![]() |
1961 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası |
![]() |
![]() |
#1 |
Şengül Şirin
![]() |
![]() 1961 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası1961 TÜRKİYE CUMHURİYETİ ANAYASASI Kanun No : 334 Kabul Tarihi : 9/7/1961 BAŞLANGIÇ Tarihi boyunca bağımsız yaşamış, hak ve hürriyetleri için savaşmış olan; Anayasa ve hukuk dışı tutum ve davranışlarıyla meşruluğunu kaybetmiş bir iktidara karşı direnme hakkını kullanarak 27 Mayıs 1960 Devrimini yapan Türk Milleti; Bütün fertlerini, kaderde, kıvançta ve tasada ortak, bölünmez bir bütün halinde, millî şuur ve ülküler etrafında toplıyan ve milletimizi dünya milletleri ailesinin eşit haklara sahip şerefli bir üyesi olarak milli birlik ruhu içinde daima yüceltmeyi amaç bilen Türk milliyetçiliğinden hız ve ilham alarak ve; Yurtta Sulh, Cihanda Sulh» ilkesinin, Millî Mücadele ruhunun millet egemenliğinin, Atatürk Devrimlerine bağlılığın tam şuuruna sahip olarak; İnsan hak ve hürriyetlerini, millî dayanışmayı, sosyal adâleti, ferdin ve toplumun huzur ve refahını gerçekleştirmeyi ve teminat altına almayı mümkün kılacak demokratik hukuk devletini bütün hukukî ve sosyal temelleriyle kurmak için; Türkiye Cumhuriyeti Kurucu Meclisi tarafından hazırlanan bu Anayasayı kabûl ve ilân ve onu, asıl teminatın vatandaşların gönüllerinde ve iradelerinde yer aldığı inancı ile, hürriyete, adâlete ve fazilete âşık evlâtlarının uyanık bekçiliğine emanet eder ![]() BİRİNCİ KISIM GENEL ESASLAR I ![]() ![]() MADDE 1 ![]() ![]() II ![]() ![]() MADDE 2 ![]() ![]() III ![]() ![]() MADDE 3 ![]() ![]() Resmî dil Türkçedir ![]() ![]() IV ![]() ![]() MADDE 4 ![]() ![]() Millet, egemenliğini, Anayasanın koyduğu esaslara göre, yetkili organlar eliyle kullanır ![]() Egemenliğin kullanılması, hiçbir suretle belli bir kişiye, zümreye veya sınıfa bırakılamaz ![]() ![]() V ![]() ![]() MADDE 5 ![]() ![]() ![]() VI ![]() ![]() MADDE 6 ![]() ![]() VII ![]() ![]() MADDE 7 ![]() ![]() VIII ![]() ![]() MADDE 8 ![]() ![]() Anayasa hükümleri, yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını ve kişileri bağlıyan temel hukuk kurallarıdır ![]() IX ![]() ![]() MADDE 9 ![]() ![]() İKİNCİ KISIM TEMEL HAKLAR VE ÖDEVLER BİRİNCİ BÖLÜM GENEL HÜKÜMLER I ![]() ![]() MADDE 10 ![]() ![]() Devlet, kişinin temel hak ve hürriyetlerini, fert huzuru, sosyal adâlet ve hukuk devleti ilkeleriyle bağdaşamıyacak surette sınırlayan siyasî, iktisadî ve sosyal bütün engelleri kaldırır; insanın maddî ve mânevi varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlar ![]() II ![]() ![]() MADDE 11 ![]() ![]() Kanun, kamu yararı, genel ahlâk, kamu düzeni, sosyal adâlet ve millî güvenlik gibi sebeplerle de olsa bir hakkın ve hürriyetin özüne dokunamaz ![]() II ![]() ![]() MADDE 11 ![]() ![]() ![]() Temel hak ve hürriyetler, Devletin ülkesi ve milletiyle bütünlüğünün, Cumhuriyetin, millî güvenliğin, kamu düzeninin, kamu yararının, genel ahlâkın ve genel sağlığın korunması amacı ile veya Anayasanın diğer maddelerinde gösterilen özel sebeplerle, Anayasanın