Abdülhak Şinasi Hisar

**Şengül Şirin** · 04-29-2009

ABDÜLHAK ŞİNASİ HİSAR
1883'te İstanbul'da doğdu

3 Mayıs 1963'te İstanbul'da yaşamını yitirdi

Romancı

Türkiye'de ilk edebiyat dergilerinden 1882-1883'te yayınlanan Hazine-i Evrak'ın yayıncısı, öykü ve eleştiri yazarı Mahmud Celaleddin Bey'in oğlu

Babası ona hayranlık duyduğu iki şair Şinasi ile Abdülhak Hamit Tarhan'ın adlarını verdi

Çocukluğu Rumelihisarı, Büyükada ve Çamlıca'daki konaklarda geçti

Mürebbiyelerinden Fransızca öğrendi

Tevfik Fikret'ten Türkçe dersleri aldı

1905'te Mekteb-i Sultani'yi (Galatasaray Lisesi) bitirdi

1905-1908 arasında Paris'te Siyasal Bilgiler Yüksekokulu'nda öğrenim gördü

Jön Türk hareketine katıldı

2'nci Meşrutiyet'in ilanından sonra İstanbul'a döndü

1909'da bir Fransız şirketine memur olarak girdi

1924'te Reji İdaresi'nde çalışmaya başladı

Balkan Birliği Cemiyeti Genel Sekreterliği yaptı

1945'te Uluslararası Barış Kongresi'ne katılmak üzere ABD'ye gitti

1984'ten sonra ölümüne değin sürekli İstanbul'da kaldı

1921'den sonra "Dergâh" dergisinde "Kitaplar ve Muharrirler" başlığıyla yazdığı eleştirilerle adını duyurdu

Yarın, İleri ve Medeniyet dergilerinde şiirleri, eleştirileri yayınlandı

Cumhuriyet'ten sonra Ağaç, Türk Yurdu, Ülkü ve Varlık dergileriyle, Milliyet ve Dünya gazetelerinde yazdı

İlk romanı "Fahim Bey ve Biz" 1942 Cumhuriyet Halk Partisi yarışmasında üçüncülük ödülü aldı

Bu eser eleştirmenler tarafından "akıcı bir dil ve yetkin bir üslupla kaleme alınmış" diye değerlendirildi

Romanlarında Rumelihisarı, Büyükada, Çamlıca üçgeninde varlıklı, gününü gün eden, sorunsuz insanların yaşamlarını yansıttı

Bu çevrelerin dışındaki yaşamı basit ve aşağı buldu

Fransız edebiyatçılardan etkilendi

Kahramanlarının hepsini dengesiz, gariplikleri olan, içine kapanık, başarısız ve hayalleriyle avunan kişiler olarak kurguladı

Olaylardan çok kahramanlarının duygu ve düşüncelerine öncelik verdi

Şiirsel bir dil ve özgün bir teknik kullandı

ESERLERİ

ROMAN:
Fahim Bey ve Biz (1941)
Çamlıca'daki Eniştemiz (1944)
Ali Nizami Bey'in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952)

ANI VE DENEME:
Boğaziçi Mehtapları (1943)
Boğaziçi Yalıları (1954)
Geçmiş Zaman Köşkleri (1956)

İNCELEME-ANTOLOJİ:
İstanbul ve Pierre Loti (1958)
Yahya Kemal'e Veda (1959)
Ahmet Haşim'in Şiiri ve Hayatı (1963)
Aşk İmiş Her Ne Var Alemde (1955, antoloji)
Geçmiş Zaman Fıkraları (1958, antoloji)

04-29-2009	#1
Şengül Şirin	Abdülhak Şinasi Hisar ABDÜLHAK ŞİNASİ HİSAR 1883'te İstanbul'da doğdu 3 Mayıs 1963'te İstanbul'da yaşamını yitirdi Romancı Türkiye'de ilk edebiyat dergilerinden 1882-1883'te yayınlanan Hazine-i Evrak'ın yayıncısı, öykü ve eleştiri yazarı Mahmud Celaleddin Bey'in oğlu Babası ona hayranlık duyduğu iki şair Şinasi ile Abdülhak Hamit Tarhan'ın adlarını verdi Çocukluğu Rumelihisarı, Büyükada ve Çamlıca'daki konaklarda geçti Mürebbiyelerinden Fransızca öğrendi Tevfik Fikret'ten Türkçe dersleri aldı 1905'te Mekteb-i Sultani'yi (Galatasaray Lisesi) bitirdi 1905-1908 arasında Paris'te Siyasal Bilgiler Yüksekokulu'nda öğrenim gördü Jön Türk hareketine katıldı 2'nci Meşrutiyet'in ilanından sonra İstanbul'a döndü 1909'da bir Fransız şirketine memur olarak girdi 1924'te Reji İdaresi'nde çalışmaya başladı Balkan Birliği Cemiyeti Genel Sekreterliği yaptı 1945'te Uluslararası Barış Kongresi'ne katılmak üzere ABD'ye gitti 1984'ten sonra ölümüne değin sürekli İstanbul'da kaldı 1921'den sonra "Dergâh" dergisinde "Kitaplar ve Muharrirler" başlığıyla yazdığı eleştirilerle adını duyurdu Yarın, İleri ve Medeniyet dergilerinde şiirleri, eleştirileri yayınlandı Cumhuriyet'ten sonra Ağaç, Türk Yurdu, Ülkü ve Varlık dergileriyle, Milliyet ve Dünya gazetelerinde yazdı İlk romanı "Fahim Bey ve Biz" 1942 Cumhuriyet Halk Partisi yarışmasında üçüncülük ödülü aldı Bu eser eleştirmenler tarafından "akıcı bir dil ve yetkin bir üslupla kaleme alınmış" diye değerlendirildi Romanlarında Rumelihisarı, Büyükada, Çamlıca üçgeninde varlıklı, gününü gün eden, sorunsuz insanların yaşamlarını yansıttı Bu çevrelerin dışındaki yaşamı basit ve aşağı buldu Fransız edebiyatçılardan etkilendi Kahramanlarının hepsini dengesiz, gariplikleri olan, içine kapanık, başarısız ve hayalleriyle avunan kişiler olarak kurguladı Olaylardan çok kahramanlarının duygu ve düşüncelerine öncelik verdi Şiirsel bir dil ve özgün bir teknik kullandı ESERLERİ ROMAN: Fahim Bey ve Biz (1941) Çamlıca'daki Eniştemiz (1944) Ali Nizami Bey'in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952) ANI VE DENEME: Boğaziçi Mehtapları (1943) Boğaziçi Yalıları (1954) Geçmiş Zaman Köşkleri (1956) İNCELEME-ANTOLOJİ: İstanbul ve Pierre Loti (1958) Yahya Kemal'e Veda (1959) Ahmet Haşim'in Şiiri ve Hayatı (1963) Aşk İmiş Her Ne Var Alemde (1955, antoloji) Geçmiş Zaman Fıkraları (1958, antoloji)