Karacaoğlan Kimdir

XVII yüzyılda yaşamış saz şairlerindendir Bu şairler, sazlarını asıp köy köy dolaşır, kahvelerde, meydanlarda, düğünlerde şiir söylerlerdi Onun için bunlara halk şairi denirdi Karacaoğlan da Güney illerinden çıkma bir halk şairidir1606 yılında Adana'nın Fersak köyünde doğmuştur Sailoğullarındandır Bu aile o yörede hâlâ yaşar Küçük yaşta saz çalıp şiir söylemeye başladı Yeniçeri Ocağı'na girdi Savaşlara katıldı Dîvân’ı vardır

Karacaoğlan derlerdi adına Çünkü çok esmerdi Adana'nın yanık yüzlü, bağrı yanık delikanlılarındandı Bir de sevgilisi vardı ki, gece gibi kömür gözlü, kara saçlı, kara tenliydi Karacaoğlan ona, “Karakız” derdi, o da ona “Karacaoğlan” derdi Köy kızları, Fersaklılar, Kozanlılar, Bahçe ilçeliler, Karacaoğlan'la Karakız'ın sevdasını çekemezlerdiSadece onlar değil, Kozanoğulları da çekemezlerdi Karacaoğlan'ın bunca sevilmesini Günün birinde, güçleri yettiği için onu öldürtmek istediler Karacaoğlan baktı ki postu deldirecek, kalktı bir kış günü, sazını boynuna astı:

İncecikten bir kar yağar

Tozar Elif Elif diye

Deli gönül hayran olmuş

Gezer Elif Elif diye

sözlerini diline dolayıp yollara düştü Çıkış o çıkış Bir daha ne Karakız'ın yüzünü görebildi, ne Fersak'a dönebildi Ama Elif'in aşkı yüreğini yakardı Her gittiği yerde; her baktığı kızda Elif'i görürdü sanki Karacaoğlan, dolaşa dolaşa Van'a kadar gitti Oradan Irak'a geçti Oradan Arabistan'ı dolaştı Oradan İran'a girdi Her gittiği yerde korundu, her gittiği yerde insanların gözdesi oldu Koşma, türkü, mâni, varsağı, kayabaşı, üçleme, ağıt, güzelleme, koçaklama, destan gibi her türden şiir söylemişti En çok on birli heceyle yazmıştı Bu, onun bağlamasına daha uygun geliyordu Sazı üzerinde çırpmayı bir kere gezindirdi miydi, arkası sökün ediveriyordu

Kolay ve rahat söyleyişi nedeniyle şiirleri hemen halkın hâfızasına yerleşiyor, bir daha da silinmiyordu Bu sebeple içtenlikle söylenmiş olan bu deyişler, yüzyıllar boyu halk arasında Yunus ilâhileri gibi söylenir oldu

Başka şairler ondan esinlendiler, hattâ onun diline yatkın şiirler söylemek için yanıp tutuştular Çoğu zaman beceremeyince de onun adının yerine kendi adlarını koyuverdiler Böylece, Karacaoğlan'ın olup da başkasının adına söylenen çok şiir vardırKaracaoğlan deyişlerini daima sade, tertemiz bir Türkçe ile dile getirdi Aruz veznine kulak asmadı Coştu, söyledi Çaldı, dinletti Gerek sazının çırpması, gerek sözünün inceliğiyle, adı Anadolu'nun dört bucağında efsaneleşti

Yüzyıllar sonra cönkleri ele geçen Karacaoğlan'ın asıl kişiliği üzerine, ciltler dolusu kitaplar yazıldı Karacaoğlan günümüzde de bütün canlılığı ile dile getirilir ve halkın en sevdiği ozanlar arasında gönüllerde yaşar

Karacaoğlan 1674 yılında öldü