sözüne ve ruhuna uygun olarak, ancak kanunla sınırlanabilir ![]() Kanun, temel hak ve hürriyetlerin özüne dokunamaz ![]() Bu Anayasada yer alan hak ve hürriyetlerden hiçbirisi, insan hak ve hürriyetlerini veya Türk Devletinin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü veya dil, ırk, sınıf, din ve mezhep ayırımına dayanarak, nitelikleri Anayasada belirtilen Cumhuriyeti ortadan kaldırmak kasdı ile kullanılamaz ![]() Bu hükümlere aykırı eylem ve davranışların cezası kanunda gösterilir ![]() III ![]() ![]() MADDE 12 ![]() ![]() Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz ![]() IV ![]() ![]() MADDE 13 ![]() ![]() İKİNCİ BÖLÜM KÎŞÎNİN HAKLARI VE ÖDEVLERİ I ![]() ![]() MADDE 14 ![]() ![]() Kişi dokunulmazlığı ve hürriyeti, kanunun açıkça gösterdiği hallerde, usûlüne göre verilmiş hâkim kararı olmadıkça kayıtlanamaz ![]() Kimseye eziyet ve işkence yapılamaz ![]() İnsan haysiyetiyle bağdaşmıyan ceza konulamaz ![]() II ![]() ![]() a) Özel hayatın gizliliği ![]() MADDE 15 ![]() ![]() ![]() Kanunda açıkca gösterdiği hallerde, usûlüne göre verilmiş hâkim kararı olmadıkça; kamu düzeninin gerektirdiği hallerde de, kanunla yetkili kılınan merciin emri bulunmadıkça, kimsenin üstü, özel kâğıtları ve eşyası aranamaz ![]() Il ![]() ![]() a) Özel hayatın gizliliği ![]() MADDE 15 ![]() ![]() ![]() Özel hayatın gizliliğine dokunulamaz ![]() ![]() Kanunun açıkça gösterdiği hallerde, usulüne göre verilmiş hâkim kararı olmadıkça; millî güvenlik veya kamu düzeni bakımından gecikmede sakınca bulunan hallerde de kanunla yetkili kılınan merciin emri bulunmadıkça kimsenin üstü, özel kâğıtları ve eşyası aranamaz ve bunlara el konulamaz ![]() b) Konut dokunulmazlığı ![]() MADDE 16 ![]() ![]() Kanunun açıkca gösterdiği hallerde, usûlüne göre verilmiş hâkim kararı olmadıkça: millî güvenlik veya kamu düzeni bakımından gecikmede sakınca bulunan hallerde de, kanunla yetkili kılınan merciin emri bulunmadıkça, konuta girilemez, arama yapılamaz ve buradaki eşyaya el konulamaz ![]() c) Haberleşme hürriyeti ![]() MADDE 17 ![]() ![]() Haberleşmenin gizliliği esastır ![]() ![]() III ![]() ![]() MADDE 18 ![]() ![]() Herkes, dilediği yerde yerleşme hürriyetine sahiptir; bu hürriyet, ancak millî güvenliği sağlama, salgın hastalıkları önleme, kamu mallarını koruma, sosyal, iktisadî ve tarımsal gelişmeyi gerçekleştirme zorunluğuyla ve kanunla sınırlanabilir ![]() Türkler, yurda girme ve yurt dışına çıkma hürriyetine sahiptir ![]() ![]() IV ![]() ![]() a) Vicdan ve din hürriyeti ![]() MADDE 19 ![]() ![]() Kamu düzenine veya genel ahlâka veya bu amaçlarla çıkarılan kanunlara aykırı olmıyan ibadetler, dinî âyin ve törenler serbesttir ![]() Kimse, ibâdete, dinî âyin ve törenlere katılmaya, dinî inanç ve kanaatlarını açıklamaya zorlanamaz ![]() ![]() Din eğitim ve öğrenimi, ancak kişilerin kendi isteğine ve küçüklerin de kanuni temsilcilerinin isteğine bağlıdır ![]() Kimse, Devletin sosyal, iktisadî, siyasî veya hukukî temel düzenini, kısmen de olsa, din kurallarına dayandırma veya siyasî veya