Azîmet:

AZÎMET:
Kuvvetli irâde, istek, arzu Haramlardan, dinde yasak edilen şeylerden sakınmakla berâber, mümkün olduğu kadar ruhsatlardan yâni dinde izin verilen kolaylıklardan uzak durup; evlâyı, en iyi olduğu bildirilenleri, nefse zor gelenleri yapmak; takvâ yol u
İslâmiyet'te ibâdetler için iki yol vardır: Biri ruhsat yâni, İslâmiyet'in ibâdetlerde tanıdığı, izin verdiği kolaylıklar, diğeri azîmettir Azîmet ile amel etmek, ruhsat ile amel etmekten daha kıymetlidir Hadîs-i şerîfte; "Amellerin en fazîletlisi nefse en zor gelenidir" buyrulmaktadır (Harputlu İshâk Efendi)
Âlimler, sâlihler azîmet ve takvâ ile hareket ettiklerinden; bir haram işlememek için helâlları, mubahları bile terk ederlerdi Ebû Bekr-i Sıddîk radıyallahü anh buyurdu ki: "Biz bir harama düşmek korkusundan, yetmiş helâli terk ederdik" (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)
Halkın incitmesine sabr etmelidir Onlara güzel davranmalıdır, bu azîmet yoludur Onlardan kesilmek, uzak durmak ise, ruhsat yoludur (İmâm-ı Rabbânî)
Kuvvetli, hâli elverişli olanın, azîmet olanı yapması efdaldir, daha iyidir Güç olan işi yapmak nefse daha ağır gelir Nefsi daha çok ezer, zayıflatır İbâdetler de nefsi zayıflatmak, kırmak için emrolunmuştur Zayıf, hasta, sıkışık hâlde olan kimse nin azîmet olanı yapamadığı için ibâdetlerini, işlerini terk etmemesi, ruhsat yolu ile yapması lâzımdır (Abdülganî Nablüsî)
Azîmeti yapmaktan âciz olan özürlü kimsenin, ruhsat olanı, dinde izin verileni yapması câiz olur Böyle kimsenin ruhsat olanı yapması azîmetleri yapmış gibi çok sevâb olur (Abdülvehhâb Şa'rânî)