F Harfi 1

F
faal: çalışkan, işleyen
faalâne: çalışkanca
faaliyet: çalışkanlık, çalışma
Faalünlimâyürîd: her istediğini yapabilen Allah
fâcia: acıklı olay
fâcir: günah işleyen
fâcire: günahkâr kadın
fâdıl: üstün nitelikli
fahâmet: anlayışlılık
fâhim: anlayışlı
fâhir: övünen, iftihar eden
fâhiş: ahlâksız, aşırı
fâhişe: büyük günahlar işleyen iffetsiz kadın
fâhişehâne: genelev
fahl: ileri gelen, üstün
fahm: kömür, karbon
fahr: övünme, iftihar etme
fahrî: karşılıksız, parasız
Fahriâlem: âlemin kendisiyle övündüğü Peygamberimiz
Fahrikâinat: kâinatın övüncü olan Peygamberimiz
fahriye: övünme
fahrüddeverân: devirlerin övüncü
fahşâ: büyük günahlar
fahûr: çok övünen
fâide: fayda, yarar
fâik: üstün
fâikiyet: üstünlük
fâil: iş yapan, özne
fâiz: paranın haram olan kârı
fakat: ama
fâkat: yokluk, bulunmama
fakd: bulunmayış
fakdülahbâb: sevilenlerin bulunmaması
fâkih: islâm hukukunu bilen
fâkihe: yaş meyve, yemiş
fakîr: muhtaç, yoksul
fakîrâne: fakirce
fakîrülhâl: fakir hâlde
fakr: yoksulluk, muhtaçlık
fakrıhâl: fakir hâllilik
fakrımutlak: tam ve sınırsız fakirlik
fakrpîşe: fakirlik yolunda
fakruzarûret: fakirlik ve yoksulluk
faktör: bir sonucu oluşturan unsurlardan her birisi
fakülte: meleke, üniversitenin bölümlerinden her biri
fâl: fal, belirti, uğur
Fâlık: büyümesi için tohumu çatlatan Allah
fâlihayr: iyilik belirtisi
familya: aile, soy
fanatik: aşırı taraftar
fânî: geçici, ölümlü
fâniyât: faniler, gelip geçiciler
fantâziye: yalandan gösteriş, boş debdebe
fanaaai: hayâl ürünü, aşırı süs
fanus: süslü fener
Farâbî: Aristonun tesirinde kalan bir filozof
Faraklit: Peygamberimizin incildeki ismi
Fârân: Mekke dağlarının incildeki adı
faraş: süprüntü toplama aleti
farazâ: diyelim ki
farazî: farzedilen, varsayılan
faraziye: ispat edilmemiş düşünce, varsayım
farfara: gürültücü, övüngen
fâriğ: devreden, geçiren, çekilen
fârika: ayırıcı özellik
Fâr


iranlı
Fârisî: iran dili, iranla ilgili
farîza: kaçınılmaz aaaa, boyun borcu
fark: ayrılık, başkalık
farmason: mason, islâm düşmanı
Fars: iranlı
fart: aşarılık
Fârûk: "hak ile batılı ayıran" mânâsında Hazreti Ömerin lâkabı
farz: her müslümanın şahsen yapmakla yükümlü bulunduğu ilâhî emir
farzetme: sayma, tutma
farzıayn: her müminin mutlaka yapması gereken vazife
farzıkifâye: bazı müminlerin yapmasıyla sorumluluktan kurtulunan vazife
farzımuhâl: imkânsızı bir an mümkün sayma
farziyet: farz oluş
fâsık: günahkâr
fâsıkımütecâhir: açıkça günah işlemekten utanmayan
fâsıl: ayıran, bölen
fasıl: mevsim, bölüm
fâsıla: ara, durak
fâsılasız: aralıksız
fâsid: bozuk, yanlış
fasîh: düzgün ve güzel konuşan
fâsih: fesheden, bozan,
fasl: bölüm, mevsim
fâş: ortaya çıkmış
faşist: ırka dayalı baskı rejimine taraftar olan kimse
Fâtır: benzeri bulunmayan eserleri yaratan Allah
fâtih: açan, fetheden
fâtiha: başlangıç, birinci sûre
fâtihâne: fatihçe
fâtinülasr: asrın en akıllısı
faysal: hakkı batıldan ayıran
fayton: at ile çekilen binek arabası
fazâil: faziletler, üstünlükler
fâzıl: faziletli, üstün
fazîlet: üstün nitelik, meziyet
fazîletfuruş: üstünlük taslayan
fazîletkâr: faziletli, üstün nitelikli
fazîletmeab: üstün nitelikleri olan
fazîletperver: üstün nitelikleri seven
fazl: üstünlük, lütuf
fazlî: iyilik olsun diye
febiha: ne âlâ
fecâat: acıklı durum
fecere: günah işleyenler
fecet: acıklı hâl
fecî: çok acıklı
fecir: havanın ağarma zamanı
fecr: fecir, tan
fecrikâzib: yalancı fecir
fecrisâdık: gerçek fecir
fedâ: değerli nesi varsa verme
fedâî: feda eden, kendini adayan
fedâkâr: fedacı
fedâkârâne: fedakârca
fehim: anlama
fehm: anlayış
fehmen: anlama bakımından
fehmetmek: anlamak
fehva: mânâ, kavram
fekahet: fıkıh ilminde âlimlik, anlayışlılık
fekk: açma, ayırma
felâh: tam kurtuluş
felâhat: tarımcılık
felâket: büyük zararlar veren olay
felâketzede: felâkete uğramış
felâsife: felsefeciler, felsefeler
felç: inme
felek: gök, talih
felekiyyât: gök ilmi
felekiyyûn: gök ilimcileri
feletât: sürçmeler, falsolar
felillâhilhamd: Allaha hamdolsun
fellâh: ekinci, tarımcı
fels: bakır para, pul
felsefe: akıl yoluyla "niçin" sorusuna cevap arayan ilim
felsefî: felsefeyle ilgili
fem: ağız
fen: maddî ilim, bilim, hüner
fenâ: yokluk, geçicilik, kötü
fenâfilihvan: kardeşlerin varlığında erime
fenâfillâh: dünyayı kalben terkedip tamamen Allaha yönelmek
fenâfirresûl: kendi isteklerini terkedip peygamberde fani olmak
fenâfişşeyh: şeyhinde fani olmak
fennen: fence
fennî: fenle ilgili
fer: ışık, parıltı, süs
fer': ikinci derecede olan, kol, dal
ferâce: bütün vücudu kaplayan bir cins elbise
ferâgat: hakkı olanı bile istememe
ferah: geniş, iç açıcı, tasasız
ferâiz: farzlar, yapılması mecburi olan dinî emirler
ferâset: anlayış