Cenap Şahabettin

Cenap Şahabettin 1870 yılında Manastır'da doğdu 12 Şubat 1934'te İstanbul'da yaşamını yitirdi Askeri okullarda öğrenim gördü Askeri tıbbiyeyi bitirdi Hekim yüzbaşı oldu Paris'te 4 yıl cilt hastalıkları ihtisası yaptı Yurda döndükten sonra Mersin, Rodos, Cidde'de karantina hekimliği, sıhhiye müfettişliği yaptı 1914'te emekliye ayrıldı Darülfünûn'da Türk Edebiyatı Tarihi dersleri okuttu Kurtuluş Savaşı sırasında Kuva-yı Milliye'ye karşı olumsuz tutumu nedeniyle öğrencileri tarafından istifaya zorlandı Daha sonra cumhuriyeti destekledi, ama yalnızlıktan kurtulamadı İlk şiiri 1885'te daha öğrencilik yıllarında Saadet gazetesinde yayımlandı Önceleri Muallim Naci'nin etkisiyle divan türü şiirle uğraştı Daha sonra Recaizade Mahmut Ekrem ve Abdülhak Hamit Tarhan'dan etkilenerek Batı tarzı şiire yöneldi Servet-i Fünun'da şiirleri yayımlandı Tevfik Fikret ve Halit Ziya Uşaklıgil'le birlikte Servet-i Fünun edebiyatının 3 önemli isminden biri oldu Gelenekçi şairlerin en çok saldırdığı yenilikçi şairdi Diğer Servet-i Fünun'cuların tersine bireysel şiiri tercih etti Edebiyat-ı Cedide'nin en aşırı örneklerini yazdı Şiire "nesir-musikisi" adını verdi Heceleri müzik düzeyinde uyumlu kullanmayı savundu Bu tarzda yazdığı en iyi iki örnek "Yakazat-ı Leyliye" ve "Elhan-ı Şita" şiirleridir Eski sözcükleri kullanma tercihi nedeniyle yeni nesiller tarafından anlaşılamadı

ESERLERİ:

ŞİİR:

Tâmât (1887) Seçme Şiirleri (1934, ölümünden sonra) Bütün Şiirleri (1984, ölümünden sonra)

TİYATRO:

Körebe (1917)

DÜZYAZI:

Hac Yolunda (1909) Evrak-ı Eyyam (1915) Afak-ı Irak (1917) Avrupa Mektupları (1919) Nesr-i Harp, Nesr-i Sulh ve Tiryaki Sözleri (1918) Vilyam Şekispiyer(1932)