09-02-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ebû Ahmed Ebdal Çeşti Kimdir
Ebû Ahmed Ebdal Çeşti Kimdir Kısaca
Ebû Ahmed Ebdal Çeşti Hayatı Kısaca
Çeştiyye yolu büyüklerinden İsmi Ebdâl Çeştî, künyesi Ebû Ahmed'dir Babası Firisnâfe, Horasan bölgesindeki Çeşt şehrinin emîriydi Firisnâfe'nin çok edepli, sâlihâ bir kız kardeşi vardı Ebû İshâk Çeştî eş-Şâmî bu mübârek hanımın hâlini bildiği için kendisine haber gönderip; "Yakın bir zamanda ağabeyin Firisnâfe'nin çok mübârek bir erkek çocuğu dünyâya gelecek, onun hanımına iyi bak, çok dikkat et Bilhassa hâmileliği müddetinde mîdesine şüpheli bir lokma girmesin " dedi O sâlihâ hâtun, bu sözden sonra yengesinin yediğine, içtiğine çok dikkat edip, daha ihtiyatlı hareket etti Öyle ki, kendi eliyle ipi eğirip satar, kazandığı parayla yengesinin yiyeceklerini hazırlar, mîdesine şüpheli lokma girmemesi için gayret ederdi Nihâyet, 873 (H 260) senesi Ramazan ayında Ebû Ahmed Ebdâl Çeştî dünyâya geldi Büyük bir dikkat ve ihtimâm ile yetiştirildi Kıymetli hocalardan din ve fen ilimlerini öğrendi
Ebû Ahmed, Ebû İshâk Şâmî'nin meclis ve sohbetlerinde kısa zamanda evliyâlık makâmına kavuştu Nefsini terbiye etmek için riyâzet etti, nefse ağır gelen, nefsin istemediği şeyleri yapmak ile meşgûl oldu Gönlünde dünyâ düşüncelerinin bulunmamasına çok gayret ederdi İnsanların işlerine karışmaz, kendi hâlinde bulunurdu Nefsin, Allahü teâlâya düşman olduğunu, her isteğinin kendi zararına olduğunu ve ona muhâlefet etmekten, Allahü teâlânın râzı olduğunu bilir, ona göre hareket ederdi Nefsine muhâlefet için, günlerce yemek yemediği olurdu Her yemekte de, sâdece üç lokma yerdi Mübârek cemâli çok güzel olup, yüzünü gören kendisine âşık olurdu İslâmın nûru alnında parlar, öyle ki, geceleyin karanlık bir odada bulunsa, alnında parlayan o nûrdan o da aydınlanır, gündüz gibi olurdu Otuz sene, uyumak için başını yastığa koymadı
Bir gün babasına âit bölgeye gitmişti Babası onun geldiğini öğrenince, kızgın bir şekilde yerden taş toplayıp, ona atmak üzere dama çıktı Ebû Ahmed oraya yaklaştığında büyük bir taşı atmak için kaldırdı Taş havada asılı kaldı Babası bunu görünce, oğlunun yanında tövbe etti Çeştiyye yoluna girdi
Ebû Ahmed'in sohbetinde bulunanlar, maddî ve mânevî hastalıklardan şifâ bulurdu Kime teveccüh edip baksa, o, kerâmet sâhibi bir velî olurdu Sohbeti esnâsında mübârek yüzünden nûr yayılır ve gökyüzüne doğru yükselirdi Ebû Ahmed Çeştî 965 (H 355) senesinde Çeşt'te vefât etti
|
|
|