şahsî çıkar veya nüfuz sağlama amacıyla, her ne suretle olursa olsun, dinî veya din duygularını yahut dince kutsal sayılan şeyleri istismar edemez ve kötüye kullanamaz ![]() ![]() IV ![]() ![]() a) Vicdan ve din hürriyeti ![]() MADDE 19 ![]() ![]() ![]() Herkes, vicdan ve dinî inanç ve kanaat hürriyetine sahiptir ![]() Kamu düzenine veya genel ahlâka veya bu amaçlarla çıkarılan kanunlara aykırı olmıyan ibaretler, dinî âyin ve törenler serbesttir ![]() Kimse, ibadete, dinî âyin ve törenlere katılmaya, dinî inanç ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz ![]() ![]() Din eğitim ve öğrenimi, ancak kişilerin kendi isteğine ve küçüklerin de kanuni temsilcilerinin isteğine bağlıdır ![]() Kimse, Devletin sosyal, iktisadi, siyasi veya hukukî temel düzenini, kısmen de olsa, din kurallarına dayandırma veya siyasi veya şahsi çıkar veya nüfuz sağlama amaciyle, her ne suretle olursa olsun, dini veya din duygularını yahut dince kutsal sayılan şeyleri istismar edemez ve kötüye kullanamaz ![]() ![]() b) Düşünce hürriyeti ![]() MADDE 20 ![]() ![]() Kimse, düşünce ve kanaatlarını açıklamaya zorlanamaz ![]() V ![]() ![]() MADDE 21 ![]() ![]() Eğitim ve öğretim, Devletin gözetim ve denetimi altında serbesttir ![]() Özel okulların bağlı olduğu esaslar, Devlet okulları ile erişilmek istenen seviyeye uygun olarak kanunla düzenlenir ![]() Çağdaş bilim ve eğitim esaslarına aykırı eğitim ve öğretim yerleri açılamaz ![]() VI ![]() ![]() a) Basın hürriyeti ![]() MADDE 22 ![]() ![]() Devlet, basın ve haber alma hürriyetini sağlıyacak tedbirleri alır ![]() Basın ve haber alma hürriyeti, ancak millî güvenliği veya genel ahlâkı korumak, kişilerin haysiyet, şeref ve haklarına tecavüzü suç işlemeye kışkırtmayı önlemek ve yargı görevinin amacına uygun olarak yerine getirilmesini sağlamak için kanunla sınırlanabilir ![]() Yargı görevinin amacına uygun olarak yerine getirilmesi için, kanunla belirtilecek sınırlar içinde hâkim tarafından verilecek kararlar saklı olmak üzere, olaylar hakkında yayın yasağı konamaz ![]() Türkiye'de yayımlanan gazete ve dergilerin toplatılması, bu tedbirlerin uygulanacağını kanunun açıkca gösterdiği suçların işlenmesi halinde ve ancak hâkim kararıyla olabilir ![]() Türkiye'de yayımlanan gazete ve dergiler, ancak 57 nci maddede belirtilen fiillerden mahkûm olma halinde mahkeme kararıyla kapatılabilir ![]() VI ![]() ![]() Basın hürriyeti ![]() MADDE 22 ![]() ![]() ![]() Basın hürdür; sansür edilemez ![]() Devlet, basın ve haber alma hürriyetini sağlıyacak tedbirleri alır ![]() Basın ve haber alma hürriyeti, ancak Devletin ülkesi ve milletiyle bütünlüğünü, kamu düzenini, millî güvenliği ve millî güvenliğin gerektirdiği gizliliği veya genel ahlâkı korumak, kişilerin haysiyet, şeref ve haklarına tecavüzü, suç işlemeye kışkırtmayı önlemek veya yargı görevinin amacına uygun olarak yerine getirilmesini sağlamak için kanunla sınırlanabilir ![]() Yargı görevinin amacına uygun olarak yerine getirilmesi için kanunla belirtilecek sınırlar içinde hâkim tarafından