Megiddo Muharebesi (1918)

Megiddo Muharebesi (1918)

Megiddo Muharebesi (1918) Sina ve Filistin Cephesi =
Nablus yarması Tarih 19 Eylül - 21 Eylül 1918 Bölge Megiddo, Nablus, Filistin Sonuç Britanya İmparatorluğu'nun zaferi Taraflar Osmanlı Devleti
Alman İmparatorluğu Britanya İmparatorluğu
Avustralya
Hindistan
Yeni Zelanda
Birleşik Krallık
Fransa
Araplar Kumandanlar Liman von Sanders
Mersinli Cemâl Paşa
Cevat Paşa
Mustafa Kemal Paşa Edmund Allenby
HGChauvel
ESBulfin
PWChetwode Güçler 3,000 süvari
32000 piyade 12,000 süvari
57000 piyade Kayıplar Osmanlı güçlerinin yok edilmesi veya esir alınması 782 ölü, 382 yitik, 4,179 yaralı

[gizle]

Sina ve Filistin 1 Süveyş – 2 Süveyş – Romani – Magdhaba – Ramallah – 1 Gazze – 2 Gazze – 3 Gazze – Bir-Seba – Kudüs – Megiddo
Megiddo MuharebesiI Dünya Savaşı'nda İtilaf Kuvvetleri karşısında Osmanlı Ordusunun yenilgi ile sonuçlanan muharebe (Nablus Hezimeti, Nablus Yarması),
Yıldırım Orduları Grubu'na (7 ve 8 Osmanlı Ordusu) karşı savaşan Orgeneral Sir Edmund Allenby komutasındaki İngilizler Filistin içlerine girdi ve 9 Aralık 1917'de Kudüs düşmüştü

1918 yazında Filistin'de Osmanlı-İngiliz Cephesi, Ürdün'den Yafa'ya kadar uzanıyordu İyice küçülmüş olan üç Osmanlı ordusundan ikisi cephenin batısında, biri de doğusunda bulunuyordu Osmanlı ordularına komuta eden Liman von Sanders doğudan bir saldırı beklediğinden bu kesime ağırlık vermeye başladı Böylece Allenby 19 Eylül'de cephenin batısında 1'e 10 üstün kuvvetlerle Osmanlı savunma mevzilerini söktü Açılan yolda hızla ilerleyen süvari birlikleri kıyı şeridinden hızla geçtikten sonra, iç kesime yönelerek kuzeydeki çekilme hatlarını kestiler

23 Eylül'de Padişah VIMehmet Vahdettin kendisinin gözde kumandanlarından Mustafa Kemal Paşa'ya Fahri Yaver Hazreti ŞehriyariHicaz Demiryolu'na bağlı hatları tutan Arapların baskınlarıyla karşılaştılar (Padişah'ın Onursal Yaveri) payesini vederek moral vermeye çalıştıysa da pek faydalı olmadan ricatını sürdürdü Doğuda da geriye çekilmeye başlayan Osmanlı birlikleri
Mustafa Kemal Paşa İngiliz Süvari Tümeni'nin ilerlemesini durdurmaya çalıştıysa da 1 Ekim'de Şam'ı kaybederek 11-13 Ekim tarihlerinde Halep'teyken Padişah'ın Başyaveri Albay Naci (Eldeniz) Bey'e 'çok gizli' telgraf çekerek mütareke için müracaat etmesini ve Furgaç Ahmet İzzet Paşa'nın yeni kabinesinde Fethi (Okyar), Tahsin (Özer), Rauf (Orbay), İsmail Canbulat, Azmi Beyler ile Şeyhülislâm Mustafa Hayri Efendi (Ürgüplü) ve Mustafa Kemal'in kendisinin de yer almasını önerdi

Fakat Mustafa Kemal Paşa bir müddet sonra 25 Ekim'de Halep'ten de çekilmek zorunda kaldı Hatta 26 Ekim'de Bağdat Demiryolu'nun çatal noktası olan Müslimiye İstasyonu'nu da kaybederek İstanbul istikametiyle Irak Cephesi'nde bulunan Ali İhsan Paşa komutasındaki 6Ordu arasındaki bağlantının kesilmesine yol açtı
38 günde 560 km ilerleyen İngilizler, 5 bin kayıp vererek 75 bin tutsak aldığını iddia etmektedir

Bu yenilgi, bir yandan dolaylı olarak Musul'un kaybına sebep oldu, öte yandan da Mustafa Kemal Paşa'nın İskenderun ve Antakya üzerindeki ısrarlı tutumunun kaynağı olmuş ve daha sonra bu bölgelerin Hatay olarak anavatana kavuşmasını sağlamıştı