M Harfi 4

maûn: yardım
maûnet: yardımlar
mâverâ: perde arkası
mâvudieleh: varlık gayesine uygunluk
mavzer: bir çeşit tüfek
mâye: maya, öz
mâyî: sıvı
mazâhir: görünme ve ortaya çıkma yerleri
mazanne: zanlı yer veya kimse
mazarrât: zararlar
mazbata: tutanak
mazbût: tutulan, derli toplu
mâzeret: elde olmayan özür
mazhar: ortaya çıkma ve görünme yeri
mazhariyet: mazharlık
mâzi: geçmiş zaman
mâziyât: geçmiş zamanlar
mazlûm: zulüm görmüş, sessiz
mazlûmâne: zulüm görmüşcesine
mazlûmen: zulmedilerek
mazlûmîn: zulmedilenler
mazlûmiyet: zulme uğramışlık
mazmaza: abdestte ağzı yıkamak
mazmûm: eklenmiş
mazmun: ince anlamlı söz
maznun: zanlı, sanık
mazrûf: zarfa konan
mâzûr: özürlü
mâzûriyet: özürlülük
meâb: sığınak, dönüş yeri
meâd: varılacak yer, âhiret
meâl: sözün kısaca anlamı
meânî: anlamlar
mearic: çıkılacak yerler
meâsi: isyanlar, günahlar
meâyib: ayıplar
mebâdi: başlangıçlar
mebâh


konular
mebde: başlangıç
mebğuz: sevilmeyen
mebhas: bölüm
mebhût: şaşkın
meblağ: tutar, miktar
mebnî: kurulan, dayanan
mebsût: genişleyen
mebsûten: genişleterek
mebûs: gönderilen, milletvekili
mebûsân: mebuslar, milletvekilleri
mebzûl: bol, çok, ucuz
mebzûliyet: bolluk, çokluk, ucuzluk
mecâl: tâkat
mecâl


meclisler
mecâz: sözün başka mânâda kullanılması
mecâzî: mecazlı
mecbûr: zorlanmış, zorunlu
mecbûriyet: mecburluk
meccânen: bedava, parasız
mecelle: dergi, kanun dergisi
mechul: bilinmeyen, meçhul
mechure: nefesin tutulup sesin çıkarılmasıyla okunan harfler
mecid: yüce, şerefli
mecl


bir mesele için toplanmış insan topluluğu
meclûb: çekilen, celbolunan
mecmâ: toplanılan yer
mecmû: toplam
mecmua: yazılar topluluğu, dergi
mecnûn: deli, çılgın
mecrâ: su yolu, kanal
mecrûh: yaralı
mecrûr: son harfi esre olan kelime
mêcul: yapılmış
mêcur: ücretlenme
mecûsî: ateşe tapan
meczûb: cezbeli, kendini kaptırmış, başkasının etkisiyle davranan
meczûbane: cezbeye kapılmışcasına
medâr: sebep, vesile, kaynak, yörünge
medâr


medreseler
medayih: övgüler
medd: kabarma, uzatma
meddâh: öven
medde: uzatma işareti
meded: yardım
mededkâr: yardım eden
mededres: yardımcı
medenî: terbiyeli, kibar, şehirli
medeniyet: düzenli ve ileri hayat seviyesi, şehirlilik
medeniyetperest: medeniyete aşırı düşkün olan
medeniyetperver: medeniyeti seven
meder: çakıl taşı
medfen: mezar
medfûn: gömülmüş, defnedilmiş
medh: medih, övme
medhal: giriş, etki
medih: övme
medîha: övgü
medîne: şehir
medlûl: kendisine delil getirilen, mânâ, anlatılan
medlûliyet: kendisine delil getirilme
medrese: dershane, okul
Medresetüzzehrâ: parlak medrese
medyum: cinci
medyun: verecekli
mefâhim: mefhumlar, kavramlar
mefâhir: övünülecek şeyler
mefâsid: bozguncular
mefatih: anahtarlar
mefhar: övünme sebebi
mefhum: kavram
mefkud: bulunmayan
mefkûre: ülkü
meflûc: felçli, inmeli
mefrûş: döşeli
mefsedet: fesatlık, bozukluk
mefsûh: hükmü kaldırılan
meftûn: tutkun, vurgun
meftûniyet: tutkunluk, vurgunluk
meftûr: bezgin
mefûl: fiilden etkilenen
mefûliyet: fiilden etkilenmişlik
meh: ay
mehâbet: heybet, büyüklük
mehâfet: korku
mehâfetullah: Allah korkusu
mehâlik: tehlikeler
mehâsin: güzellikler
mêhaz: kaynak
mehbît: inilen yer
mehbût: korkudan şaşıran
mehcûr: ayrılmış
mehd: beşik
Mehdî: hidayete eren ve hidayete vesile olan, âhirzamanda eserleri ve talebeleriyle îmana hizmet ederek yeryüzünü nurlandıran büyük ve nuranî âlim
Mehdîmisâl: Mehdî gibi
mehenk: ölçü taşı
mehîb: korkulan
mehmâemken: olabildiğince
mehmûse: fısıltıyla okunan harfler
mehr: mehir, erkeğin kadına verdiği evlenme bedeli
mehtâb: mehtap, ay ışığı
mehter: Osmanlılarda askerî müzik takımı
mekâdir: miktarlar
mekân: yer, ev
mekânî: mekânla ilgili
mekanik: hareket ilmi
mekanizma: makine kısmı, işleyiş
mekârim: iyilikler
mekatı: duraklar