Yalnızlık Ve Ölüm

Neresinden tutsam elimde kalıyor yalnızlık
Yıldızlarında ellerime döküleceği yok
Ay bu gece başka sevişenlerin yanında
Geceler seninle sabahlıyor rüyalarımda
Saniyeler arasında sevişmenin hüznü var dudaklarımda
Saatler ilerliyor paldır küldür
Bak yine göz yaşlarım sabaha varmakta
Ellerimden yalnızlık dökülüyor sokaklara
Nurdan yaratıldığını düşünüyor melekler
Göz pınarlarından yerlere dökülüyor yıldızlar
Terk edişin ölüme meydan okuyor
Beni yalnızlığa bırakma ölüm fısıldıyor kulaklarıma
Ateş suyuna batırılmış şeytanın kopyası aynadaki suratım
Beni terk edip giden kadına tüm günahım
Bana yalnızlığı bağışlayan kadın
Bembeyaz sayfalarda adını kirletiyorum
Kalemden kan damlıyor mürekkep yerine
Bu nasıl bir hece ölümü gizliyor, gizlice
Dudaklarımdan dökülüyor o son hece
Tüm yıldızlar kayıyor o an gökyüzünde
Bir yıldız kayarak yere düştü kanlar içinde
Elimde aldım can çekişiyordu
Aşkımız gibi sönüyordu
Bir buluta yazmıştım aşkımı
Yağmur oldu sele karıştı
Benden bir can aldı
Önüme ölümü serip yol aldı
Günahlarımı ovaladıkça şeytanı çıkardım içimden
Bir dilekte bulundum ölmek için
Seni sevmenin bedeliydi , içimdeki ölme isteği
Artık ölme vaktidir güneş doğmaz yeniden
Kulaklarımda sesin ,gözlerimde hayalin
Ve sessizlik geceyi ele geçirmişken
Şimdi tam zamanıdır ölmenin