Ömer Seyfettinin Kimdir Hayatı

Ömer Seyfettin 'in Hayatı

Ömer Seyfettin 1884-1920 yılları arasında yaşamış Türk yazar, asker ve öğretmen Türk öykücülüğünün kurucu ismidir Ayrıca edebiyatta milliyetçi akımın kuru-cularındandır Ömer Seyfettin Türkçede sadeleşmenin savunucusudur En tanınan eseri "Kaşağı" isimli öyküsüdür

1884 yılında Gönen'de doğdu İlk önce Mekteb-i Osmani'ye, ardından Askeri Baytar Rüşdiyesi'ne gitti 1900 yılında Edirne Askeri İdadisi'ni bi-tirdi İstanbul'da Harbiye Mektebini 1903'te bitirerek teğmen rütbesiyle İzmir Redif Birliğinde görev aldı 1907'de İzmir jandarma okulunda öğret-men oldu Meşrutiyet'ten sonra 1908'de üsteğmen olarak Selanik'teki 3 Ordu Merkezi'ne gönderildi Ertesi yıl Makedonya sınırındaki bir köyde görevlendirildi 1911'de ordudan ayrılarak Selanik'e yerleşti Balkan Savaşı'nın başlamasıyla yeniden orduya çağırıldı Sırp ve Yunan cephelerinde savaştı 1913 yılında, Yanga Kalesi'nin savunmasında Yunanlılara tutsak düştü Nafliyon'da geçen 1 yıllık esareti sırasında sürekli okumuştu "Mehdi", "Hürriyet Bayrakları" gibi hikayelerini bu dönemde yazdı Hikayeleri Türk Yurdu'nda yayımlandı Esareti süresince gerek okuyarak, ge-rekse yaşayarak yazarlık hayatı için önemli olacak tecrübeler kazandı

Serbest bırakılınca İstanbul'a gelerek Kabataş Lisesi'nde öğretmenliğe başladı Bu görevini ölümüne kadar sürdürdü 1917-1918 yıllarında İstan-bul Üniversitesinde kurulan Dil İnceleme Komisyonu üyeliğinde bulundu Ömer Seyfettin, 35 yaşında şeker hastalığına yakalandı

İlk şiiri "Hiss-i Müncemid" 1900'de Mecmua-i Edebiyye'de ilk öyküsü "İhtiyarın Tenezzühü" ise Sabah Gazetesi'nde 1902'de çıktı Edirne'de öğrenciyken yazmaya başlayan yazar, İzmir ve Makedonya'da bulunduğu sırada çeşitli gazete ve dergilere şiir, öykü ve makale yazdı Asıl ününü Genç Kalemler dergisindeki yazılarıyla yaptı Derginin ilk sayısında yayınladığı "Yeni Lisan" başlıklı imzasız makalesi Milli Edebiyat akımının baş-langıcı sayıldı Halkın konuştuğu dilde, anlaşılır, yalın anlatımıyla yazdığı kısa öyküleri, Ali Canip Yöntem ve Ziya Gökalp'in yürüttükleri Milli Edebiyat akımının başarılı örnekleri oldu

1917-1920 yıllarında yazdığı öykülerde toplumsal eleştiri ve tartışma vardır Bu dönemde 10 kitap dolduran 125 hikaye yazdı Hikaye ve makale-leri Yeni Mecmua, Şair, Donanma, Büyük Mecmua, Yeni Dünya, Diken, Türk Kadını gibi dergilerle Vakit, Zaman ve İfham gazetelerinde yayım-landı

Son dönem öykülerinde ise gülmeceye ağırlık verdi Ömer Seyfettin öykülerinde "betimleme, ruhsal çözümlemelerin yerini "olay"lar alır Öyküle-rini kişi-çevre-olay üzerine kurmuştur Giriş-gelişme-sonuç bölümlemesine göre geliştirir Folklordan ve halk edebiyatından yararlanır "Çok sayıda öykülerinin yanında üç tane de roman yazmıştır6 Mart 1920'de vefat etmiştir

1991'den beri Türk Edebiyatı Vakfı ile Gönen Belediyesi ortaklaşa "Ömer Seyfettin Hikaye Ödülü" yarışması düzenlenmektedir

Ömer Seyfettinin Eserleri: Ashab-ı Kehfimiz (1918), Efruz Bey (1919), Harem (1918)

Ölümünden sonra hikayeleri Bilgi Yayınevince konu benzerlikleri esas alınarak 1970-1973'te şu on kitaplık dizide toplandı:

Efruz Bey, Kahramanlar, Bomba, Harem, Yüksek Ökçeler, Kurumuş Ağaçlar, Yalnız Efe, Falaka, Aşk Dalgası, Beyaz Lale, Gizli Mabed