verilecek kararlar saklı olmak üzere, olaylar hakkında yayın yasağı konamaz ![]() Türkiye'de yayımlanan gazete ve dergiler, kanunun gösterdiği suçların işlenmesi halinde hâkim karariyle; Devletin ülkesi ve milletiyle bütünlüğünün, millî güvenliğin, kamu düzeninin veya genel ahlâkın korunması bakımından gecikmede sakınca bulunan hallerde de, kanunun açıkça yetkili kıldığı merciin emriyle toplatılabilir ![]() ![]() ![]() Türkiye'de yayımlanan gazete ve dergiler, millî güvenliğe, kamu düzenine, genel ahlâka, insan hak ve hürriyetlerine dayanan millî, demokratik, lâik ve sosyal Cumhuriyet ilkelerine veya Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmezliği temel hükmüne aykırı yayımlardan mahkûm olma halinde mahkeme karariyle kapatılabilir ![]() b) Gazete ve dergi çıkarma hakkı ![]() MADDE 23 ![]() ![]() Gazete ve dergilerin çıkarılması, yayımı, malî kaynakları ve gazetecilik mesleği ile ilgili şartlar kanunla düzenlenir ![]() ![]() Gazete ve dergiler, Devletin ve diğer kamu tüzel kişilerinin ve bunlara bağlı kurumların araç ve imkânlarından eşitlik esasına göre faydalanır ![]() c) Kitap ve broşür çıkarma hakkı ![]() MADDE 24 ![]() ![]() Türkiye'de yayımlanan kitap ve broşürler, 22 nci maddenin 5 inci fıkrası hükümleri dışında, toplatılamaz ![]() d) Basın araçlarının korunması ![]() MADDE 25 ![]() ![]() e) Basın dışı haberleşme araçlarından faydalanma hakkı ![]() MADDE 26 ![]() ![]() ![]() ![]() e) Basın dışı haberleşme araçlarından faydalanma hakkı ![]() MADDE 26 ![]() ![]() ![]() Kişiler ve siyasi partiler, kamu tüzel kişileri elindeki basın dışı haberleşme ve yayın araçlarından faydalanma hakkına sahiptir ![]() ![]() ![]() f) Düzeltme ve cevap hakkı ![]() MADDE 27 ![]() ![]() Düzeltme ve cevap yayımlanmazsa yayımlanmasının gerekip gerekmediğine hâkim tarafından karar verilir ![]() VII ![]() ![]() a) Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı ![]() MADDE 28 ![]() ![]() Bu hak, ancak kamu düzenini korumak için kanunla sınırlanabilir ![]() b) Dernek kurma hakkı ![]() MADDE 29 ![]() ![]() ![]() b) Dernek kurma hakkı ![]() MADDE 29 ![]() ![]() ![]() Herkes, önceden izin almaksızın dernek kurma hakkına sahiptir ![]() ![]() ![]() Hiç kimse bir derneğe üye olmaya veya dernekte üye kalmaya zorlanamaz ![]() Dernekler, kanunun gösterdiği hallerde hâkim karariyle kapatılabilir ![]() ![]() VIII ![]() ![]() a) Kişi güvenliği ![]() MADDE 30 ![]() ![]() ![]() Yakalama, ancak suçüstü halinde veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde yapılabilir; bunun şartlarını kanun gösterir ![]() Yakalanan veya tutuklanan kimselere, yakalama veya tutuklama sebeplerinin ve haklarındaki iddiaların yazılı olarak hemen bildirilmesi gerekir ![]() Yakalanan veya tutuklanan kimse, tutulma yerine en yakın mahkemeye gönderilmesi için gerekli süre hariç, yirmidört saat içinde hâkim önüne çıkarılır ve bu süre geçtikten sonra hâkim kararı olmaksızın hürriyetinden yoksun kılınamaz ![]() ![]() Bu esaslar dışında işleme tâbi tutulan kimselerin uğrayacakları her türlü zararlar