Boşanmanin Çocuğun Okul Başarisina Etkileri

Çocuğun kişiliğinin oluşumu, karakterinin biçimlenmesi ve benlik saygısının gelişimi, büyük ölçüde özdeşim modelleri olan ana-baba kişilik yapılarına bağlıdır
Çocuğun, anne ve babasının tavırlarını benimseyebilmesi için, ana- baba- çocuk üçgeni ararsında sevgi, saygı ve güven olması gerekir
Huzursuz aile ortamı, bazı durumlarda dağılmış aile ortamı gibi çocuğun olumsuz bir şekilde etkiler ve çeşitli uyum, davranış bozukluklarının sebebi olabilir
Anne-babanın sürekli tartıştığı veya kavga ettiği bir ortam içinde yetişen bir çocukta, alt ıslatma, dışkı kaçırma, tik, kekemelik parmak emme, tırnak yeme gibi Uyum ve davranış bozukluklarıyla okul başarısızlığına rastlanılabilir

Kimi durumlarda boşanmanın ardından gelen ilkokul başarısında düşme görülebilir Duruma göre çok olumsuz koşullardaki bir ev ortamından sonra düzenli ve sakin bir yaşama geçmek çok kısa bir sürüde başarını artmasına yol açabilir Bu tamamen boşanmadan önceki ve sonraki koşullarla bağlantılıdır
Okula karşı isteksizlik ve okul fobisi görülebilir Bunun da çeşitli nedenleri vardır Ayrılık sonucu çocuğun tek ebeveyn ile kalması, eğer çocuğa yeterince açıklama yapılmazsa bu problem ortaya çıkabilir

Babası ile kalan bir kız çocuğu evde pek çok aaaai üstlenmiş olabilir veya boşanma maddi darlık çeken annenin yükünü hafifletmek için ergen çocuk okul dışı zamanlarını bir işte çalışmaya ayırmış olabilir

Okul öncesi çağdakiler bunu saklarlar fakat notları düşer Anaokulu öğretmenin çocuğu kucaklaması diğer zamanlara göre biraz daha fazla ilgi göstermesi gerekir

Küçük çocuklarda fiziksel temas etkili iken, okul çağı çocuğunda özel paylaşım, yardıma hazır olduğunu hissettirmek etkili olur Ergenlik çağındaki bir çocuğun ise özel durumunu öğretmeninin bilmesi büyük bir rahatlama yaratır Öğretmen çocuğa pek çok kişinin aynı durumla karşılaştığını anlatıp bunun normal bir durum olduğunu kabullenirse büyük bir destek sağlamış olur Çünkü okul çağındaki bir çocuk ailesinin diğer ailelerden farklı, eksik yetersiz veya anormal olduğunu dolayısıyla kendisinin de a normal olduğunu ailesi birlikte olanlardan kendisini aşağı görmektedir Çocuğun bu olumsuz düşüncelerini yenmesinde öğretmen kadar etkili olacak çok az kimse vardır

Öğretmen de bazı çocuklarla çalışırken kendisini yetersiz görebilir ve çocuğa faydalı olamayabilir bu durumlarda okulda çalışan rehber öğretmenden veya alanında uzman birisinden yardım alınmalıdır