Yusuf İle Züleyha Sözleri

Herkes, Yusuf'un yırtılmış gömleğine bakıyorkimse, Züleyha'nın paramparça olmuş kalbine bakmıyor ve kimse, vezirin yıkılan sadakatine, Yusuf’un efendisine karşı kırılan onuruna yıllarca yaşayacağı zindanın karasına bakmasın da kadının zehirli ateşten aşkına bakıp onu bir masum bir aşkzede olarak görsün öyle mi? aşk tarihte ilk kez arkadan yırtıldı

Sende “Yusuf’un tuzağı”na değer bir şey var mı?
Yusuf dedi: “Biz aaaaımızı kimde bulursak, onu alırız…”

Sen susuyorsun…
ve ben düşüyorum hakkettiğim o dipsiz kuyulara
Yusuf’luğun yaraşamadı Sevdiğim, Züleyha’lığıma…
Bırakalım artık hicran'a asılı kalmış vuslat'ımızı!

Ve gelen güneş Yusuf'unu armağan etti Yakub'a, senin gözlerinde Ama sen; Yakub'u kör ettin Yusuf yüzlü gidişinle

Ben,YUSUF sınanmış bir kalbin sahibiyim
Şöyle buyur,bu kalp senin efendim
Şimdi ben,YUSUF tutki mısıra azizim,efendiyim
Boynumdaki künyede hala vasfım yazılı

ZÜLEYHAYA KÖLEYİM

Yusuf sımsıkı kilitli kapıya doğru koşarken Züleyhayı bulmak için züleyhadan kaçarken,Züleyhaya gelmek için Züleyhadan uzaklaşırkenZüleyha Yusufun gömleğini tam arkadan yakaladı ve gömlek yırtıldı
Değilmi ki Yusuf güzelisin,gömleğin çoktan yırtık senin,ve değilmi ki ben tecelli etmezssem eksik kalır sana dair kader ''senin kaderin benim tecellim'' kaderimde zindan varsa yufuluğum su götürmez

Bundan böyle sözcük dağarcığım Yusufun dilinden dökülen kadardırSadece sözcükler değil,hayat sözcükler kadarsa varlığımda Yusuf kadardır

"Karanlık gecede halden hale girerken Züleyha'nın kalbi, Züleyha en çok da sabrın kimden olduğunu bilmeden ve sabrının iç yüzüne erişemeden sabretti Tahammülünün anlamını çözemeden tahammül etti O kadar ki ne sabrına sahip çıktı, ne tahammülünden hoşnut kaldı"

Kim kaderin Züleyha'yı köle etmek için önce
Yusuf'u pazarlara düşürdüğünü tahmin edebilirdi ki?

''Suçlu, suçunu her zaman bilerek işlemez Yusuf ve güzellik bazen suça dönüşür "



"Yolu uzun, çok uzun Züleyha'nın
Aşk verilmiş ona, aşkı bilmiyor Sabır verilmiş, sabra sahip çıkamıyor"

Yusuf’un gözleridir gece, Züleyha’ya Yusuf’un sözleridir gece, Züleyha’ya Züleyha bir ince sızıdır ki, aynı gecelerde, yazgısı düşer ay yüzlü Yusuf’a

""Züleyha'nın gözleri bir büyülü siyah korku Kimin gözleri değse Züleyha'nın gözlerine, Züleyha'da birşeyini unutacak Kime gözleri değse Züleyha'nın onda kendinden bir şeyler bırakacak"

Züleyha'ya dediler: Ay çıktı
Züleyha cevap verdi: Yusuf mu baktı?

''Züleyha Yusuf'a bir mektup yazmaya başlayınca, gördü ki;hitaptan öteye geçemedi Anladı ki aşkın namesinde ser-nameden öte kelam yok ve ZÜLEYHA'NIN LÜGATINDA YUSUF'TAN ÖTE SÖZCÜK YOK !''

ne senin adın Yusuf,ne de ben Züleyha'yım Sanma ki ellerimden yırtılacak
gömleğin Lakin bir gün Züleyha olup gelirsem sana,Yusuf gibi
karşıla,asil,iffetli,serin

Züleyha olmak kolay,Züleyha gibisini bulmakta kolay,söyleyin ne olur nerde YUSUF'u YUSUF gibisini saklayan kuytular,kuyular??

Belki yusufu bulamıyacak,kavuşamıyacak bu kalp ama yinede pes etmeyecek ömûr boyu árıyacak

Yusuf! Ey Mısırın Sultanı!
Peki ya ben kimim? Neden kuyu? Benim Mısır’ım neresi? Kader garip bir bilmece midir ey Yusuf? Ne zaman çözülür bu bilmece?
Gecede neler gizlemiş sahip? Neden uykusuz geceler? Neden tatsız hayat? Neden içtiğim suyun tadı yok? Yoksa…
Yoksa bu kuyunun suyu mu?