Çocuğuma Neden Bu Kadar Öfkeleniyorum?

İşleri Daha Kötü Yapan Bazı Düşünceler:

Kırıcı ve kontrolden çıkmış bir öfke durumunda, kafanızdan geçenler genellikle yanlış bir takım inançlara dayanan düşüncelerdirDurumu bir sürecin parçası olarak değil de varılmış ve en son nokta olarak değerlendiririzŞu an ki sakin ruhsal durumumuzdan yararlanıp,öfke anında bir ebeveynin kapılabileceği olumsuz düşünceleri gözden geçirelim ve bunlara daha akılcı bir açıdan bakalım
“Benim çocuğum yanlış davranamaz” Artık bunu kabul edin sizin çocuğunuz da yanlış davranırBütün çocuklar yanlış davranırYanlış davranış da bulunmayan çocuk… bilmiyorum…-hayatımda hiç rastlamadım!Yanlış davranışlarla uğraşmak da ebeveynliğin en temel gereklerinden biridirDiğer bir değişle çocuklar deneye yanıla öğrenirler- ve bu arada da hata yaparlarHiçbir çocuk kuralları bilerek doğmazBu davranışları öğrenmekte bir süreçtir Bu süreç boyunca, çocuklarımız ailenin,toplumun ve doğanın kurallarını denerlerEbeveynler olarak bizim görevimiz de, çocuklarımızı bu süreç boyunca yönlendirmektirOnlara doğruyu yanlışı öğreterek yetişkinliğe geçmelerini sağlamak ve her gelişim aşamasında bunun gereğini yapmaktır

Aslında bizi öfkelendiren çocuğumuzun davranışı değildir Biz kendimizi,çocuğumuzun davranışı hakkındaki düşüncelerimiz nedeniyle öfkelendiriyoruzBu görüşü belki bir yere asmak istersiniz

Benim öfkeme neden olan çocuğumun yanlış davranışı değilÖfkeme neden olan, onun yanlış davranışı ile ilgili düşüncem ve bu davranışa gösterdiğim tepkidir

Çocuğunuzun yanlış bir davranışı karşısında, çok etkilenebilirsinizAma unutmayın ki bütün çocuklar yanlış davranışlarda bulunurlar ve bütün ebeveynler bunlarla uğraşmak zorundadırlar

Eğer çocuk gelişimi ile ilgili bilgilere sahip olursanız, çocuğunuzun bazı davranışlarını daha normal karşılayabilirsinizEğer iki yaşındakilerin bağımsızlık mücadelesi içinde oldukları için zaman zaman öfke nöbetlerine tutulduklarını bilirseniz,sadece benim çocuğum çok arsız diye düşünmeyeceksiniz ve böyle bir durumla baş etmek çok daha kolay olacak

Bir mağazanın ortasında, çocuğunuz bir öfke nöbetine tutulduğunda, sizi izleyen bir yabancı ile ilgili üç yorumda bulunabilirsiniz: Ya hiç çocuğu yoktur ve durumu anlamamıştır, ya çocuğu vardır ve sizi izleyerek durumu nasıl halledeceğinizi öğrenmeye çalışmaktadır ya da bu kişi “Allahtan bu sefer her kesin içinde kendini kaybeden çocuğuyla uğraşan kişi ben değilim!” diye düşünüyordur

Benim çocuklarım yanlış davranışlarda bulunmaz düşüncesi çok yanlış bir inançtırBu inancınızın yerine daha gerçekçi ifadeler geçirmeniz öfkenizi kontrol etmeye yardımcı olacaktır

*Bütün çocuklar yanlış davranışlarda bulunur

*Benim çocuğum bu deneyim sonunda bir şeyler öğrenecek

*Deneme yanılma sürecinde hata bölümü de vardır

*Benim çocuğum çok normalBu tipik bir davranış

*Bununla baş edebilirim

*Bu da geçecek

Bunlar gibi gerçekçi bazı düşünceleri bir kartın üzerine yazıp,cüzdanınıza yerleştirin ve yanlış inançlarınızı canlandırmaya başlarsanız, o zaman tekrar gözden geçirinBu yanlış gerçekçi olmayan düşünceler sadece öfkenizi artırır

Onların yerine gerçekçi cümleleri geçirmek,çocuğunuzun yanlış bir davranışı karşısında tepki değil,sağlıklı bir davranış göstermenizi sağlayacaktır

“Çocuğum Beni Çıldırtmak İçin Böyle Davranıyor ”

