belki, Sıkıca Tutunduğumuz

Sıcak Gülüşlere Bezenip Ebededir Yolculuğumuz

Ne Olur Bende Kalsın, Senden Aşk Dolu Bir İz

O Nazik Ellerinle Resmini Ruhuma Çiz

İşleyip Gider Kaybedilen Zamanlar, Varlık İşte O Zaman Anlar

Nakşedilmiş Bütün O Rüyada Yaşananlar

Telaşını Taşırsın Zerre kadar Lokmanın

Açılmış Sana Karanfil, Duruyor Bak sebil

Kalbimde Derince Bir Çizgi, Avuçlarımda Binlerce Sevgi,

Sana uzanıyor Kucak Kucak, Hayalin Hala Diri O kadar da Sıcak

Uğurunu Taşıdın O Eşsiz Mücevhere

Ulaştın Çaba Verip Yürek Denen Cevhere

Işıklar Dökülür Karanlığın Koynuna

Zerafetin İşlenir Eğilen Boynuna

Sonsuzluğun Sonu Gergefsiz İşlenir,

Kaderin Oyunu Hayatlara Fişlenir

Uzanmış Karanlığın Gövdesine Işıklar,

Arada Sırlı Sırça Bakınca Görünüyor, Kalbin İki Parça

Zıpkın Kanatlarınla Üzerine Konduğun Papatyanın

Yaprağına Yapışmış Bir Can Duruyor, Senin Gibi Onun da Kalbi Vuruyor

Ölmeden Ölmeli ki Güzellik Tadına Varmalı Hayatın

Sonsuza Giden Yaratığın, Hamurunda Bu Özellik

06-05-2009	#1
GöKKuŞaĞı	Arif Avize : Makronun Dili MAKRONUN DİLİ ''Hayatla Göz Göze Gelme Sanatı" Arif Avize Işıklı yağmurlar ki içimize yağar, korku notalaşır hayatın hüzünlü senfonisinde Kalbim Artık Yalnız Değil Hep Beyaz Bir Bahara Hazırlanır Benim Yalnızlıklarım Ey Boşluğu Ören Ankebut, Yüreğim Sallanıyor Bütün Maharetinle, Kalbimi Tut Gecelere Soluk Soluğa Güneşler Çağırdım,Uykular Çağırdım Gizlediğim Yorgunluklardan Ama Yine de Güneş Battı… Kalbimin Etrafını, ayakların Kuşatacak Ne Olur Yıkma Vakit Var, Bu Yürek Biraz Daha Atacak Zırhını Kuşanmış Ötelere Gidiyorsun, Sarmal Düşlere Sarılıp, Hoşça kal mı Diyorsun? Tozlanır Bazan Hayat, Uçup Gider Toprağa Rüzgarın Ardı Sıra Tabiat Şekillenir, Erişilir Büyük Sırra… Doyasıya Yaşamak, sonsuzluğun Ritminde Öteleri Aramak, Işığın Bitiminde İzlerine Dokunup, Yürüyordu Gece Elleri Boşluğa Tutunmuş Farkında Olmadan, Kendini Arıyor Gizlice Yüreğimizdir Belki, Sıkıca Tutunduğumuz Sıcak Gülüşlere Bezenip Ebededir Yolculuğumuz Ne Olur Bende Kalsın, Senden Aşk Dolu Bir İz O Nazik Ellerinle Resmini Ruhuma Çiz İşleyip Gider Kaybedilen Zamanlar, Varlık İşte O Zaman Anlar Nakşedilmiş Bütün O Rüyada Yaşananlar Telaşını Taşırsın Zerre kadar Lokmanın Açılmış Sana Karanfil, Duruyor Bak sebil Kalbimde Derince Bir Çizgi, Avuçlarımda Binlerce Sevgi, Sana uzanıyor Kucak Kucak, Hayalin Hala Diri O kadar da Sıcak Uğurunu Taşıdın O Eşsiz Mücevhere Ulaştın Çaba Verip Yürek Denen Cevhere Işıklar Dökülür Karanlığın Koynuna Zerafetin İşlenir Eğilen Boynuna Sonsuzluğun Sonu Gergefsiz İşlenir, Kaderin Oyunu Hayatlara Fişlenir Uzanmış Karanlığın Gövdesine Işıklar, Arada Sırlı Sırça Bakınca Görünüyor, Kalbin İki Parça Zıpkın Kanatlarınla Üzerine Konduğun Papatyanın Yaprağına Yapışmış Bir Can Duruyor, Senin Gibi Onun da Kalbi Vuruyor Ölmeden Ölmeli ki Güzellik Tadına Varmalı Hayatın Sonsuza Giden Yaratığın, Hamurunda Bu Özellik __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı