Mebî':

MEBÎ':

Satılan veya satın alınan mal

Mebî', akd yâni sözleşme yapılınca, müşterinin mülkü olur ise de, teslim alınmadan önce kullanılması câiz değildir Bunun için teslim almadan önce tam mülkü değildir Teslim almadan zekât hesâbına katılmaz (İbn-i Nüceym)

Mebî' tâyin (belli) edilince teayyün eder yâni belirtilen malın kendisinin verilmesi, teslim edilmesi lâzım olur Benzerini vermek olmaz (Mevkûfâtî)

MECÂZ: Bir münâsebet, ilgi sebebiyle konulduğu asıl mânâdan başka bir mânâda kullanılan lafız (söz) veya mânâ

Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki: "İstersen köye sor" (Yûsuf sûresi: 82) Âyet-i kerîmede mecâz vardır Çünkü, bir yer olan "köy" zikredilmesine rağmen, içerisinde yaşayan insanlar kasdedilmiştir (Şeyhzâde)

Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem Medîne-i münevvereye hicret ettikleri zaman O'nu gören Medîneliler; "Üzerimize bedr (dolunay) doğdu" dediler Burada bedr kelimesinde mecâz vardır Çünkü, bedr gökteki yıldızlardan birisi olduğu hâlde, onunla Peygamber efendimiz kastedilmiştir (Sekkâkî, Teftâzânî)

Kelâmda asl olan mânây-ı hakîkattır Mânây-ı hakîki (ilk konulduğu mânâ) kastedilmesi mümkün olmadığı zaman mecâzî mânâ ele alınır Evlâd (çocuklar) lafzı, sözü asıl mânâsı îtibâriyle ahfâd (torunlar) lafzını içerisine almaz Fakat bir kimse malını e vlâdına vakfetse, ancak evlâdı bulunmasa, bu takdirde, evlâdından ahfâdı kastedilir (Ali Haydar Efendi)