04-09-2009
|
#1
|
VANDETTA
|
17. Alay Komutanı Yarbay Hasan Bey

Yine Çanakkale'deyiz  17 Alay Komutanı Yarbay Hasan Bey, askerleriyle Kilitbahir'e doğru ilerliyorlardı Meydandaki çeşmenin önündeki bir şey, Hasan Beyin dikkatini çekmişti Üzeri yara bere içerisinde bir köpek çeşmeye yanaşmaya çalışıyor, bu perişan halini görenler taş atarak onu çeşmeden uzaklaştırmak istiyorlardı  
KÖPEĞİ KUCAĞINA ALDI! 
Hasan Bey bu duruma çok üzüldü, atından indi köpeğin üzerindeki yaralara aldırmadan onu kucağına aldı ve çeşmenin yanına götürdü  Hayvana su içirdi, yaralarını temizledi Ardından karnını doyurdu ve köpeği alarak yoluna devam etti İşte Hasan Bey böylesine şefkatli biriydi  O günden sonra köpeği yanından ayırmadı Hasan Bey! Bu zavallı köpek, kısa zamanda Mehmetçiklerin dostu olmuştu Türk askerleriyle siperden sipere atlıyordu! 

Yarbay Hasan Bey Anıtı
Bölgedeki savaş olanca şiddetiyle sürüyordu Yine siper savaşlarının birinde tarih 11 Temmuz'u gösteriyordu ve Mehmetçikler, Fransızları püskürtmüşlerdi! Savaş alanı Fransız askerlerinin cesetleriyle doluydu  Ama biz de zayiat vermiştik 
Hasan Yarbay da olayın tam ortasında askerlerine direktifler veriyordu O sırada bir Fransız askerinin yerde kıpırdadığını gördü! Askerin yaralı olduğunu düşündü Yardım etmek için Fransız askerin üzerine eğildi ki, ölü taklidi yapan asker, sakladığı hançeri Hasan Bey'in göğsüne saplayıverdi Hasan Bey bir anda sarsıldı ve yere yığıldı Yarasından oluk gibi kan akıyordu Her şey aniden olup bitmişti  
ZAHMET BUYURDUNUZ EFENDİM!
O an acı bir havlama sesi duyuldu Hasan Beyin köpeği olanca hızıyla koşup geldi ve velinimetinin yanına çöktü Sahibinin ellerini yalıyor, adeta kalkması için yalvarıyordu 
Derken, "Alay İmamı" da geldi Hasan Bey'in yanına! İmam dua okurken Yarbay Hasan Bey'in gözleri buğulanmış, çehresi solmaya başlamıştı Birden, silkinir gibi oldu ve yanındakilere; "beni ayağa kaldırınız" dedi Askerleri onu yavaşça ayağa kaldırdılar Üstü başı kan içinde olan ve son anlarını yaşayan Yarbay Hasan Bey; "La ilahe illallah Muhammedün Rasulullah" dedi Yüzünde derin bir tebessüm oluşmuştu  Ve ardından edepli bir halde şu son sözünü söyledi:
"Zahmet buyurdunuz ya Resulallah! "
|
|
|