Yalnızlar Rıhtımı

Önemi yoktur bazen alınan nefesin Hatta öyle ki hala nefes alıyor olmak acıtır ciğerleriniGözlerini kaparsın uzunca ve istersin ki bir daha açılmasın bu hayata Sonra bakarsın ki hala dünyaya aitsin ve değişmemiş hiç bir şey Kırılırsın hayata yeniden ve hıçkırıklara boğulurken yüreğin sızlar ve önemseyen yoktur bilirsin Kendine sığınmak istersin ama kendini de çoktan kaybetmişsindir sahipsiz kalakalırsın maviye meyilli gecenin umutsuzluğunda


Hıncından ne yapacağını bilemezken bir üşüme başlar ve kanın çekilir damarlarından Bakarsın göremezsin karanlığı Karanlık bile senden yana değildir artık Lal olmuştur aşina olduğun tüm konuşkanlar


Neden diye sorarsın cevap alamazsın Cevaplar bile sessizdir Ellerini başının arasına alır saatlerce günlerce düşünürsün ve zaman önemini yitirmiştir sende Ne yapacağını bilmemek ne kadar zormuş ve yükü ağırmış dersin lanet okursun ama neye yarar Zaman çoktan geçmiş ve binmediğin tren istasyondan birkaç mevsim önce ayrılmıştır Yine başka bahara kalmışsındır ama bilemezsin artık seni hangi baharın kucaklayacağını, ya yeşili yada hazanı selamlarsınsus artık şimdi ve sende konuşma neye yarar hayallerin bile seni terk ettikten sonra…

Hadi eşlik et bana aynı şarkıyı mırıldanalım seninle, yalnızlar rıhtımı…