Victor Hugo

VICTOR HUGO
26 Şubat 1802'de Fransa Besançon�da doğdu 22 Mayıs 1885'te Paris'te yaşamını yitirdi Büyük Fransız düşünür ve yazarı Napolyon'un ordularında general olan Joseph-Leopold Sigisbert Hugo'nun oğlu Annesi ve babası arasındaki anlaşmazlıklar yüzünden çocukluğu sorunlu geçti Hep annesinin yanında kaldı Eğitimi düzensiz oldu Ama Latin edebiyatıyla ilgili sağlam bir eğitim gördü Hukuk Fakültesi'ne girdi 1816'dan sonra edebiyata yöneldi 1819-1821 arasında "Conservateur Litteraire" adlı bir dergi çıkardı, 1821'de hayatta en büyük desteği olan annesini kaybetti Bir yıl sonra çocukluk aşkı Adele Foucher ile evlendi Aynı yıl ilk şiir kitabı "Odlar ve Çeviriler" yayınlandı 1822'de ilk romanı "İzlanda Hanı" çıktı Bu kitapla edebiyat dünyasını kendisini kabul ettirdi Romantizme bağlı bir yazar olarak tanındı Yazdığı oyunlardan "Marion de Lorme" sansür tarafından yasaklandı "Hernani" oyununu yazarak karşılık verdi Bu başkaldırış ününü artırdı, onu liberallere yaklaştırdı

11'inci Louis dönemini anlatan romanı "Notre Dame'ın Kamburu" edebiyat dünyasındaki yerini sağlamlaştırdı Bu başarılarla yoğun bir çalışmaya girdi 1841'de Fransız Akademisi'ne seçildi 1845'te Soylular Meclisi'ne aday gösterildi Bu sırada kızının kocasıyla birlikte boğulması üzerine yazmaya ara verdi 1851'deki hükümet darbesinden sonra 3'üncü Napolyon iktidara gelince Brüksel'e kaçtı Sürgün yaşamı 1870'teki cumhuriyete kadar sürdü Sürgün yıllarında 1852-1855 arasında İngiltere'de de kaldı Eserlerinin çoğunu sürgün döneminde yazdı Ünlü romanı "Sefiller" 1862'de yayınlandı ve olağanüstü ilgi gördü Kısa sürede çeşitli dillere çevrilen bu roman, ona uluslararası düzeyde başarı getirdi Fransız-Alman savaşının ülkesinin yenilgisiyle son bulması ve cumhuriyetin kurulmasından sonra Paris'e döndü 1871'de Ulusal Meclis üyesi oldu ama bir ay sonra istifa etti 1868'de eşi Adele öldü 1863'te evlenmek için ABD'ye kaçan kızı 1872'de akli dengesini yitirmiş olarak döndü

1871 ve 1873'te iki oğlunu kaybetti 1870'te Paris'in kuşatmasını anlatan "Korkunç Yıl" şiireyle ulusal bir kahraman oldu ama ailesindeki kayıpların verdiği acıyla yaşamdan koptu 1871'de kurulan Paris Komünü'nü destekledi, yine Brüksel'e kaçmak zorunda kaldı Kısa süre sonra döndü Senatör seçildi 1878'de beynindeki bir dolaşım sorunu nedeniyle rahatsızlandı Ölümünde cenazesi ulusal törenle kaldırıldı, Pantheon'a gömüldü Fransız edebiyatının en çok ürün veren yazarı 1830'larda "Romantizmin en güçlü beyni" olarak nitelendirildi Popüler Fransız edebiyatının babası ve Fransa'nın ulusal şairi oldu Ancak sonraki yıllarda daha çok düzyazıları ve özellikle romanlarıyla akıllarda kaldı 15 yaşındayken bir şiiriyle Akademi Ödülü�nü kazandı 17 yaşında Toulouse Edebiyat Akademisi�nin en büyük ödülü olan Altın Zambak�ı aldı 1825�te Légion d�Honneur nişanının sahibi oldu
TÜRKÇE'YE ÇEVRİLEN ESERLERİ:

ROMAN:
Notre Dame'ın Kamburu (1831, 1958)
Sefiller (1862, 1930)
İdam Mahkumunun Son Günü (1829, 1972)
Deniz İşçileri (1866, 1970)

OYUN:
Marion de Lorme (1829, 1966)
Hernani (1830, 1956)
Ruy Blas (1838, 1948)
Mary Tudor (1833, 1947)

POLİTİKA:
Doksan Üç İhtilali (1874, 1962) - 1973 Devrimi (1967) - Doksan Üç (1985)

HAYATI:

26 Şubat 1802’de doğdu Çocukluğunda özellikle latin edebiyatı üzerine sağlam bir öğrenim gördü1822’de evlendi 1830’da Romantizmin en güçlü beyni olarak nitelendi 1841’de Academie Français’e seçildi1845’te Soylular Meclisi’ne aday gösterildi 1851-1870 yılları arasında sürgün hayatı yaşadı Yapıtlarının büyük bölümünü ve en özgün olanlarını 20 yıla yakın süren bu sürgün dönemde verdi1885’te öldü Derin kavrayışa ve öngörülerine yer verdiği şiir ve düz yazılarıyla popüler Fransız edebiyatının babası ve Fransa’nın ulusal şairi durumuna gelmiştir

ÜSLUBU:

Çok zengin bir düşünce yapısı ve sıcak anlatımı ile okuyucuyu çok çabuk etkileyen ve sıradan sevinç ve acıların gücünü basit bir dille çok iyi anlatan, çok geniş düşünebilen yaratıcı bir üslubu varRomandaki olaylar arasındaki ilişkiyi çok iyi kurmuş ve karakterlerin bütün özelliklerini okuyucuya çok iyi yansıtmıştır

