Art Of Positive Thinking... Olumlu Düsünme Sanatı!!!

Nedense ilk Yogesh'ten bahsettiginde gözümün önüne üstünde turuncu cüppesi ve sifira vurulmus kafasiyla, cam dibi gibi gözlüklü ve elli yaslarinda bir Dalai Lama tiplemesi gelmisti

Yine de seminerin adi o kadar çekiciydi ki, mutlaka gidecegim diye ilk anda karar vermistim Art of Positive Thinking "Olumlu Düsünme Sanati" Tam ihtiyacim olan sey! Çünkü bu siralar en ufacik problem bile gözüme daglar, devler gibi görünmekte

Belli ki benim gibi düsünen çok kisi vardi ki gerçekten kalabalik bir izleyici kitlesi içinde, en arkalarda zor bela yer bulabildik Yogesh'e gelince Herhalde 20'li yaslarin sonunda olmali Gayet modern, genç, yani sokakta yürüyen bir üniversiteli veya spor giyinmis, is hayatina yeni atilmis hevesli bir is adami görünümünde

Ilk saskinligim tabii iki bu oldu Ikincisi ise Yogesh'le tanisip konustugumuzda yasandi Öyle bir ses tonu ve volumu ile konusuyor ki bu adamin karsinda öfke, nefret, stress gibi duygulari akliniza dahi getirmenize imkan yok Alçak ve sakinlestirici biteviye bir ses tonu ve dümdüz bakislari var Sanki ruhunda öfke, korku, kin, üzüntü hiçbir agir ve olumsuz duygu merkezi bulundurmuyor veya sinirlerini ameliyatla aldirmis olmali!!!

Konusmasina "Zihninizi en yakin dostunuz olarak kabul etmelisiniz" diye basladi zaten ve hepimiz bir an durup düsündük sorunlarin tümünün dis dünyada somut olarak varolduguna inaniyoruz ve degistirebilmek için yine ayni dis dünyaya ait somut çareler ariyor, tepkiler veriyoruz, oysa asil çözüm içerde, yani zihnimizde Kendi kendimize sinirlar koyan yine biziz ve bunu yikabilecek olan tek kisi de biziz "Sizlerden bir sey isteyecegim, herkes yaninda oturan kisiye dönüp kendisiyle ilgili olumlu bir yön söylesin" dediBenim yanimda zaten her yönümü bilen çok yakin dostlarim oldugu için onlara dönmek yerine ben etrafi izledim ve tek gördügüm kendisi hakkinda iyi bir tabir bulmak için kivranan ve sinirden gülen kisiler oldu Hemen ardindan, "simdi de olumsuz yönlerinizden birini söyleyin" diye rica etti ve ayni tikanmis kisiler biranda uzun sohbetlere dalip Yogesh'in bile varligini unutur hale geldiler Gülümseyerek "Görüyorsunuz" dedi, "Kendimizle ilgili olumlu yönlerden çok olumsuz yönler üzerine gidiyoruz ve daha çok bunlar üzerine kafa yoruyoruz"

Bunun ismi neymis biliyor musunuz? "Kendi yarattigimiz limitlerin esiri olmak" Ve çareyi dis dünyaya tepki vererek aramak ise kocaman kanayan bir yaraya minnacik bir plaster yapistirmaktan ibaretmis O yüzden o yaramiz kanamaktan hiç vazgeçmiyor ve çöpümüz kullanilmis bir sürü gereksiz yara bandiyla dolu

Yogesh'in sok edici sorulari devam etti, "Kaçiniz hayatinda en az bir defa yüzüne bir kapinin çarpildigini düsündü?" Haydi simdi bütün eller havaya!!!!

Ikinci soru suydu:" Sizce neden?" E açildik ya artik, her kafadan bir ses çikmaya basladi: birisi dedi ki "eski esim çarpti", biri "patronum" diye bagirdi, bir baskasi " aslinda o kapi çarpmayabilirdi ayagimi araya koysaydim, ben engel olabilirdim,benim yüzümden oldu" dedi (Ben kendi adima en çok bu yaniti begenmistim!!) Ama Yogesh o bilgece gülümsemesiyle "Hepiniz nedeni kapinin disinda ariyorsunuz" dedi "Oysa ki neden kapinin içinde" "O kapi yüzünüze çarpti çünkü içerde açik bir pencere vardi"

Beni en çok bu örnek etkiledi iste O açik cam bizim kendi zayifliklarimiz, yaralarimiz, belki komplekslerimiz O pencereyi kapatmadigimiz sürece o kapi daha çok çarpacak yüzümüze diye düsündük
Onun da düsündürmek istedigi buydu zaten

Zihninizin içinde de bir trafik vardir diye devam etti trafik nasil tikaniyorsa, orada içerde de kilitlenmeler yasanacaktir Trafik tikandiginda ne olur? Bir trafik polisi gelir ve düzeni saglar degil mi?? Hepimizi bir gülmedir aldi

Burasi Türkiye Yogesh'cim, burada polisler saglayamaz bu düzeni, iner arabadan yumruklasirsin, biz bunu bilir, bunu söyleriz!! Ama tabii zihnimizde ayni sey olmasi söz konusu degil, ne yaparmis trafik polisi, önce "bir adim geri atarmis" veya "yüksek bir yerden bakarmis" olaylara Yani olaylar sicakken tepki vermek yok Geri çekilmeyi, o an susup, önce kendimizi ve duygularimizi kontrol altina almayi, gerçekten ne hissettigimizden emin olana dek tepki vermemeyi ögrenmeliyiz

Benim aklima Mevlana geldi Hani der ya " Her sey sende gizli Yerin seni çektigi kadar agirsin, kanatlarinin uçtugu kadar hafif" Yogesh yüzyillar sonra unutulan bu manevi gücü bize tekrar animsatmak için aramizdaydi o gece Bir ise "Ben bunu basaracagim" diye baslarsaniz basari sizindir,

"Yapamayacagim" dediginiz zaman basarisizlik Yine zihin gücü Yine her sey sizde gizli Geçmis kötü deneyimlerinizden arinmalisiniz Geçmisiniz sizinle konusmasina izin vermeyin

Final ise süperdi:
Yasam bir armagandir, "alin"
Yasam bir güzelliktir , "sükredin"
Yasam bir mücadeledir, "savasin"
Yasam bir trajedidir, "yüzlesin",
Yasam bir hedeftir, "basarin,
veeeeee,
Yasam bir maceradir, "cüret edin!!!"

alıntı