Çocuklar ebeveynlerini öfkeli görmekten nefret ederlerÖfkenizin sonuçlarına katlanmaktan hoşlanmazlarAma sürekli olarak sizin ilginiz (olumsuzda olsa) çekmeye çalışırlar ve oyunun kurallarını belirlemeye çalışırlarBu da sizin sabır ve hoşgörüm sınırlarınızı devamlı olarak zorlamak anlamına gelebilirİlgiye ihtiyaç duyan bir çocuk,bilinçsizce de olsa bazı yanlış davranışların sizi, elinizdeki işi bırakıp, tüm ilginizi ona yöneltecek kadar öfkelendireceğini bilirSınırları zorlama ve kuralları belirleme konusunda çocuklar bizi sonuna kadar denemekte ve bizim fikrimizi değiştirmemizi sağlamaya çalışmaktadırlarYanlış davranışın nedeni bazen çok basit ve amaçsız olabilir:Çocuğunuz, sizin onu anlamanız için o kadar çok çaba göstermiş ve bu konuda o kadar duygusal olabilir ki, duyguları onun akılcı davranabilmesini engellemektedirBu nedenle asıl suçlu hayal kırıklığı olabilirBütün bunları aklınızda bulundurarak,çocuğunuzu anlamaya ve problemi saptayıp çözümünü bulmaya çalışın

“Çocuğum Her Şeyi Gayet İyi Bilir”

Bu gerçekten doğrumu? Cevabınızın evet olmasına pek şaşırmayacağızÇocuklar gerçekten kuralları ve ebeveynlerinin sınırlarını nereye kadar zorlayabileceklerini denemekte uzmandırlarGenellikle çocuklar her şeyi gayet iyi bilirler, ama kuralların hala geçerli olup olmadığını veya bir şeyler koparıp koparamayacaklarını saptamaya çalışırlar

Bu durum daha çok tutarlılık göstermeyen ebeveynlerin çocuklarında daha sık görülürBu çocuklar bazı kuralları zorladıkları zaman, bir şeyler koparabildiklerini saptamışlardırBu da onları tekrar tekrar denemeye iterKuralların tutarlı olarak uygulandığı ailelerde bile çocuklar o kuralların hala geçerli olup olmadığını veya her hangi bir nedenle değişip değişmediğini denemek isterlerO halde, evet, çocuklarımız kuralları ga-yet iyi bilirler,ama bu onlara her zaman uyacakları anlamına gelmezBiz de hız sınırını biliriz, ama onlara her zaman uyar mısınız? Yetişkinler de, tıpkı çocuklar gibi, eğer geçerli nedenleri veya ondan kurtulma şansları varsa ya da sadece istemedikleri için,arada bir kuralları bozabilirler

Buradan çıkaracağımız ders şudur:
Normal ve doğal bir çocukluk davranışı için kendinizi harab etmeyinBu davranışı sevmeyebilirsiniz,ama ona hakettiğin den daha çok zaman ve enerji harcamanıza da gerek yoktur

“Çocuğum Böyle Davranıyor Çünkü Ben Kötü Bir Ebeveynim”

Genellikle annelerin böyle düşünmeye çok eğilimleri vardırBu çağda bile, anne olan kadınlara, ancak iyi olan annelerin çocuklarının daha iyi olacağı mesajı verilmektedirŞu soruları cevaplayabilir misiniz?Evin dışında çalışan kadına ne denir?Çalışan anne, değil mi?Evin dışında çalışan baba ya ne denir? Meslek sahibi bir adam? Bir avukat, bir öğretmen? Anne, genellikle birincil ebeveyn kabul edilir ve baba çalışmıyor bile olsa çocukların davranışlarından anne sorumludurBu durum çalışan annenin hata yapma özgürlüğünü kısıtlamaktadır

Eğer anneler ve babalar kendi değerlerini,çocuklarının davranışına göre saptamaya kalkarsa,yanlış davranışlar karşısında suçluluk duymaları çok kolaydırBöyle düşünen ebeveynlerin ,çocuklarının söylediği ve yaptığı karşısında sağlıklı bir davranışta bulunmaları çok zordurBunu yapabilmeleri için her kesin farklı olduğu görüşünü benimsemelidirler Çocukların da, kim olduklarını- ya da olmadıklarını anlamak için ihtiyaçları olan farklılık duygusunu geliştirmeleri zordurBu problem,çocukları ebeveynleri tarafından her istenilen şekle sokulabilen kilden bir hamura benzeten görüşte yansıtılmaktadırNe kadar saçma!

Çocuklar tohumlara benzerlerBazıları elma,bazıları portakal ve bazıları da armut ağacıdırBazıları domates,bazıları da gül fidanlarına benzerEbeveynler bahçıvanlar gibidirTaze fidanlara su verip, bakmaları gerekirGenç bir fidanı ne zaman sopa ile destekleyeceğini veya bir kavanozun içine koyup koruyacağını bilir

İyi bir ebeveyn, iyi bir bahçıvan gibi, bitkilerin daha sağlıklı, enerjik ve meyva dolu olmasına yardımcı olurAma bir ebeveyn de, bahçıvan gibi,bir elma ağacını,armuda veya domatesi güle dönüştüremez

Çocuklar özgürdürOnları yönlendirebilir,besleyebilir veya bir şeyler öğretebilirizAma hiçbir zaman tümüyle sahip olamayız ve bunu da istemeyizBazen bizi şaşırtan, üzen ve öfkelendiren şeyler yapabilirlerOlgun birer yetişkin olma süreci içinde de bizlerden farklıdırlar

KAYNAK:[Sadece Kayıtlı Üyeler Linkleri Görebilir ]