Kadavra

Kadavra

Kadavra Ceset; diseksiyon (parçalara ayırmak, kesmek) için kullanılan cansız insan vücudu Daha çok, hekimlik öğretiminde kullanılmak için hazırlanmış ceset manasındadır

Bir kadavra diseksiyonunun gayesi, insan vücudunun anatomisini (yapısını) öğrenmek isteyenlere yeterli bilgiyi sağlamaktır Bu bilgiyi sağlamak için en uygun vasıta kadavradır Yine de, cesette ölümün yaptığı değişiklikler ve cesedi korumak için kullanılan fiksatif sıvılar az veya çok organların normal görünümünü bozmaktadır Ayrıca, organizmanın hayat boyunca geçirdiği hastalıkların yaptığı değişiklikler de cesedin normal anatomisi değerlendirilirken göz önünde tutulmalıdır Bu yüzden kadavra diseksiyonunun patolojik anatomi (hastalıklarda meydana gelen yapı değişikliklerini inceleyen bilim dalı) ile olan ilgisi sonucu otopsi kavramı ortaya çıkmaktadır Otopside, sebebi bulunamayan hastalıkları ve ölümleri aydınlatmak gayesi ile kadavralar incelenir

Kadavra hazırlanma safhası: Bir kadavra ölümden 1-2 saat sonra yapılacak bazı ön hazırlıklar sonucunda hazırlanabilir duruma getirilir

Ölümü takip eden bir iki saat içinde cesede şah damarı(Arteyia Carotis Communis) gibi büyük bir atardamardan kan miktarına eşit oluncaya kadar (2 lt su + 2 lt formol + 2 lt alkol) formol verilir Formol kadavranın çabuk sertleşmesini sağlar Bu işlemler sonunda kadavra özel olarak hazırlanmış % 10’luk formol havuzuna konur Burada en az altı ay bekler ve bu işlemler sonucunda kadavra hazır duruma girer

Kadavra Türkiye’de ve dünyada, özellikle tıp eğitimi yapan fakültelerde anatomi dersinde eğitici gayelerle kullanılır

Organ ve doku alınması, saklanması ve nakli hakkındaki 2238 sayılı Kanunun bazı maddeleri:

Madde: 1- Tedavi, teşhis ve bilimsel amaçlarla organ ve doku alınması, saklanması ve nakli bu kanun hükümlerine tabidir

Madde: 5- On sekiz yaşını doldurmamış ve mümeyyiz olmayan kişilerden organ ve doku alınması yasaktır

Madde: 6- On sekiz yaşını doldurmuş ve mümeyyiz olan bir kişiden organ ve doku alınabilmesi için vericinin en az iki şahit huzurunda açık, bilinçli ve tesirden uzak olarak, önceden verilmiş yazılı ve imzalı veya en az iki şahit önünde sözlü olarak beyan edip, imzaladığı tutanağın bir hekim tarafından onaylanması zorunludur

Madde: 14- Bir kimse sağlığında vücudunun tamamını veya organ ve dokularını, tedavi, teşhis ve bilimsel amaçlar için bıraktığını resmi ve yazılı bir vaziyetle belirtmemiş veya bu konudaki isteğini iki şahit huzurunda açıklamamış ise sırasıyla, ölüm anında yanında bulunan eşi, reşit çocukları, ana veya babası veya kardeşlerinden birisinin, bunlar yoksa yanında bulunan herhangi bir yakınının muvafakatiyle ölüden organ ve doku alınabilir

Aksine bir vasiyet veya beyan yoksa, kornea gibi ceset üzerinde bir değişiklik yapmayan dokular alınabilir

Ölü, sağlığında kendisinden ölümden sonra organ veya doku alınmasına karşı olduğunu belirtmişse organ ve doku alınamaz

Ek fıkra: Ayrıca vücudunu ölümden sonra inceleme ve araştırma faaliyetlerinde faydalanılmak üzere vasiyet edenlerle, yataklı tedavi kurumlarında ölen veya bunların morglarına getirilen ve kimsenin sahip çıkmadığı ve adli kovuşturma ile ilgisi olmayan cesetler, aksine bir vasiyet olmadığı takdirde 6 aya kadar muhafaza edilmek ve bilimsel araştırma için kullanılmak üzere ilgili yüksek öğretim kurumlarına verilebilirler

Kaynak: Rehber Ansiklopedisi