Kadın Olmak

KADIN OLMAK
Kadın olmak, aslında hayatın sahnelendiği bir kurguda kadın rolünü oynamaktır ve annelik gibi bir lütufla başrolü kapmaktır diğerlerinin elinden… Yine bu sahnede günümüzdeki Oscar ödülleriyle karşılanamayan büyük bir başarıyı elde etmektir… Erkekler dünyasının savaşlarına rağmen, öldürülen bütün çocuklara ve tüm insanlığa merhamet etmektir… Çünkü rahmet onun hamurundadır Bulaşmıştır ona tüm benliğiyle ve O, bunu en öfkeli anında, çatık kaşlarının ardına gizlediğinden bile gafildir…
Kadın olmak, hayatı ıskalamadan, fotoğraflarda gözü kapalı çıkmadan, pürtelâş yaşamaktır belki de… Her telaşın içinde ayrı bir şey keşfederek ve anlatmadan önce anlayarak… Zira bir kadını anlamak, anlatmaktan daha güçtür Yine de en güzel şiirler, en güzel şarkılar kadınlara yazılır, ne asil bir anlatma çabasıdır bu… Kelimeler ki en çok kadını anlatmada kifayetsiz kalmıştır ve bir kadına kavuşmanın hayali, kelimelere hiç bu kadar yakışmamıştır…
Kadın olmak, ille de feminist olmak değil, zulme uğrayan her insanın savunuculuğuna soyunmaktır Haksızlığın buz kesen perdesini yırtmak için, evvela kendi haksızlık elbisenden sıyrılman icap eder… Ve bunun için bazen inleyerek, bazen acıyı azık edinerek ve bazen de ‘erkekler ağlamaz’ diyenlere, erkekler için de ağlayarak en güzel cevabı vererek… Her şeyin anlamsızlaştığı bir anda bilekleri kesmek kolaydır, kadın olmak kesik bileklerle de tutunabilmektir hayata…
Kadın olmak, en az hayat kadar gizemli olmaktır, biraz İstanbul olmaktır esrarını kimsenin çözemediği… Biraz da hiç beklenmedik bir anda ödünü koparmaktır tüm soruların… Saklanmaktır derinlerde sadece ısrarla arayanların bulabileceği inci misali… Ve kabuğunu açmaktır tüm ihtişamıyla, var olmaya nereden başladığını sormadan karaya da ayak uydurmaktır direnmeden… Yeri geldiğinde yok olmaktır başka varoluşlara gebe olmak üzere…
Kadın olmak, vahyin kesildiği anda ilham almaktır İşte bu yüzden ilham verir kadın, bu yüzden Havva’nın neslidir kadın, insanın en saf ve temiz halini taşır içinde ve iliklerine kadar şahit olur insanın hayata ‘merhaba’ deyişine ve yine ilk ‘hoş geldin’ onun dudaklarından dökülür en güzel…
Kadın olmak, anne olmak şerefine erişmektir En çaresiz anında bile cami avlusuna emanet etmek değil, kanayan avuçlarında büyütmektir yavrunu… Büyüttüğünü bir insan değil, bir nesil saymaktır asıl annelik… Bir nesil doğurmaktır en karanlık sabahlarda, ağrılarını zafer şarkısı yapmaktır Oğlunu askere uğurladığın gün gibi, şehit düştüğünü öğrendiğin gün de gururla durmandır ayakta… Ve cennetin ayaklarının altında olduğuna, senin gibi yar olunmayacağına inandırmaktır herkesi…
Kadın olmak, dopdolu olmaktır tüm duygularla… ‘çok konuştuğu’ yargısına aldırmadan anlamayacakları nı bile bile dillendirmektir tüm duyguları Kahkaha atmak değil, bir tebessümle kasaveti kızıla boyamaktır İçli içli ağlamak değil, bir katre kılmaktır gözyaşını çölleri üşüten… Alabildiğine esmektir, yılgın rüzgârlara meydan okurcasına… Ve bir nilüfer olmaktır, toprağı şaşırtan, suyu ise mesut kılan…
Kadın olmak, okunmamış bir mektup, açılmamış bir sandık olmaktır ve saklayıp kendini bir şişede, salmaktır okyanusa… kim bulur, kim anlar ve kim gerçekten severse onla olmaktır bir ömür Ömre ömür katmak, zamanları aşmaktır ve tarihten seslenen tüm Züleyhalara, Leylalara selam vermektir… aşkı kitaplardan okumak değil, bizzat yaşayarak Kavuşup tüketerek değil, tükenerek… kimsenin dokunmaya cesaret edemediği dikenli tellere sarılıp uyumaktır, kendi sınırının eli silahlı bekçisi olmaktır…

Kadın olmak, esasen kadın doğmaktır ve bu, bizim ihtiyarımızın dışındadır Bana kadın olmanın anlamını hatırlatan bu yazıya denk olabilecek “adam olmaya” dair yazılar kaleme alınabilir… İşte bütün bu ağdalı sözlerden sonra büyüyü bozsam da, bence asıl mesele kadın olmak değil, kadından kulelerde insan olmayı başarabilmektir…

MAKSUDE KURT