ESERLERİ:

ROMAN: Sefiller, Cromwell, İzlanda Hanı, Notre Dame’ın Kamburu, İdam Mahkumunun Son Günü, Bug-Jurgal, Deniz İşçileri, Gülen Adam
ŞİİR: Düşünceler, Azaplar, Küçük Destanlar, Yüzyılların Efsanesi, Yeni Odlar, Odlar Baladlar, Doğulular, Sokak ve Orman Şarkıları, Büyük Babab Olma Sanatı, Usun Dört Rüzgarı, Bütün Lir, Uğursuz Yıllar, Sonbahar Yaprakları, Şafak Türküleri, Gönülden Sesler, Işınlar ve Gölgeler


MANZUM OYUN: Kral Eğleniyor, Ruy Blas, Derebeyler

DÜZYAZI OYUN: Amy Robsart, Lucrece Borgia, Mary Tudor, Padova Tiranı Angelo, Özgürlükte Tiyatro

ELEŞTİRİ YAZISI: Karışışk Edebiyat Felsefe, William Shakespeare

SİYASAL YAZI: Küçük Napolyon, Bir Suç Öyküsü, Eylemler ve Sözler, Sürgünden Önce, Sürgün Boyunca, Sürgünden Bu Yana

Yazar, Sefiller'i on dört yılda tamamlamıştır Sefiller Romanında, bir suçlunun yaşam öyküsü anlatılmıştır Victor Hugo, bu romanda yoksul, kenar mahalle yaşamını toplumcu bir gözle incelemiştir Sefiller, toplumsal bir belge niteliğinin yanında, oldukça sürükleyicidir Victor Hugo'nun bu eserinde roman kahramanı, Jean Voljean'dır Ekmek çaldığından, kürek cezasına çarptırılır Kaçmaya kalkınca 19 yıl ceza çeker Hapisten çıkınca kimse ona iyi davranmaz Bir psikopos onu, evine alır Şamdanlarını çalar, yakalanır Psikopos şikayetçi olmak bir yana iki şamdan daha armağan eder Bu olay yaşamın dönüm noktasıdır Adını Medeleine olarak değiştirir Zengin olur Belediye

başkanı seçilir Fantin adlı bir kadını Komiser Javert'in elinden kurtarır Javert, onun kimliğini, merak etmektedir Jean Voljean adında birinin yakalandığını öğrenince, kendi adına suçsuz birinin yakalanmasına razı olmaz Komiser Javerte teslim olur Bir süre sonra tekrar hapisten kaçar Fantine'in kızı Cossette'i büyütmek istese de, Javert yine peşindedir Bir manastırda yaşar Bu arada Cossette büyür ve Marius adında bir üniversite öğrencisine aşık olur İhtilal başlamıştır Cumhuriyetçilerce yakalanan Javert'in İdamından önce

kaçmasına göz yumar Vicdan azabı ve minnettarlık duyguları içinde görevini yapamadığını hisseden Komiser Javert Seine nehrine kendini atarak intihar eder Marius'la Cossette evlenir Yaşlı Jean Valjean öldüğünde başucunda piskoposun verdiği şamdanlar yanmaktadır

BAŞKA BİR ÖZET:
Jean Valjean ekmek çaldığı için beş yıl kürek cezasına çarptırılmış, birkaç kez kaçmaya kalkıştığı için cezası ağırlaşmış, on dokuz yıl hapiste kalmıştır Çok kuvvetli bir insan olan Jean Valjean, hapiste iyi duygularını kaybetmiş gibidir

Hapisten çıkınca, mahkum olduğunu gösteren belge yüzünden herkes ona kötü davranır Bir piskopos onu evine alır, o ise evden gümüş takımları çalar, fakat yakalanır Piskopos, şikayetçi olmaz, üstelik ona iki de gümüş şamdan hediye eder; onlardan elde edeceği parayı namuslu adam olma yolunda harcamasını ister

Son olay, Jean Valjean'ın yaşamında bir dönüm noktası olur Madeleine adıyla iş hayatına atılır, zengin olur, belediye başkanı seçilir Fantin adında düşmüş, fakat ruhça temiz bir kadını polis şefi Javert'in elinden kurtarır Javert, birdenbire ortaya çıkan ve kısa sürede zengin olan ve herkesin "Baba" dediği Madeleine'in kim olduğunu merak eder
Madeleine, aranmakta olan Jean Valjean diye başka birisinin yakalandığını öğrenince, kendi yerine suçsuz birinin küreğe mahkum edilmesine gönlü razı olmaz, polis şefi Javert'e teslim olur

Jean Valjean, zindandan yine kaçar Bu kez Fantine'in kızı Cossette'i büyütüp yetiştirmek ister Javert, yine peşindedir J Valjean bir manastıra saklanır, Fauchelevent adı ile yaşar Cossette büyümüştür Üniversite öğrencisi Marius ile aralarında bir aşk doğar


Jean Valjean, Marius'u daima korur İhtilal başlamış, Marius, Cumhuriyetçilerin safında yer almıştır Cumhuriyetçilerce daha önce esir alınan Javert idam edilecektir Bu işi Jean Valjean alır ve o, Javert'in kaçmasına göz yumar Marius çatışmada yaralanır Ona Javert yardım eder Jean Valjean teslim olmak için geri döner, ancak Javert'i bulamaz Javert, minnettarlık duygusuyla, görevini yapmadığı için Seine nehrine atlayarak kendi kendisini cezalandırmıştır