Mavilere Uyanmak

Mavilere Uyanmak

Yedi iklim geçer,
Ağarıp solan güz ışıklarından
Yalan pencerelere doğru

Uykularda olur ne olursa
Yangınlar,
Takvim ziyanları,
Gömülü sevdalar

İksir gibi yayılır
Hücrelerimin rehavetine ıslaklığın
Düş tüccarları ağır mesaidedir

Uykularda olur ne olursa,
Talanlar
Ve beton serinliği
İnşaat halindeki aşkların

Uykularda ölür ne ölürse,
Kıpırdayan su
Gülümseyen yel

Yedi iklimin oralarda
Kavalını kırmış bir çobandır
Gökyüzü,
Aklında new orleans
Heybesinde caz!

Yedi iklimin
Bar olduğu yerdedir uykunun
Alkol imparatorluğu
Kalabalık avındadır bakışlar

Uykularda olur ne olursa,
Bitmez efkar kırları
Bazı saçlarda
Ve ölüm gibi suskunluklar açar
Derin kuyularda

Ve şaka gibi
Ve sarsak sarsak
Ve kımıl kımıl
Bir yaşamaktır
Mavilere uyanmak
En kesif karanlıklara kafa tutan
Gözlerinin mavisine kuşanmak

Senin kanatların var,
Benim köylü yüreğim
Operada tezek kokusu
Bu şehirdeki varlığım!
Beni taşıyacak vesaitim yok
Bu caddeüstü sevdada
Ellerinden gayrı
'Gayrı dayanamam ben bu hasrete'
Ya beni de yitir
Ya sen de git
Beni götürdüğün yere
Türküleri sev
Yalan kahkahalardan uzak dur
Canımın suyuyla yıka ellerini
Aklımın maharetiyle giydir
En mavi yerlerini

Senin adın
Buzul mavisi!
Çünkü mavilerde uyur,
Benden sana geçen
Sende beni kalkındıran ne varsa!
Sevdiğim, açlığımın uzak ufku,
Her sabah;
Güneşten ne zaman işaret alırsan
Ne zaman dar gelirse soluğun
Böyle uzun sarılmaklara,
Fikrini kurcalarsa eğer
Açık korkular,
İşte o zaman
Mavilere,
Mavilere
Uyandır beni
Yılmaz Erdoğan