kanuna göre Devletçe ödenir ![]() VIII ![]() ![]() a) Kişi güvenliği ![]() MADDE 30 ![]() ![]() ![]() Suçluluğu hakkında kuvvetli belirti bulunan kişiler, ancak kaçmayı veya delillerin yok edilmesini veya değiştirilmesini önlemek maksadiyle veya bunlar gibi tutuklamayı zorunlu kılan ve kanunla gösterilen diğer hallerde hâkim karariyle tutuklanabilir ![]() ![]() Yakalama, ancak suçüstü halinde veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde yapılabilir; bunun şartlarını kanun gösterir ![]() Yakalanan veya tutuklanan kimselere, yakalama veya tutuklama sebeplerinin ve haklarındaki iddiaların yazılı olarak hemen bildirilmesi gerekir ![]() Yakalanan veya tutuklanan kimse tutulma yerine en yakın mahkemeye gönderilmesi için gerekli süre hariç kırksekiz saat ve kanunun açıkça belli ettiği hallerde toplu olarak işlenen suçlarda yedi gün içinde hâkim önüne çıkarılır ve bu süre geçtikten sonra hâkim kararı olmaksızın hürriyetinden yoksun kılınamaz ![]() ![]() Bu esaslar dışında işleme tabi tutulan kimselerin uğrayacakları her türlü zararlar kanuna göre Devletçe ödenir ![]() a) Kişi güvenliği ![]() MADDE 30 ![]() ![]() ![]() Suçluluğu hakkında kuvvetli belirti bulunan kişiler, ancak kaçmayı veya delillerin yok edilmesini veya değiştirilmesini önlemek maksadiyle veya bunlar gibi tutuklamayı zorunlu kılan ve kanunla gösterilen diğer hallerde hâkim karariyle tutuklanabilir ![]() ![]() Yakalama, ancak suçüstü halinde veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde yapılabilir; bunun şartlarını kanun gösterir ![]() Yakalanan veya tutuklanan kimselere, yakalama veya tutuklama sebeplerinin ve haklarındaki iddiaların yazılı olarak hemen bildirilmesi gerekir ![]() (Değişik 4 ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Bu esaslar dışında işleme tabi tutulan kimselerin uğrayacakları her türlü zararlar kanuna göre Devletçe ödenir ![]() Hak arama hürriyeti ![]() MADDE 31 ![]() ![]() Hiçbir mahkeme, görev ve yetkisi içindeki dâvaya bakmaktan kaçınamaz ![]() c) Tabiî yargı yolu ![]() MADDE 32 ![]() ![]() Bir kimseyi tabiî hâkiminden başka bir merci önüne çıkarma sonucunu doğuran yargı yetkisine sahip olağanüstü merciler kurulamaz ![]() c) Kanuni yargı yolu ![]() MADDE 32 ![]() ![]() ![]() Hiç kimse, kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarılamaz ![]() Bir kimseyi kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarma sonucunu doğuran yargı yetkisine sahip olağanüstü merciler kurulamaz ![]() d) Cezaların kanunî ve şahsî olması; zorlama yasağı ![]() MADDE 33 ![]() ![]() Cezalar ve ceza tedbirleri ancak kanunla konulur ![]() Kimseye, suçu işlediği zaman kanunda o suç için konulmuş olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez ![]() Kimse, kendisini veya kanunun gösterdiği yakınlarını suçlandırma sonucu doğuracak beyanda bulunmaya veya bu yolda delil göstermeye zorlanamaz ![]() Ceza sorumluluğu şahsîdir ![]() Genel müsadere cezası konulamaz ![]() e) İspat hakkı ![]() MADDE 34 ![]() ![]() ![]() __________________ |
![]() |
![]() |
|