Kalem Sûresi:

Kalem Sûresi:

Kur'ân-ı kerîmin altmış sekizinci sûresi Nûn sûresi de denir

Kalem sûresi, Mekke'de nâzil oldu (indi) Elli iki âyet-i kerîmedir İlk âyetinde geçen, kalem kelimesinden dolayı, Sûret-ül-Kalem denilmiştir Sûrede, Peygamber efendimizin aklî mükemmelliği ve yüksek ahlâkı, O'nu yalanlayanların kötü vasıfları, ahl âksızlıkları, bencillikleri ve başlarına gelenler, onların inatçı ve inkârcı tutumları karşısında Peygamber efendimizin nasıl tavır takınacağı konuları bildirilmiştir (Taberî, Senâullah Dehlevî)

Allahü teâlâ Kalem sûresinde meâlen buyurdu ki:

Nûn, kalem ve onunla yazılanlara andolsun ki, (ey Muhammed!) Sen deli değilsin Rabbinin nîmetlerine kavuşmuş bir insansın Doğrusu sana kesintisiz ecr (sevâb, mükâfât) vardır Şüphesiz sen büyük bir ahlâka sâhipsin (Âyet: 1-4)

Kim Kalem sûresini okursa, Allahü teâlâ ona ahlâkını güzelleştirdiklerinin sevâbını verir (Hadîs-i şerîf-Kâdı Beydâvî Tefsîri)