Mizâc:

MİZÂC:

Huy, tabîat, bir kimsenin yaratılıştan gelen özelliklerinin hepsi (Bkz Huy)

Gadaba gelen (kızan, öfkelenen) insan, aklın kontrolünden çıkmış olduğundan; bu kimsede basîret (kalb gözü, derin ve ince anlayış), düşünce, irâde (kendine hâkim olma) ve fikir diye bir şey kalmaz Nice insanlar var ki, yaratılış îtibâriyle çabuk kız arlar Hattâ, yüzünden gadab (kızgınlık) akar Kalbin harâret mizâcı da buna yardımcı olur Zîrâ gadab, ateştendir Nitekim, Resûlullah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: "Mizâcın burûdeti (soğukluğu); gadabı (kızgınlığı) söndürür ve şehveti kırar (İmâm-ı Gazâlî)