Aç Ellerin Gireyim,Sana Ömrüm Vereyim,Kuruyan Dudaklarına Nefesimi Süreyim,Seyduna

Aç ellerin gireyim,Sana ömrüm vereyim,Kuruyan dudaklarına Nefesimi Süreyim,Seyduna
Aç ellerin gireyim,Sana ömrüm vereyim,Kuruyan dudaklarına Nefesimi Süreyim,Seyduna

NEFESİMİ

Ayrılıklar uyandırmalı kör yüreğimi
Cehennem yangınlarından
Ölmeden çıktıysa bedenim; artık
Benim olmalıyım, benim
Yeter yüreğimi bir çift gözün
Ateşine rehin verdiğim Ateş artıyı
Değildir karşılığımız Pusatını dağ
Sisinden alan, firarını mermisine
Emanet eden bir namludur bu
Eşkıya sevda ki; zulasında asılı
Durur kefenlediği ölümü
Ellerinin çeliğine su verilmiştir ta
Adem`den beri Bilir ve intihar
Cüretiyle yoklar yüreğinin tetiğini
Güneşin kızılca kıyametine çatar
Kuruyan umut dallarını Yanacaksa
Cehennemden beter yanmalı!
Kim anlar ki eşkıyanın sağlamlığını;
Özleminin çiseyle yıkanmış şafak
Değerini kim? Hani ellerine kuşlar
İnerdi, kardan üşüyen kuşlar
Bahçen kuş sevinçleriyle inlerdi ay
Şahrud
Eşkıya yüreğime çığ düştü
Üşüyorum ha
Aç ellerini

Geldim mutsuzluğumla
Yürek susuzluğumla
Koynuna al demiyom
Eşikte koyma beni
Koynunda yatır demem
Yeter bağışla beni
Aç ellerin gireyim
Sana ömrüm vereyim
Kuruyan dudaklarına
Nefesimi süreyim
Kuruyan dudaklarıma
Nefesini süreyim
Dağlara küs olur mu
Banara yas olur mu
İki can bir bedenken
Ayrı yatmak olur mu
İki yürek bir canken
Ayrı düşmek olur mu
Biliyorum suçluyum
Kentin kirli suyuyum
Sevmesini bilmiyorsam
Geçmişin sonucuyum
Aç kapıyı gireyim
Sana ömrüm vereyim
Kuruyan dudaklarına
Nefesimi süreyim
Kuruyan dudaklarıma
Nefesini süreyim

Söz - Müzik: Tuncay Bozyiğit
Seslendiren: Emrah Altınok