Anacığım

ANACIĞIM

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Kaç geceler bana ninni söylerdi,
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen,
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar,
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Kadınlar Günü İstanbul’dan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan,
Vefalı ellerinden öperim anacığım

Ümit Yaşar OĞUZCAN