Kahr:

KAHR:

1Mahvetme, helâk etme

Kendini günâhlarla kahretme Şunu iyi bil ki; günâhları terk edenin, kalbi incelir, yumuşar Haramı bırakıp, helâl yiyenin ise, düşüncesi berrâk (temiz) olur (İmâm-ı Mâverdî)

Allahü teâlâ, kıyâmet günü kâfirlere ve günâhkâr mü'minlere, kahr ve celâl ile görünecektir (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)

Gençlikte, Allahü teâlânın kahrından, azâbından korkmalı, titremeli, ihtiyarlıkta merhametine sığınmalıdır (Ahmed Fârûkî Serhendî) Kahrımız, gadâbımız (kızmamız) düşmana ziyân, Adüvden (düşmandan) korkmadık, korkmayız hiçbir zaman, Kur'ân'da zafer vâdediyor hazret-i Yezdân

(Gülbank-i Mehterân)

2 Çok kederlenme, çok üzüntü duyma

Abdülmecîd Han, Mustafa Reşid Paşanın mason olduğunu, İslâmiyet'e uymayan bir yol tuttuğunu anlayınca, kahrından, üzüntüsünden hastalandı Yatakta oturamıyor, hep yatıyordu Yalnız, mühim şeyler okunuyor, irâde-i şâhâne alınıyordu Sırada bulunan bir kâğıt için "Medîne halkının dilekçesi okunacak" bilgisi verildi "Durun, okumayın! Beni oturtun!" buyurdu Arkasına yastık koyup oturtuldu "Onlar Resûlullah efendimizin komşularıdır O mübârek insanların dilekçesini yatarak dinlemekten hayâ ederim Ne istiyorlarsa, hemen yapınız Fakat okuyunuz da kulaklarım bereketlensin" dedi Bir gün sonra vefât etti (Eyyûb Sabri)